Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Όταν χάνετε την ασφάλιση υγείας σας ή αλλάζετε σε ένα πρόγραμμα που μειώνει την προληπτική φροντίδα, κάτι κρίσιμο σπάει. Η σύνδεση με τον πάροχο πρωτοβάθμιας περίθαλψης, συνήθως έναν γιατρό, διακόπτεται. Σταματάτε να κάνετε τακτικούς ελέγχους. Τα προειδοποιητικά σημάδια παραβλέπονται. Τα ιατρικά προβλήματα που θα μπορούσαν να είχαν εντοπιστεί νωρίς γίνονται επείγοντα περιστατικά. Και επειδή τα επείγοντα περιστατικά είναι επικίνδυνα και ακριβά, η υγεία σας επιδεινώνεται ενώ οι ιατρικοί σας λογαριασμοί αυξάνονται.
Ως ερευνητές γεροντολογίας που μελετούν την υγεία και την οικονομική ευημερία στην τρίτη ηλικία, έχουμε αναλύσει πώς οι δεσμοί κάποιου με το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης ενισχύονται ή διαλύονται ανάλογα με το αν έχει ασφαλιστική κάλυψη. Αυτό που διαπιστώσαμε είναι απλό: Η διατήρηση της σύνδεσης με έναν έμπιστο γιατρό σας διατηρεί πιο υγιείς και εξοικονομεί χρήματα στο σύστημα. Το σπάσιμο αυτού του δεσμού κάνει ακριβώς το αντίθετο.
Και αυτό ακριβώς μας ανησυχεί αυτή τη στιγμή. Μέλη του Κογκρέσου συζητούν αν θα κάνουν σημαντικές περικοπές στο Medicaid και σε άλλα προγράμματα κοινωνικής ασφάλειας. Εάν η Γερουσία εγκρίνει τη δική της εκδοχή του πακέτου φορολογίας και δαπανών που ενέκρινε η Βουλή τον Μάιο του 2025, εκατομμύρια Αμερικανοί σύντομα θα αντιμετωπίσουν ακριβώς αυτό το είδος αναστάτωσης – με μεγάλες συνέπειες για την υγεία και την ευημερία τους.
Πώς οι άνθρωποι καταλήγουν ανασφάλιστοι
Κάποιος μπορεί να χάσει την ασφάλιση υγείας του για διάφορους λόγους. Για πολλούς Αμερικανούς, η κάλυψη συνδέεται με την απασχόληση. Η απόλυση, η συνταξιοδότηση πριν από την ηλικία των 65 ετών και η απόκτηση δικαιώματος εγγραφής στο πρόγραμμα Medicare, ή ακόμα και η εύρεση νέας εργασίας μπορεί να σημαίνει απώλεια ασφάλισης. Άλλοι καταλήγουν ανασφάλιστοι λόγω μιας διαφορετικής σειράς αλλαγών: μετακόμιση σε διαφορετική πολιτεία, διαζύγιο ή γήρανση από το πρόγραμμα ενός γονέα μετά τα 26α γενέθλιά τους.
Και όσοι αγοράζουν τη δική τους κάλυψη μπορεί να διαπιστώσουν ότι δεν μπορούν πλέον να αντέξουν οικονομικά τα ασφάλιστρα. Το 2024, τα μέσα ασφάλιστρα στην ατομική αγορά ξεπέρασαν τα 600 δολάρια ΗΠΑ το μήνα για πολλούς ενήλικες, ακόμη και με επιδοτήσεις. Τα κυβερνητικά χρηματοδοτούμενα ασφαλιστικά προγράμματα μπορούν επίσης να σας αφήσουν ευάλωτους σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση. Η Γερουσία εξετάζει επί του παρόντος τη δική της εκδοχή ενός νομοσχεδίου για τους φόρους και τις δαπάνες που ψήφισε η Βουλή των Αντιπροσώπων τον Μάιο, το οποίο θα επιφέρει περικοπές και αλλαγές στο Medicaid.
Εάν οι διατάξεις του νομοσχεδίου της Βουλής θεσπιστούν, εκατομμύρια Αμερικανοί που λαμβάνουν ασφάλιση υγείας μέσω του Medicaid – ενός προγράμματος ασφάλισης υγείας που διαχειρίζεται από κοινού η ομοσπονδιακή κυβέρνηση και οι πολιτείες και απευθύνεται κυρίως σε άτομα με χαμηλά εισοδήματα ή αναπηρίες – θα χάσουν την κάλυψή τους, σύμφωνα με το μη κομματικό Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου.
Συνέπειες της ανασφάλιστης
Η ασφάλιση υγείας είναι κάτι περισσότερο από ένας τρόπος πληρωμής ιατρικών λογαριασμών. Είναι μια πόρτα στο ίδιο το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Συνδέει τους ανθρώπους με παρόχους υγειονομικής περίθαλψης που γνωρίζουν το ιατρικό τους ιστορικό, τα φάρμακά τους και τις προσωπικές τους περιστάσεις.
Όταν αυτή η πόρτα κλείνει, οι επιπτώσεις είναι άμεσες. Οι ανασφάλιστοι είναι πολύ λιγότερο πιθανό να έχουν μια συνήθη πηγή φροντίδας – συνήθως έναν γιατρό ή άλλον πάροχο πρωτοβάθμιας περίθαλψης ή κλινική που γνωρίζετε και εμπιστεύεστε. Αυτή η σχέση λειτουργεί ως βάση για τη διαχείριση χρόνιων παθήσεων, την ενημέρωση σχετικά με τους προληπτικούς ελέγχους και τη λήψη καθοδήγησης όταν εμφανίζονται νέα συμπτώματα.
Ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ενήλικες που παραμένουν ανασφάλιστοι ακόμη και για έξι μήνες είναι σημαντικά πιο πιθανό να αναβάλουν τη φροντίδα ή να την παραιτηθούν εντελώς για να εξοικονομήσουν χρήματα. Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι είναι λιγότερο πιθανό να εξεταστούν από κάποιον που γνωρίζει το ιατρικό τους ιστορικό και μπορεί να εντοπίσει νωρίς τα προειδοποιητικά σημάδια.
Ο Νόμος περί Προσιτής Φροντίδας, ο ορόσημος νόμος για την υγειονομική περίθαλψη που θεσπίστηκε κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Ομπάμα, μείωσε κατακόρυφα τον αριθμό των Αμερικανών χωρίς ασφάλιση. Το ποσοστό των ατόμων χωρίς ασφάλιση μειώθηκε από 16% το 2010 σε 7,7% το 2023. Τα άτομα που είχαν ασφαλιστική κάλυψη, ιδίως όσοι ήταν μεσήλικες, είδαν μεγάλες βελτιώσεις στην υγεία τους.
Έρευνα των αποτελεσμάτων
Σε έρευνα που εξέτασε δεδομένα που συλλέχθηκαν από το 2014 έως το 2020, παρακολουθήσαμε τι συνέβη σε 12.000 ενήλικες που ήταν 50 ετών και άνω και ζούσαν σε όλη τη χώρα. Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε πώς άλλαξαν οι εμπειρίες τους όταν έχασαν, και μερικές φορές αργότερα ανέκτησαν, μια τακτική πηγή φροντίδας κατά τη διάρκεια αυτών των έξι ετών. Πολλοί από τους συμμετέχοντες σε αυτή τη μελέτη έπασχαν από πολλαπλές χρόνιες παθήσεις όπως διαβήτη, υπέρταση και καρδιακές παθήσεις. Τα αποτελέσματα ήταν εντυπωσιακά. Όσοι δεν επισκέπτονταν τον ίδιο πάροχο σε τακτική βάση ήταν πολύ λιγότερο πιθανό να νιώσουν ότι τους άκουγαν ή τους σέβονταν οι επαγγελματίες υγείας.
Είχαν λιγότερα ιατρικά ραντεβού, είχαν λιγότερες συνταγές και ήταν λιγότερο πιθανό να ακολουθήσουν τις συνιστώμενες θεραπείες. Η υγεία τους επιδεινώθηκε επίσης σημαντικά κατά τη διάρκεια των έξι ετών. Η αρτηριακή τους πίεση και τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα αυξήθηκαν και είχαν πιο αυξημένους δείκτες νεφρικής δυσλειτουργίας σε σύγκριση με τους ομολόγους τους που είχαν τακτικούς παρόχους φροντίδας. Όσο περισσότερο παρέμεναν χωρίς συνεπή υγειονομική περίθαλψη, τόσο χειρότεροι γίνονταν αυτοί οι κλινικοί δείκτες.
