Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Καρκίνος του Νεφρού: Για πρώτη φορά μετά από πενήντα χρόνια, τα αποτελέσματα μιας τυχαιοποιημένης, ελεγχόμενης με εικονικό φάρμακο δοκιμής φάσης 3 έδειξαν ένα συνολικό όφελος επιβίωσης από μια επικουρική θεραπεία σε ασθενείς με καρκίνο του νεφρού. Η ανοσοθεραπεία, μετά από χειρουργική επέμβαση, παρέτεινε σημαντικά τη συνολική επιβίωση σε ασθενείς με διαυγές νεφρικό καρκίνωμα (ccRCC) σε υψηλό κίνδυνο υποτροπής, σύμφωνα με ανάλυση των αποτελεσμάτων της μελέτης KEYNOTE-564.
Η ανοσοθεραπεία συσχετίστηκε με 38% μείωση του κινδύνου θανάτου σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο. «Μπορούμε τώρα να πούμε στους ασθενείς μας ότι η ανοσοθεραπεία μετά από χειρουργική επέμβαση όχι μόνο καθυστερεί τις υποτροπές αλλά και τους βοηθά να ζήσουν περισσότερο», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής της μελέτης Toni Choueiri, MD, του Ινστιτούτου Καρκίνου Dana-Farber. Ο Choueiri, διευθυντής του Lank Center for Genitourinary Oncology στη Dana-Farber, παρουσίασε τα ευρήματα στο Συμπόσιο Ουρογεννητικού Καρκίνου της Αμερικανικής Εταιρείας Κλινικής Ογκολογίας (ASCO) στις 27 Ιανουαρίου 2024. Η δοκιμή KEYNOTE-564 σχεδιάστηκε για να αξιολογήσει την ανοσοενισχυτική ανοσοθεραπεία μετά από νεφρεκτομή (αφαίρεση του καρκινικού νεφρού) εντός 12 εβδομάδων πριν από την τυχαιοποίηση. Στη διπλά τυφλή, φάση 3 μελέτη, που πραγματοποιήθηκε σε εκατοντάδες τοποθεσίες διεθνώς, συμμετείχαν 994 ασθενείς που τυχαιοποιήθηκαν σε ανοσοθεραπεία μία φορά κάθε τρεις εβδομάδες για περίπου ένα χρόνο ή εικονικό φάρμακο. Η ανοσοθεραπεία στοχεύει ένα μοριακό μονοπάτι που τα καρκινικά κύτταρα διοικούν να αποφύγουν την επίθεση από το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος. Μπλοκάροντας αυτό το μονοπάτι «σημείου ελέγχου», η ανοσοθεραπεία βοηθά στην απελευθέρωση του στρατού των Τ κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος για την καταπολέμηση των όγκων. Για να συμπεριληφθούν στη δοκιμή, οι ασθενείς έπρεπε να έχουν ένα συστατικό καθαρών κυττάρων στον όγκο τους και να διατρέχουν ενδιάμεσο ή υψηλό κίνδυνο υποτροπής. Μερικοί ασθενείς με εκτομή μεταστάσεων μετά από νεφρεκτομή ήταν επίσης επιλέξιμοι. Για ασθενείς με ccRCC, η χειρουργική επέμβαση προορίζεται να είναι θεραπευτική. Ωστόσο, μεταξύ 30 και 50% των ασθενών μπορεί να εμφανίσουν υποτροπή μετά την επέμβαση. Οι υποτροπές συχνά καταλήγουν σε μεταστατική νόσο, η οποία συνήθως είναι ανίατη. Οι ερευνητές προσπαθούν να βρουν τρόπους μείωσης των υποτροπών και παράτασης της επιβίωσης για αυτήν την ομάδα ασθενών από το 1973, την ημερομηνία της πρώτης τυχαιοποιημένης ελεγχόμενης δοκιμής μιας επικουρικής θεραπείας.
Μια επικουρική θεραπεία είναι ένα φάρμακο που προορίζεται να ενισχύσει την αποτελεσματικότητα μετά την αρχική θεραπεία του καρκίνου, που σε αυτή την περίπτωση είναι η χειρουργική επέμβαση. «Από το 1973, περισσότεροι από 12.000 ασθενείς με καρκίνο του νεφρού συμμετείχαν σε επικουρικές μελέτες έναντι ενός σκέλους ελέγχου και καμία από τις μελέτες δεν έδειξε ότι ο πειραματικός βραχίονας παρατείνει τη ζωή μέχρι τώρα με τη μελέτη KEYNOTE-564», λέει ο Choueiri. “Δείξαμε ότι η ανοσοθεραπεία επεκτείνει την επιβίωση. Δεν καθυστερεί μόνο την υποτροπή.” Στην πρώτη ενδιάμεση ανάλυση της μελέτης KEYNOTE-564, ο Choueiri και οι συνεργάτες του ανέφεραν ότι η ανοσοενισχυτική ανοσοθεραπεία βελτίωσε την επιβίωση χωρίς νόσο σε ασθενείς με καρκίνο του νεφρού με υψηλό κίνδυνο υποτροπής. Η ανοσοθεραπεία εγκρίθηκε το 2021 ως επικουρική θεραπεία για ασθενείς με καρκίνο του νεφρού με βάση αυτά τα αποτελέσματα KEYNOTE-564. Αυτή η τρίτη ενδιάμεση ανάλυση ολοκληρώθηκε μετά από διάμεσο 57,2 μηνών παρακολούθησης. Η ανοσοενισχυτική ανοσοθεραπεία παρέτεινε σημαντικά τη συνολική επιβίωση έναντι του εικονικού φαρμάκου στους συμμετέχοντες στη δοκιμή. Τα συνολικά οφέλη επιβίωσης με την ανοσοθεραπεία ήταν συνεπή σε όλες τις υποομάδες, ανεξάρτητα από το στάδιο, τη διαστρωμάτωση κινδύνου, τους ανοσολογικούς βιοδείκτες και άλλα χαρακτηριστικά. Περίπου το 18% των ασθενών διέκοψε τη θεραπεία λόγω παρενεργειών που σχετίζονται με αυτήν. Δεν αναφέρθηκαν θάνατοι που να σχετίζονται με την ανοσοθεραπεία. Οι ερευνητές ανέφεραν προηγουμένως ότι η ανοσοθεραπεία δεν είχε ως αποτέλεσμα κλινικά σημαντική επιδείνωση της ποιότητας ζωής που σχετίζεται με την υγεία. Πριν από την έγκριση της ανοσοθεραπείας, δεν υπήρχε ευρέως αποδεκτό πρότυπο φροντίδας για ασθενείς με ccRCC μετά από χειρουργική θεραπεία. Τώρα, με την ανοσοενισχυτική ανοσοθεραπεία ως πρότυπο φροντίδας για αυτήν την ομάδα ασθενών, ο Choueiri και οι συνεργάτες του διερευνούν εάν μπορεί να βελτιωθεί συνδυάζοντας την ανοσοθεραπεία με τον αναστολέα HIF-2 belzutifan.
