Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η ροδόχρους ακμή και η κοινή ακμή είναι κοινές δερματικές παθήσεις που απαιτούν κατάλληλες τροφές για να συμπληρώσουν τα θεραπευτικά σχήματα. Η αξιολόγηση της επίδρασης της διατροφής στις δερματοπάθειες του προσώπου είναι δύσκολη λόγω των υποκειμενικών αυτοαναφερόμενων πληροφοριών, της έλλειψης σύγχρονων διατροφικών προτύπων και της απουσίας διατροφικών πρωτοκόλλων ειδικών για την ασθένεια.
Απαιτούνται εκτεταμένες ελεγχόμενες δοκιμές παρατήρησης για τον προσδιορισμό των σχέσεων μεταξύ συγκεκριμένων τροφίμων και των κινδύνων ασθενειών και την ανάπτυξη προληπτικών παρεμβάσεων και θεραπευτικών μεθόδων. Οι πληροφορίες για τη διατροφική τροποποίηση της ροδόχρου ακμής είναι περιορισμένες σε σύγκριση με την ακμή, με σπάνιες οδηγίες διατροφής.
Σχετικά με τη μελέτη
Στην παρούσα συγχρονική, ελεγχόμενη μελέτη, οι ερευνητές διερεύνησαν τα διατροφικά πρότυπα ασθενών με ροδόχρου ακμή και ακμή. Η διερευνητική μελέτη πραγματοποιήθηκε από τον Σεπτέμβριο του 2020 έως τον Ιούνιο του 2021, περιλαμβάνοντας τις ακόλουθες ομάδες: την ομάδα ασθενών με ροδόχρου ακμή (RG) και την ομάδα ασθενών με ακμή (AG), με τις αντίστοιχες ομάδες ελέγχου, RCG και ACG, αντίστοιχα.
Όλα τα άτομα ήταν ηλικίας ≥12 ετών και συμπεριλήφθηκαν ανεξάρτητα από τη σοβαρότητα της νόσου και τη θεραπεία. Οι ομάδες ελέγχου αποτελούνταν από υγιή άτομα χωρίς προηγούμενο ιστορικό δερματοπάθειας προσώπου και ταιριάστηκαν για την ηλικία, τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) και το φύλο.
Οι έγκυες και οι θηλάζουσες γυναίκες αποκλείστηκαν από την ανάλυση. Τα διατροφικά πρότυπα των ατόμων τις προηγούμενες τέσσερις εβδομάδες αξιολογήθηκαν υποκειμενικά με τεκμηρίωση των ωφέλιμων και ενεργών τροφών, ακολουθούμενα από τυπικές έρευνες συχνότητας τροφής (FFS) για διατροφικές συνήθειες.
Η ομάδα ανέπτυξε τη βαθμολογία διατροφής της ροδόχρου ακμής (RNS) και τη βαθμολογία διατροφής για την ακμή (ANS) με βάση τις διατροφικές συνήθειες για να προβλέψει τους κινδύνους της ροδόχρου ακμής και της ακμής και τις τιμές των Λειτουργικών Χαρακτηριστικών του Δέκτη (ROC) για τα τρόφιμα. Η προγνωστική ικανότητα και η ακρίβεια των βαθμολογιών αξιολογήθηκαν χρησιμοποιώντας την περιοχή κάτω από τα ευρήματα της καμπύλης ROC (AUC) και μόνο εκείνα με τιμές AUC άνω του 0,6 συνέβαλαν στη βαθμολογία.
Επιπρόσθετα, εντοπίστηκαν οι τρεις κύριοι τύποι ακμής, δηλαδή η ακμή φαγεσωρογόνος, η συσσωρευτική και η θηλαδόφωτη. Η ομάδα χρησιμοποίησε τα παγκόσμια κριτήρια ROSacea Consensus (ROSCO) για ασθενείς με ροδόχρου ακμή. Οι συμμετέχοντες ανέφεραν επίσης τη σοβαρότητα της νόσου ως ήπια, ενδιάμεση και σοβαρή.
Αποτελέσματα
Συνολικά, συμπεριλήφθηκαν 296 άτομα, εκ των οποίων 120, 32, 105 και 36 ανήκαν στις ομάδες AG, ACG, RG και RCG, αντίστοιχα. Οι ασθενείς με ακμή και ροδόχρου ακμή εξέφρασαν σμήγμα σε σημαντικά υψηλότερα επίπεδα στο πρόσωπό τους από τους αντίστοιχους ελέγχους. Τα ευρήματα του FFS έδειξαν ότι το 81% των ασθενών με ακμή και το 71% των ασθενών με ροδόχρου ανέφεραν ότι η διατροφή επηρέασε τη σοβαρότητα της νόσου.
Οι διατροφικοί παράγοντες που προκαλούν την ακμή περιλαμβάνουν τηγανητά τρόφιμα, σοκολάτα, γάλα, ραφιναρισμένη ζάχαρη, γαλακτοκομικά προϊόντα και αλκοόλ. Οι ασθενείς με ροδόχρου ακμή ανέφεραν το αλκοόλ, ιδιαίτερα το κρασί, ως το κύριο έναυσμα, ακολουθούμενο από τηγανητά τρόφιμα, μπαχαρικά, καφέ, σοκολάτα, γάλα και ραφιναρισμένη ζάχαρη.
Οι ασθενείς με ακμή και ροδόχρου ακμή αντιλαμβάνονταν τους ξηρούς καρπούς, τα λαχανικά, τα ψάρια, το τσάι και τα δημητριακά ολικής αλέσεως ως ευεργετικά για την υγεία του δέρματος. Τα φρούτα, ειδικά τα εσπεριδοειδή, φαινόταν να ωφελούν τους ασθενείς με ακμή, αλλά προκάλεσαν τη ροδόχρου ακμή. Τα άτομα με ακμή έτρωγαν σημαντικά λιγότερα λαχανικά, φρούτα, ζυμαρικά, προϊόντα σόγιας και βραστές πατάτες από τους ελέγχους τους. Επιπλέον, κατανάλωναν καφέ, νερό, γάλα και κρασί σε μικρές ποσότητες.
Οι ασθενείς με RG έτρωγαν περισσότερο ζαμπόν, μέλι, κρέας, τηγανητές πατάτες και μπιφτέκια από τους ελέγχους τους. Αντίθετα, τα άτομα με ροδόχρου ακμή κατανάλωναν σημαντικά λιγότερα όσπρια και σόγια και κατανάλωναν καφέ σημαντικά λιγότερο από τους ελέγχους. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ασθενείς με ροδόχρου ακμή κατανάλωναν σημαντικά περισσότερα από του στόματος συμπληρώματα από τους ασθενείς με ακμή. Οι κλινικές βαθμολογίες ήταν πιο ακριβείς για την ακμή από τη ροδόχρου ακμή, με OR 14,5 και 5,5, αντίστοιχα. Οι αποκοπές 7,0 και 4,0 καθορίστηκαν για το ANS 13 στοιχείων και το RNS επτά ειδών, αντίστοιχα.
Η ομάδα AG έδειξε σημαντικά υψηλότερο αυξητικό παράγοντα τύπου ινσουλίνης (IGF)-1 και χαμηλότερα επίπεδα TG από τους ελέγχους. Άτομα με αυξημένη έκφραση IGF-1 εμφάνισαν αυξημένη πιθανότητα ακμής στο στήθος (62%) από ακμή προσώπου (34%) και κατανάλωναν σημαντικά περισσότερα γαλακτοκομικά από αυτά που είχαν αλλοιωμένη έκφραση IGF-1.
Η Acne conglobata είχε υψηλότερα επίπεδα HbA1c και CRP από την ακμή comedonica και papulopustulosa. Τα άτομα με ροδόχρου ακμή εμφάνισαν σημαντικά αυξημένες βαθμολογίες HOMA και μειωμένα επίπεδα ψευδαργύρου και TG σε σύγκριση με τους ελέγχους τους. Σε σύγκριση με τους ασθενείς με ροδόχρου ακμή, οι ασθενείς με ακμή είχαν σημαντικά υψηλότερα επίπεδα IGF-1, χοληστερόλης, λιποπρωτεΐνης χαμηλής πυκνότητας (LDL) και TG. Η ακμή επηρέασε βαθύτερα την ποιότητα ζωής από τη ροδόχρου ακμή, με μέση βαθμολογία 7,0 και 5,4 στην κλίμακα DLQI, αντίστοιχα.
