Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Γιατί παραμένουμε σε ρομαντικές σχέσεις που μας αφήνουν δυστυχισμένους και ανεκπλήρωτους; Η απάντηση σε δύο νέες μελέτες που συντάχθηκε από έναν ερευνητή του Πανεπιστημίου του Τορόντο μπορεί να σας εκπλήξει. Έρευνα που δημοσιεύτηκε στο τεύχος Νοεμβρίου του Journal of Personality and Social Psychology διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι είναι λιγότερο πιθανό να ξεκινήσουν έναν χωρισμό όταν πιστεύουν ότι οι ερωτικοί τους σύντροφοι εξαρτώνται από τη σχέση.
Οι συμμετέχοντες στις μελέτες, ακόμη και άτομα που ήταν κοντά στον χωρισμό, είχαν κίνητρα να παραμείνουν σε μη ικανοποιητικές καταστάσεις, επειδή έλαβαν υπόψη όχι μόνο τις δικές τους επιθυμίες αλλά και πόσο πολύ ήθελαν οι σύντροφοί τους και χρειάζονταν η σχέση για να συνεχιστεί. «Οι άνθρωποι μένουν σε σχέσεις για χάρη των συντρόφων τους, ακόμα κι αν αισθάνονται ότι δεν τους εκτιμούν», λέει η Emily Impett, αναπληρώτρια καθηγήτρια ψυχολογίας και διευθύντρια του εργαστηρίου Relationship and Well-Being (RAW) στο U of T Mississauga.
Λέει ότι υπάρχουν λόγοι που εστιάζουν στον εαυτό τους για τους οποίους οι άνθρωποι επιλέγουν να παραμείνουν σε μια σχέση –λόγω του χρόνου, των πόρων και των συναισθημάτων που έχουν επενδύσει σε αυτήν ή επειδή δεν έχουν καλές εναλλακτικές λύσεις– αλλά η έρευνα δείχνει ότι λαμβάνουν επίσης «φιλοκοινωνικές» αλτρουιστικές αποφάσεις να μείνουν επειδή αισθάνονται ότι οι σύντροφοί τους είναι αφοσιωμένοι. Οι μελέτες χρησιμοποίησαν διαδικτυακά ερωτηματολόγια και συνεντεύξεις για να παρακολουθήσει χιλιάδες συμμετέχοντες.
Στην πρώτη μελέτη, που εξέτασε άτομα σε ρομαντικές σχέσεις γενικά, το 18% των συμμετεχόντων χώρισαν μετά από 10 εβδομάδες, ενώ στη δεύτερη μελέτη, το 29% των ανθρώπων που σκέφτονταν να χωρίσουν το είπαν ότι το εγκατέλειψαν μετά από δύο μήνες. λέει ο Impett. Στις δύο μελέτες, λέει ότι πολλοί από αυτούς που έμειναν το έκαναν επειδή «ένιωθαν ότι ένας χωρισμός θα ήταν οδυνηρός για τους συντρόφους τους». Ο Impett είναι ψυχολόγος κοινωνικής προσωπικότητας που ειδικεύεται στο «δίνοντας» σε στενές σχέσεις – τις «τεράστιες καθημερινές θυσίες που κάνουμε» – όπως ρομαντικούς συντρόφους που δεν έχουν τη διάθεση «στην κρεβατοκάμαρα» σε γονείς που νοιάζονται αδιάκοπα για τα παιδιά τους.
Για παράδειγμα, λέει ότι το εργαστήριο RAW αναζητά 200 ζευγάρια που γνωρίζουν ότι σύντομα θα μετακομίσουν σε μια νέα πόλη για να ικανοποιήσουν τις επαγγελματικές φιλοδοξίες ενός συντρόφου, προκειμένου να διερευνήσει πώς αντιμετωπίζουν την κατάσταση και τις προκλήσεις με την πάροδο του χρόνου. Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα έρευνας που συνεχίζεται στο πεδίο, λέει, όπως μια μεγάλη μελέτη χωρισμού που εξετάζει γιατί οι άνθρωποι δεσμεύονται σε σχέσεις και μια μελέτη «σεξ με έναν πρώην» που μέχρι στιγμής έχει βρει ότι ο ύπνος με έναν πρώην σύντροφο δεν είναι επιβλαβές για τους ανθρώπους και αυξάνει τα θετικά συναισθήματα.
Ο Impett λέει ότι το επόμενο βήμα για την έρευνα σχετικά με τα «προ-κοινωνικά» κίνητρα των συντρόφων είναι να ληφθούν «δυαδικά δεδομένα» που περιλαμβάνουν τον δεύτερο σύντροφο, για παράδειγμα, για να δούμε αν είναι σωστή η αντίληψη ότι ένας χωρισμός μπορεί να είναι τραυματικός για τον σύντροφο. “Επίσης, εάν παραμένετε σε μια σχέση και είστε δυστυχισμένοι και ο σύντροφός σας μπορεί να το καταλάβει αυτό, αυτό πρέπει να έχει επίδραση στον σύντροφο”, λέει η Impett.
Ο στόχος τέτοιων μελετών είναι τελικά να συνεργαστούν με κλινικούς ψυχολόγους για να προσεγγίσουν ζευγάρια που αντιμετωπίζουν αυτά τα δύσκολα ζητήματα, λέει η Impett, η οποία σημειώνει ότι «ο καθένας μπορεί να συσχετίσει… αυτή είναι η ζωή των ανθρώπων», αλλά η έρευνά της βασίζεται σε στατιστικά στοιχεία. Για παράδειγμα, διδάσκει ένα μεγάλο προπτυχιακό μάθημα στο U of T Mississauga για τις διαπροσωπικές σχέσεις όπου οι μαθητές «έρχονται με τις δικές τους λαϊκές πεποιθήσεις για τις σχέσεις και τον τρόπο λειτουργίας τους», λέει. «Τους ρωτάω «Τι είναι η επιστήμη;»
