Η Μαρία Καρυστιανού, μια από τις πλέον αναγνωρίσιμες φωνές που προέκυψαν μετά την εθνική τραγωδία στα Τέμπη, επανέρχεται με ένα ηχηρό μήνυμα οργής και αγανάκτησης, καταγγέλλοντας την ατιμωρησία στο πολιτικό σύστημα και εκφράζοντας ανοιχτή στήριξη στις αγροτικές κινητοποιήσεις που βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη σε όλη τη χώρα.
Με νέα δημόσια τοποθέτησή της, η Καρυστιανού επισημαίνει πως η Ελλάδα βιώνει μια βαθιά κρίση αξιοπιστίας και δικαιοσύνης, στην οποία οι ευθύνες για μεγάλα σκάνδαλα και τραγωδίες μένουν ατιμώρητες, ενώ την ίδια ώρα επαγγελματικές και κοινωνικές ομάδες, όπως οι αγρότες, δίνουν μάχη για την επιβίωση.
«Ατιμωρησία που γεννά νέες κρίσεις»
Η Καρυστιανού υπογραμμίζει ότι η ατιμωρησία πολιτικών προσώπων έχει γίνει πάγια κατάσταση, με αποτέλεσμα — όπως λέει — «να μην κλείνουν ποτέ οι πληγές που άνοιξαν από σκάνδαλα, παραλείψεις και εγκληματική αμέλεια».
Στο επίκεντρο της κριτικής της βρίσκονται υποθέσεις που συγκλόνισαν την ελληνική κοινωνία: από τη σιδηροδρομική τραγωδία στα Τέμπη μέχρι οικονομικά σκάνδαλα και διοικητικές κακοδιαχειρίσεις που, όπως επισημαίνει, «θάφτηκαν κάτω από χαλί μηχανισμών συγκάλυψης».
Η ίδια επιμένει ότι όσο η πολιτεία δεν προχωρά σε πραγματική λογοδοσία και κατάργηση της ασυλίας που προστατεύει πρόσωπα εξουσίας, «η χώρα θα παραμένει δεμένη σε έναν φαύλο κύκλο κρίσεων, οργής και απαξίωσης».
Στο πλευρό των αγροτών: «Δεν ζητούν προνόμια — ζητούν επιβίωση»
Η χρονική στιγμή της παρέμβασής της δεν είναι τυχαία. Σε μια περίοδο κλιμακούμενης έντασης στον αγροτικό κόσμο, η Καρυστιανού επισημαίνει ότι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί δεν αφορούν μόνο έναν κλάδο αλλά ολόκληρη την κοινωνία.
Αναφέρεται στην οικονομική ασφυξία που βιώνουν οι αγρότες: υψηλό κόστος παραγωγής, ζημιές από καιρικά φαινόμενα, καθυστερήσεις στις ενισχύσεις και αβεβαιότητα για το μέλλον. Καταγγέλλει ότι οι λύσεις που δίνονται από την πολιτεία είναι «πρόχειρες, αποσπασματικές και ανεπαρκείς», αφήνοντας τους ανθρώπους της πρωτογενούς παραγωγής σε απόγνωση.
«Οι αγρότες δεν βγήκαν στους δρόμους για να διεκδικήσουν προνόμια. Βγήκαν για να υπερασπιστούν την επιβίωσή τους. Και μαζί τους υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα όλης της κοινωνίας να ζει με αξιοπρέπεια», σημειώνει.
Κάλεσμα σε ενότητα και αντίδραση
Η Καρυστιανού τονίζει πως οι πολίτες δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν τους αγώνες των αγροτών σαν κάτι απομονωμένο ή περιφερειακό, αλλά ως σύμπτωμα μιας γενικευμένης κρίσης εμπιστοσύνης απέναντι στους θεσμούς.
Καλεί τους πολίτες να σταθούν «μια ψυχή, μια φωνή» απέναντι σε όσα αποκαλεί παθογένειες της χώρας: την έλλειψη διαφάνειας, τις καθυστερήσεις στην απονομή δικαιοσύνης, τις ανισότητες και τις θεσμικές «ομπρέλες» που προστατεύουν ισχυρούς παράγοντες.
Η διάσταση του θεσμικού προβλήματος
Κεντρικό σημείο στο μήνυμα της Καρυστιανού είναι η ανάγκη θεσμικής αλλαγής. Για εκείνη, η κατάργηση της ασυλίας των πολιτικών και η διασφάλιση πραγματικής λογοδοσίας δεν είναι μια νομική διαδικασία αλλά «βασική προϋπόθεση για να ξανακερδίσει ο πολίτης την εμπιστοσύνη στον νόμο και στο κράτος».
Θεωρεί ότι η ατιμωρησία «χτίζει ένα αόρατο τείχος ανάμεσα στους πολίτες και την πολιτική», εντείνοντας την απογοήτευση και ενισχύοντας την πεποίθηση ότι η δικαιοσύνη δεν λειτουργεί ισότιμα για όλους.
Μια φωνή οργής που εξελίσσεται σε συλλογική απαίτηση
Η νέα δήλωση της Καρυστιανού δείχνει ότι παραμένει μια από τις πιο αναγνωρίσιμες και μαχητικές φωνές στη δημόσια συζήτηση για τη δικαιοσύνη και τη λογοδοσία στην Ελλάδα. Μετά τις συλλογές υπογραφών, τις δημόσιες παρεμβάσεις και την ενεργή συμμετοχή σε κοινωνικά κινήματα, συνεχίζει να διεκδικεί βαθιές αλλαγές στο πολιτικό και θεσμικό τοπίο.
Καθώς οι αγρότες συνεχίζουν τις κινητοποιήσεις και η κοινωνική ένταση ανεβαίνει, η παρέμβασή της λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι τα προβλήματα της χώρας έχουν κοινή ρίζα: την απώλεια εμπιστοσύνης στους θεσμούς και την ανάγκη για πραγματική, όχι προσχηματική, δικαιοσύνη.
Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!
