Νέο οδικό χάρτη στον τομέα της Παιδοδοντιατρικής χαράσσουν τα συμπεράσματα του πρόσφατου συμποσίου «The Athens MIH» της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Παιδοδοντιατρικής (EAPD), το οποίο πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 23 και 24 Νοεμβρίου 2025.
Σύμφωνα με τα πορίσματα του συμποσίου, οι ειδικοί συμφώνησαν στην επέκταση του όρου της υπενασβεστίωσης των πρώτων μόνιμων γομφίων (MIH), ώστε να συμπεριλαμβάνει πλέον και κλινικές καταστάσεις με βλάβες MIH σε άλλα δόντια που έως σήμερα δεν περιλαμβάνονταν στον ορισμό. Το ίδιο ισχύει και για τα νεογιλά δόντια με αντίστοιχες βλάβες. Καθώς η επιστημονική κοινότητα αναγνωρίζει τις διαγνωστικές και θεραπευτικές προκλήσεις που συνοδεύουν όλες αυτές τις κλινικές εκδηλώσεις του MIH, δίνεται η δυνατότητα στους οδοντιάτρους παγκοσμίως να υιοθετήσουν μια ενιαία, ομοιογενή και ολιστική προσέγγιση της κλινικής οντότητας.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε και στη διαχείριση της υπερευαισθησίας των προσβεβλημένων δοντιών. Όπως επισημάνθηκε, η βελτίωση της υπερευαισθησίας μπορεί να επιτευχθεί μέσω συνδυασμού θεραπευτικών προσεγγίσεων. Παράλληλα, διαπιστώθηκε ότι η τοπική αναισθησία των δοντιών με αναισθητικό διάλυμα που περιέχει αδρεναλίνη σε αναλογία 1:100.000 συμβάλλει ουσιαστικά στη διαχείριση του πόνου στα παιδιά με MIH κατά τη διάρκεια της οδοντιατρικής θεραπείας.
Υπενθυμίζεται ότι στο διήμερο «Athens MIH Symposium, 23-24 Νοεμβρίου 2025», το οποίο διεξήχθη στην Αθήνα, συμμετείχαν 26 εμπειρογνώμονες από ολόκληρη την Ευρώπη. Στόχος της συνάντησης ήταν η επικαιροποίηση της υπάρχουσας επιστημονικής βιβλιογραφίας, καθώς και η διαμόρφωση σύγχρονων οδηγιών για την έγκαιρη διάγνωση, την εξατομικευμένη πρόληψη και τη θεραπευτική αντιμετώπιση των προσβεβλημένων δοντιών.
Όπως σημειώνει η Δρ. Σωτηρία Γκιζάνη, Καθηγήτρια Παιδοδοντιατρικής του ΕΚΠΑ και εκλεγμένη Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Παιδοδοντιατρικής, η υπενασβεστίωση γομφίων–τομέων (MIH) αποτελεί διαταραχή της αδαμαντίνης του δοντιού, πολυπαραγοντικής αιτιολογίας, η οποία επηρεάζει κυρίως τους μόνιμους πρώτους γομφίους και συχνά τους μόνιμους τομείς. Κλινικά εκδηλώνεται με αδιαφανείς λευκές, κίτρινες ή καφέ κηλίδες, αυξημένη ευαισθησία σε θερμικά ερεθίσματα ή και πόνο ακόμη και κατά το βούρτσισμα των δοντιών, καθώς και με προδιάθεση για τερηδόνα και αισθητικά προβλήματα, κυρίως στα πρόσθια δόντια.
Όπως επισημαίνει, τα παιδιά με MIH συχνά χρειάζονται απαιτητικές και σύνθετες θεραπείες, καθώς και συχνούς επανελέγχους, γεγονός που μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία οδοντιατρικού φόβου.
Η κ. Γκιζάνη τονίζει ότι τα συμπεράσματα του συμποσίου συνιστούν σημαντική παρακαταθήκη ενόψει των επικείμενων αλλαγών στον χώρο της Παιδοδοντιατρικής, όπως η επέκταση του όρου MIH ώστε να περιλαμβάνει και βλάβες σε άλλα μόνιμα δόντια, καθώς και στα νεογιλά. Καταλήγοντας, σημειώνει ότι η εξατομικευμένη θεραπευτική προσέγγιση, με βάση τη σοβαρότητα της βλάβης και τις ανάγκες κάθε παιδιού, αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την επιτυχή –και, όταν απαιτείται, σταδιακή– θεραπεία των δοντιών με MIH, η οποία μπορεί να χρειαστεί περισσότερα από ένα ραντεβού.
Τέλος, υπογραμμίζει ότι η απόφαση για εξαγωγή προσβεβλημένων δοντιών θα πρέπει να λαμβάνεται με ιδιαίτερη προσοχή, συνεκτιμώντας τόσο τα κλινικά δεδομένα όσο και τις προσδοκίες του παιδιού και της οικογένειάς του.
Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!