Μια νέα μελέτη από την Texas A&M University, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό BMC Public Health, αποκαλύπτει ότι έως 7 εκατομμύρια άνθρωποι ετησίως μπορεί να έχουν διαγνωστεί λανθασμένα με ελονοσία, ενώ στην πραγματικότητα πάσχουν από βρουκέλλωση.
Τι είναι η βρουκέλλωση και γιατί συγχέεται με τη μαλάρια
Η βρουκέλλωση είναι μια βακτηριακή νόσος που μεταδίδεται από ζώα — όπως βοοειδή, πρόβατα, κατσίκες ή χοίρους — και μέσω της κατανάλωσης μη παστεριωμένων γαλακτοκομικών προϊόντων. Τα συμπτώματά της (πυρετός, πόνοι στις αρθρώσεις, κόπωση) είναι πολύ παρόμοια με εκείνα της μαλάριας, μιας ευρέως διαδεδομένης παρασιτικής λοίμωξης σε πολλές αναπτυσσόμενες χώρες. Λόγω αυτής της ομοιότητας, η βρουκέλλωση συχνά δεν αναγνωρίζεται και αντιμετωπίζεται ως μαλάρια — το οποίο όμως θεραπεύεται εντελώς διαφορετικά, αφού οφείλεται σε παράσιτα, όχι σε βακτήρια.
Πώς εκτιμήθηκαν οι λανθασμένες διαγνώσεις
Η ερευνητική ομάδα, με επικεφαλής την καθηγήτρια Angela Arenas, ανέπτυξε στατιστικά μοντέλα βασισμένα σε στοιχεία από χώρες με γνωστή επιδημιολογία της βρουκέλλωσης — όπως η Κένυα, όπου διαπιστώθηκε ότι το 4-11 % των διαγνώσεων μαλάριας αφορούσαν στην πραγματικότητα βρουκέλλωση. Με αυτή την προσέγγιση, οι ερευνητές εκτιμούν ότι η λάθος διάγνωση μπορεί να αντιστοιχεί σε 0,25 % έως 4 % όλων των ετησίων διαγνώσεων μαλάριας, πράγμα που σημαίνει ότι 2,1 έως 7 εκατομμύρια περιπτώσεις βρουκέλλωσης παραμένουν αδιάγνωστες ετησίως.
Ποιες είναι οι συνέπειες;
-
Ανεπαρκής θεραπεία: Εάν χορηγηθεί αντιμαλαριακή αγωγή σε περιπτώσεις βρουκέλλωσης, ο ασθενής δεν λαμβάνει την κατάλληλη θεραπεία και κινδυνεύει από επιπλοκές όπως νευρολογικές ή καρδιαγγειακές βλάβες, ακόμα και θάνατο.
-
Αγνοούμενη νόσος: Η βρουκέλλωση χαρακτηρίζεται ως «παραμελημένη νόσος» επειδή συχνά δεν αναγνωρίζεται ούτε χρηματοδοτείται επαρκώς.
-
Ανασφάλεια και έλλειψη ετοιμότητας: Οι γιατροί, κτηνίατροι και υπεύθυνοι πολιτικών δεν είναι ενημερωμένοι σχετικά με τη βρουκέλλωση, επομένως δεν λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα διάγνωσης ή πρόληψης.
Δράσεις και παρεμβάσεις στο πεδίο
Η ομάδα της Texas A&M επικεντρώνει τις προσπάθειές της σε:
-
Εκπαίδευση γιατρών, κτηνιάτρων και κοινοτικών φορέων για να αναγνωρίζουν τη νόσο.
-
Συνεργασία με παραγωγούς μοσχάτων και κοινοτικά δίκτυα για τη διασφάλιση υγιεινών πρακτικών κτηνοτροφίας.
-
Διαμόρφωση τοπικών προγραμμάτων παρακολούθησης, ώστε οι χώρες να έχουν δυνατότητα διάγνωσης και ελέγχου της βρουκέλλωσης από μότρες εστία κρουσμάτων.
«Αν ελέγξουμε τη νόσο στα ζώα, ελέγχουμε τη μετάδοση στον άνθρωπο», επισημαίνει η Arenas. Επιπλέον, η ομάδα εκπαιδεύει νέους ερευνητές στις χώρες υποδοχής ώστε να συνεχίσουν το έργο βιωσιμότητας και ενδυνάμωσης των κοινοτήτων.
Επιπλέον παρατηρήσεις για τα δεδομένα
Παρά το ότι υπάρχουν εκτιμήσεις 1,6–2,1 εκατομμυρίων ετήσιων περιστατικών βρουκέλλωσης, οι αναφορές είναι συχνά ελλιπείς — ιδιαίτερα σε περιοχές της Αφρικής, όπου υποεκπροσωπούνται συστηματικά τα επίσημα δεδομένα. Αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη για βελτιωμένη επιδημιολογική παρακολούθηση και παγκόσμια ενημέρωση, ώστε να αναδειχθεί σωστά η πραγματική διάδοση της νόσου.
Η μελέτη αυτή φωτίζει έναν κρίσιμο παράγοντα δημόσιας υγείας: η λανθασμένη διάγνωση βρουκέλλωσης ως ελονοσία αφαιρεί από εκατομμύρια ανθρώπους την πρόσβαση σε σωστή θεραπεία. Η εκπαίδευση επαγγελματιών υγείας, ο έλεγχος των πηγών μετάδοσης και η ενίσχυση ισχυρών συστημάτων διάγνωσης αποτελούν προτεραιότητα. Σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον όπου οι πόροι είναι περιορισμένοι, η έγκαιρη αναγνώριση της βρουκέλλωσης και η στοχευμένη παρέμβαση μπορούν να σώσουν ζωές και να περιορίσουν επιπτώσεις χρόνιων, συχνά υποτιμημένων λοιμώξεων.
Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!