Διατροφικές διαταραχές: Πολύπλοκες και μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία

Οι διατροφικές διαταραχές, όπως η ανορεξία, η βουλιμία και η διαταραχή υπερφαγίας, δεν επηρεάζουν μόνο την ψυχική υγεία, αλλά προκαλούν σοβαρές και μακροχρόνιες επιπτώσεις στο σώμα. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη – η οποία αναλύθηκε σε άρθρο του Mirage News – οι κίνδυνοι για οργανικά προβλήματα και πρόωρο θάνατο παραμένουν υψηλοί ακόμα και μετά την αρχική διάγνωση.

Η Μελέτη

Η έρευνα βασίστηκε σε ανώνυμα ιατρικά αρχεία από περίπου 24.700 άτομα (ηλικίας 10–44 ετών) με διάγνωση διατροφικής διαταραχής, συγκριτικά με σχεδόν 493.000 άτομα χωρίς τέτοια διάγνωση. Η παρακολούθησή τους έγινε σε βάθος 10 ετών, με στόχο την καταγραφή των μακροχρόνιων συνεπειών στην υγεία.

Σωματικές Επιπτώσεις

Τα ευρήματα είναι ανησυχητικά: μέσα στον πρώτο χρόνο μετά τη διάγνωση, τα άτομα με διατροφικές διαταραχές έχουν σημαντικά αυξημένο κίνδυνο για σοβαρές παθήσεις:

• Νεφρική ανεπάρκεια: περίπου 6 φορές πιο πιθανή σε σύγκριση με άτομα χωρίς διαταραχή.

• Ηπατική νόσος: σχεδόν 7 φορές υψηλότερος κίνδυνος μέσα στο πρώτο έτος.

• Οστεοπόρωση: σημαντικά αυξημένος κίνδυνος στον πρώτο χρόνο.

• Καρδιακή ανεπάρκεια: διπλάσια πιθανότητα συγκριτικά με τον υγιή πληθυσμό.

• Διαβήτης: 3 φορές πιο πιθανός εντός του πρώτου έτους επίσης.

Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι ότι πολλοί από αυτούς τους κινδύνους παραμένουν και μετά από χρόνια. Για παράδειγμα, η πιθανότητα νεφρικής ή ηπατικής νόσου εξακολουθεί να είναι πολύ υψηλότερη ακόμα και μετά από πέντε χρόνια.

Ψυχική Υγεία και Κίνδυνος Θνησιμότητας

Πέρα από τους σωματικούς κινδύνους, η μελέτη δείχνει ότι οι επιπτώσεις στην ψυχική υγεία είναι σοβαρές:

• Κατάθλιψη: Εντός του πρώτου έτους μετά τη διάγνωση, ο κίνδυνος εμφάνισης κατάθλιψης είναι 7 φορές μεγαλύτερος.

• Αυτοτραυματισμός και αυτοκτονικός ιδεασμός: ο κίνδυνος αυτοτραυματισμού είναι πάνω από 9 φορές υψηλότερος το πρώτο έτος.

Η θνησιμότητα επίσης είναι ανησυχητική. Ο κίνδυνος θανάτου από οποιαδήποτε αιτία μέσα στο πρώτο έτος είναι πάνω από 4 φορές υψηλότερος, ενώ ο κίνδυνος “μη φυσικών” θανάτων (όπως αυτοκτονία) είναι 5 φορές υψηλότερος.

Ακόμη και μετά πέντε ή δέκα χρόνια, οι μελετητές βρήκαν ότι:

• Μετά από 5 χρόνια, οι θάνατοι από όλες τις αιτίες είναι περίπου 43 περισσότεροι ανά 10.000 άτομα, και οι “μη φυσικοί” θάνατοι 184 περισσότεροι ανά 100.000 άτομα.

• Μετά από 10 χρόνια, τα αντίστοιχα νούμερα φτάνουν τα 95 επιπλέον θανάτους ανά 10.000 και 341 ανά 100.000 για “μη φυσικά” αίτια.

• Ο κίνδυνος αυτοκτονίας είναι σχεδόν 14 φορές μεγαλύτερος μέσα στον πρώτο χρόνο και παραμένει σχεδόν 3 φορές υψηλότερος ακόμα και 10 χρόνια μετά τη διάγνωση.

Γιατί οι Διατροφικές Διαταραχές Έχουν Τέτοιες Μακροχρόνιες Επιπτώσεις

Οι ερευνητές τονίζουν ότι οι διατροφικές διαταραχές επηρεάζουν πολλαπλά οργανικά συστήματα και όχι μόνο την ψυχή. Για αυτό ακριβώς χρειάζεται μια ολιστική προσέγγιση φροντίδας, που να περιλαμβάνει:

• Πρωτοβάθμια υγειονομική φροντίδα (γενικοί ιατροί)

• Εξειδικευμένες υπηρεσίες (νεφρολόγοι, ενδοκρινολόγοι, καρδιολόγοι)

• Ψυχιατρική υποστήριξη

Η παρακολούθηση της υγείας των ασθενών πρέπει να συνεχίζεται ακόμα και όταν θεωρητικά έχουν “αναρρώσει” από τη διατροφική διαταραχή.

Το Κενό στην Εκπαίδευση και την Υποστήριξη

Οι συγγραφείς της μελέτης υπογραμμίζουν ότι πολλοί επαγγελματίες υγείας δεν είναι επαρκώς εκπαιδευμένοι για να αναγνωρίζουν τα μακροχρόνια αποτελέσματα των διατροφικών διαταραχών. Προτείνουν ότι η ιατρική εκπαίδευση πρέπει να ενισχυθεί, ώστε κάθε γιατρός — στο πρωτοβάθμιο επίπεδο — να μπορεί να υποστηρίξει άτομα σε ανάρρωση και να εντοπίζει πιθανούς κινδύνους.

Τι Σημαίνει αυτό για τους Ασθενείς

• Η διάγνωση μιας διατροφικής διαταραχής δεν είναι απλώς ένα προσωρινό πρόβλημα: οι συνέπειες μπορεί να διαρκούν για χρόνια.

• Η συνεχής φροντίδα — σωστή και ολοκληρωμένη — είναι κρίσιμη, ακόμη και μετά τη σταθεροποίηση της κατάστασης.

• Είναι απαραίτητο να ενισχυθεί η ευαισθητοποίηση στο ιατρικό πεδίο για να διασφαλιστεί ότι οι ασθενείς λαμβάνουν την υποστήριξη που χρειάζονται.

Η νέα μελέτη που παρουσιάζεται από το Mirage News αναδεικνύει πόσο σοβαρές είναι οι μακροχρόνιες επιπτώσεις των διατροφικών διαταραχών. Αυτές οι διαταραχές δεν επηρεάζουν μόνο την ψυχολογία, αλλά μπορούν να οδηγήσουν σε σοβαρά οργανικά προβλήματα και αυξημένη θνησιμότητα ακόμα και πολλές δεκαετίες μετά τη διάγνωση.

Η ενσωμάτωση υπηρεσιών υγείας με ολιστική προσέγγιση, η εκπαίδευση των επαγγελματιών υγείας και η συνεχής παρακολούθηση των ατόμων που ήταν στο παρελθόν διαγνωσμένοι με διατροφική διαταραχή είναι απαραίτητες προτεραιότητες. Μόνο έτσι μπορούμε να μειώσουμε τον μακροχρόνιο κίνδυνο και να προσφέρουμε πραγματική υποστήριξη σε όσους αγωνίζονται να ανακάμψουν.