Εμμηνόπαυση: Σε ποιες περιπτώσεις συνδέεται με γνωστική έκπτωση 

Ένας από τους βασικούς παράγοντες που συσχετίζεται με γνωστική έκπτωση μετά την εμμηνόπαυση είναι η μείωση των οιστρογόνων. Τα οιστρογόνα έχουν προστατευτικές ιδιότητες στον εγκέφαλο, επηρεάζοντας τον νευροτροφισμό, την πλαστικότητα και την κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο. Κατά την εμμηνόπαυση, η δραστική μείωσή τους μπορεί να επηρεάσει αρνητικά αυτές τις λειτουργίες. Αυτός ο παράγοντας συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης νοητικών διαταραχών, όπως η άνοια και η νόσος Alzheimer, ιδιαίτερα σε γυναίκες που έχουν βιώσει πρόωρη εμμηνόπαυση ή εμμηνόπαυση λόγω χειρουργικής επέμβασης.

Η πρόωρη εμμηνόπαυση, η οποία ορίζεται ως η εμφάνιση των συμπτωμάτων πριν από την ηλικία των 40-45 ετών, φαίνεται να αυξάνει τον κίνδυνο γνωστικής έκπτωσης αργότερα στη ζωή. Αυτό οφείλεται, μεταξύ άλλων, στη μακρύτερη διάρκεια μειωμένων επιπέδων οιστρογόνων, που μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη νευρογένεση και την προστασία του εγκεφάλου.

Επιπλέον, η παρουσία άλλων παραγόντων κινδύνου, όπως η διαβητική κατάσταση, η υπέρταση, η παχυσαρκία και η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας, ενισχύουν τον κίνδυνο γνωστικής έκπτωσης σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση. Αυτές οι καταστάσεις μπορούν να επιδεινώσουν την αρτηριακή λειτουργία και την κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο, προκαλώντας ή επιταχύνοντας την εμφάνιση νευροεκφυλιστικών νοσημάτων.

Επιπλέον, η χρόνια φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες, που συχνά συνδέονται με μεταβολικές διαταραχές και καρδιαγγειακές παθήσεις, έχουν επίσης δειχθεί ότι παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη γνωστικής έκπτωσης. Η έλλειψη οιστρογόνων μπορεί να αυξήσει την ευαισθησία σε αυτές τις καταστάσεις, συμβάλλοντας στην επιδείνωση της γνωστικής λειτουργίας.

Τέλος, η ψυχολογική κατάσταση μετά την εμμηνόπαυση, όπως η κατάθλιψη και το άγχος, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη μνήμη και τη συγκέντρωση. Η υποστήριξη και η διαχείριση αυτών των καταστάσεων είναι σημαντικές για την πρόληψη ή την καθυστέρηση της γνωστικής έκπτωσης.