Ασφάλιση: Ή προσαρμόζεσαι στη βιωσιμότητα ή μένεις πίσω

Η κλιματική κρίση, η απαίτηση για βιωσιμότητα και η κοινωνική συναίσθηση γύρω από περιβαλλοντικά, κοινωνικά και διακυβερνητικά ζητήματα (ESG) αναγκάζουν τις ασφαλιστικές εταιρείες να επαναπροσδιορίσουν τον ρόλο τους. Η “παράδοση” τους ως οργανισμών που απλώς τιμολογούν και αποζημιώνουν ρίσκα δεν αρκεί πλέον – πρέπει να γίνουν μέρος της λύσης.

Έρευνες δείχνουν πως η βιομηχανία κινδυνεύει να «μείνει πίσω», ειδικά όσον αφορά τις νέες μορφές ρίσκου που συνδέονται με την πράσινη μετάβαση και τις κοινωνικά ευαίσθητες απαιτήσεις. Για παράδειγμα, οι ασφαλιστές πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της υποστήριξης επενδύσεων σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, πράσινες υποδομές και οικονομίες χαμηλού άνθρακα — και όχι απλώς να καλύπτουν τα παραδοσιακά “ρυπογόνα” ρίσκα.

Γιατί η εξέλιξη δεν είναι επιλογή, αλλά ανάγκη

• Οι φυσικές καταστροφές και τα ακραία καιρικά φαινόμενα αυξάνονται, καθιστώντας το κόστος αποζημίωσης επιβλητικό.

• Η απαίτηση των επενδυτών και των ρυθμιστών για σαφή διαφάνεια, μέτρηση των «πράσινων» επιδόσεων και νέα προϊόντα που εναρμονίζονται με το ESG — οι εταιρείες που δεν θα προσαρμοστούν θα χάσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα.

• Η οικονομία αλλάζει: οι επενδύσεις σε άνθρακα και ορυκτά καύσιμα μετατρέπονται σε “βυθισμένα” περιουσιακά στοιχεία, ενώ ανοίγονται νέες ευκαιρίες στις πράσινες τεχνολογίες — η ασφάλιση πρέπει να καλύψει αυτές τις αλλαγές.

Πώς μπορούν οι ασφαλιστικές να μεταμορφωθούν

1. Νέα προϊόντα και τιμολόγηση

Τα παραδοσιακά μοντέλα τιμολόγησης δεν επαρκούν πια για ρίσκα που σχετίζονται με κλιματική αλλαγή, αλλαγές στη χρήση γης ή μετάβαση της οικονομίας σε χαμηλές εκπομπές. Οι εταιρείες πρέπει να αναπτύξουν νέα προϊόντα – όπως ασφάλιση για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, υποδομές ανθεκτικές στο κλίμα, ή ευέλικτα σχήματα τιμολόγησης.

2. Δεδομένα, ανάλυση και τεχνολογία

Ο κόσμος του ρίσκου γίνεται πιο πολύπλοκος και απρόβλεπτος. Η χρήση δεδομένων, τεχνητής νοημοσύνης και προσομοιώσεων είναι πλέον απαραίτητη για αξιόπιστη εκτίμηση των νέων κινδύνων.

3. Ενσωμάτωση ESG σε όλη την αλυσίδα

Δεν αρκεί να είναι “πράσινη” μόνο η προβολή της εταιρείας· απαιτείται ενσωμάτωση βιωσιμότητας σε επενδύσεις, υποδομές, λειτουργίες και καθαρά στη σύναψη συμβολαίων. Οι ρυθμιστικές απαιτήσεις το 2025–2030 θα είναι αυστηρότερες.

4. Συνεργασίες και καινοτομία

Οι ασφαλιστικές που θα συνδέσουν δυνάμεις με εταιρείες τεχνολογίας, πράσινες επενδύσεις, ερευνητικά κέντρα ή ρυθμιστικούς φορείς — θα έχουν προβάδισμα. Η μετάβαση απαιτεί συλλογική δράση.

Προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπιστούν

• Η έλλειψη δεδομένων με ποιότητα και συνέπεια — ειδικά για νέους τύπους ρίσκων — δυσχεραίνει την ανάπτυξη αξιόπιστων μοντέλων.

• Ο κίνδυνος “πράσινου washing” (πλασματικής προβολής περιβαλλοντικής ευαισθησίας) μπορεί να υπονομεύσει την αξιοπιστία εταιρειών που δεν προχωρούν ουσιαστικά σε αλλαγές.

• Ο χρόνος είναι κρίσιμος. Οι εταιρείες που θα καθυστερήσουν ενδέχεται να βρεθούν σε μειονεκτική θέση, να χάσουν πελάτες, ή—σε ακραίες περιπτώσεις—να μη μπορέσουν να καλύψουν τα ρίσκα που έρχονται.

• Η μετάβαση στην οικονομία χαμηλού άνθρακα δεν είναι ομαλή — συνεπάγεται νομική, λειτουργική και οικονομική προσαρμογή.

Το όραμα για το μέλλον

Η ασφαλιστική αγορά του αύριο είναι εκείνη που προλαμβάνει, υποστηρίζει και επιταχύνει τη μετάβαση προς βιώσιμες υποδομές και συμπεριφορές. Δεν επαρκεί να καλύπτεις απλά ζημιές — πρέπει να συμμετέχεις στην πρόληψη και στην ενεργό διαχείριση ρίσκων. Η εταιρεία που θα γίνει “ασφαλιστής της μετάβασης”, θα γίνει και κορυφαίος παίκτης σε μια παγκόσμια αγορά με νέα δεδομένα. Εξελισσόμενοι από το “ασφαλίζω το παρελθόν” στο “διαχειρίζομαι το μέλλον”, οι ασφαλιστικές μπορούν να συμβάλλουν σε μια πιο σταθερή, ανθεκτική και βιώσιμη οικονομία.

Η φράση «ή εξελίσσομαι ή μένω πίσω» δεν ήταν ποτέ πιο ακριβής για τη βιομηχανία της ασφάλισης. Όχι επειδή είναι «μόδα» η βιωσιμότητα, αλλά επειδή τα ίδια τα ρίσκα, οι ρυθμιστικές αλλαγές και οι προσδοκίες της αγοράς απαιτούν αλλαγή. Αν οι εταιρείες δεν προσανατολιστούν με στρατηγικότητα, δεν υιοθετήσουν τεχνολογία, δεν ενσωματώσουν ESG και δεν συνεργαστούν, τότε πιθανώς να δουν τον ρόλο τους να περιορίζεται — ή ακόμη και να απωθείται.

Αντίθετα, εκείνες που θα επενδύσουν σε μεταβολή, καινοτομία και συνέπεια, έχουν μπροστά τους τη δυνατότητα όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να ηγηθούν. Εν ολίγοις: η ασφάλιση του 21ου αιώνα δεν θα είναι απλώς για να «βοηθάς όταν έρχεται η ζημιά» — θα είναι για να διαμορφώνεις την πορεία, να μειώνεις τις πιθανότητες για ζημιές και να δημιουργείς αξία σε έναν κόσμο που αλλάζει.