Επιβλαβείς για τον οργανισμό έχουν αποδειχθεί ορισμένες χημικές ενώσεις που περιέχονται στα βερνίκια νυχιών. Στη μακρά πορεία τους, αρκετά συστατικά έχουν απαγορευθεί, καθώς κρίθηκε ότι επηρεάζουν λειτουργίες του οργανισμού και προκαλούν τοξικές επιδράσεις.
Πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε περιορισμούς στην παρουσία της TPO (τριμεθυλοβενζοϋλοδιφαινυλοφωσφινοξειδίου), βάσει του κανονισμού REACH, λαμβάνοντας υπόψη μελέτες που δείχνουν ότι σε περίπτωση επαναλαμβανόμενης έκθεσης η ουσία μπορεί να έχει τοξικές επιπτώσεις.
Η TPO βοηθά το βερνίκι σε μορφή τζελ να σκληρύνει υπό υπεριώδη ακτινοβολία ή λάμπες LED και να διατηρεί το χρώμα σταθερό για περισσότερο χρόνο. Εξαιτίας των τεκμηριωμένων ανησυχιών, οι ρυθμιστικές αρχές αποφάσισαν να αφαιρέσουν την ουσία από τον κατάλογο των εγκεκριμένων συστατικών για αυτά τα προϊόντα.
«Η TPO δεν είναι το μοναδικό συστατικό που προκαλεί προβληματισμό. Πολλά μανό περιέχουν ουσίες όπως η ρητίνη TSFR, ο πλαστικοποιητής DBP και το τολουόλιο, γνωστά για τις αλλεργικές αντιδράσεις που μπορούν να προκαλέσουν. Τα βερνίκια δεν είναι τόσο αθώα όσο πιστεύεται», τονίζει ο Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος Δρ. Χρήστος Στάμου.
Η συνεχής χρήση τους ενέχει κινδύνους για τα νύχια και το δέρμα. Η ευθραυστότητα, οι αλλαγές στην πλάκα, η ονυχόλυση και οι δυστροφίες είναι συχνά αποτελέσματα επαναλαμβανόμενης εφαρμογής. Ιδιαίτερα τα ημιμόνιμα βερνίκια, που απαιτούν λιμάρισμα και χρήση σκληρών διαλυτών, προκαλούν ξηρότητα και καταστροφή της πλάκας του νυχιού.
Μελέτες με ανακλαστική ομοεστιακή μικροσκοπία (RCM) και υπερήχους έχουν αποδείξει μείωση του πάχους των νυχιών κατά 50% και 20% αντίστοιχα. Η χρήση βερνικιών τζελ επηρεάζει τη συγκέντρωση αμινοξέων, όπως της κυστεΐνης και της μεθειονίνης, που δομούν την πλάκα του νυχιού. Μετά από 6 μήνες εφαρμογής, τα μέσα επίπεδα κυστεΐνης είναι χαμηλότερα κατά 22,1% και της μεθειονίνης κατά 36,5%. Αυτή η λέπτυνση αποδίδεται στη συνεχή λείανση για εφαρμογή και αφαίρεση του προϊόντος.
Η παρατεταμένη χρήση βερνικιού νυχιών μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο ονυχομυκητίασης, μιας λοίμωξης που επηρεάζει περίπου το 19% του παγκόσμιου πληθυσμού και αποτελεί το 50% των παθήσεων των νυχιών. Δημιουργούνται συνθήκες που ευνοούν την ανάπτυξη μυκήτων, ενώ το νύχι μπορεί να αποκολληθεί από την κοίτη του, ανοίγοντας τον δρόμο για παθογόνους μικροοργανισμούς.
Ο επαναλαμβανόμενος τραυματισμός της πλάκας οδηγεί σε βλάβη του προστατευτικού φραγμού, διευκολύνοντας την είσοδο μολυσματικών παραγόντων. Αν το μανό παραμένει για μεγάλα διαστήματα, παγιδεύει υγρασία μεταξύ βερνικιού και νυχιού, δημιουργώντας ιδανικό περιβάλλον για μυκητιασική ανάπτυξη. Επιπλέον, καλύπτει τα πρώτα σημάδια της λοίμωξης, καθυστερώντας τη διάγνωση και τη θεραπεία.
Υπάρχουν, ωστόσο, και θεραπευτικά βερνίκια, κυρίως αντιμυκητιασικά, που προσφέρουν τοπική δράση με υψηλή αντοχή και υδροφοβικότητα, υπερτερώντας άλλων μορφών φαρμάκων που αφαιρούνται εύκολα με το νερό.
Επιπτώσεις στο δέρμα
Η χρήση βερνικιών δεν επηρεάζει μόνο τα νύχια αλλά και το δέρμα. Πολλά περιέχουν τοξικές, αλλεργιογόνες ή ευαισθητοποιητικές ουσίες, που μπορεί να προκαλέσουν αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής γύρω από τα νύχια – ακόμη και 30 μήνες μετά τη χρήση. Σε ορισμένες περιπτώσεις εμφανίζονται εκζέματα στα βλέφαρα, το πρόσωπο ή τον λαιμό, λόγω μεταφοράς ουσιών μέσω των χεριών.
Άτομα με ατοπική δερματίτιδα, προηγούμενο έκζεμα ή αλλεργία σε συστατικά είναι πιο ευάλωτα σε τέτοιες αντιδράσεις.
Οι χημικές ενώσεις, όπως η TPO, δεν περιορίζονται μόνο σε τοπικές επιδράσεις. Έχουν συνδεθεί με αναπαραγωγική τοξικότητα και ενδοκρινικές διαταραχές. Σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Dermatology Research and Practice, οι πτητικές ενώσεις των βερνικιών μπορούν να προκαλέσουν αναπνευστικά προβλήματα, ηπατική βλάβη, αναπαραγωγικές επιπτώσεις και ακόμη και καρκινογένεση.
Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!