Διεθνής ομάδα επιστημόνων εντόπισε μεταλλάξεις που άλλαξαν τον τρόπο ανάπτυξης και κίνησης ενός οστού της λεκάνης, συμβάλλοντας καθοριστικά στην ικανότητά μας να βαδίζουμε στα δύο πόδια.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι δύο μικρές αλλαγές στο DNA των ανθρώπων επηρέασαν τη μορφολογία και την κινητικότητα των οστών της πυέλου. Το αποτέλεσμα ήταν να μπορέσουν οι άνθρωποι να σταθούν όρθιοι, να ισορροπούν και να κινούνται διαφορετικά από τα πρωτεύοντα θηλαστικά που βαδίζουν με τα τέσσερα άκρα.
Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στην ιατρική επιθεώρηση Nature. Σύμφωνα με τους επιστήμονες, και οι δύο μεταλλάξεις εντοπίζονται στο λαγόνιο οστό – ένα από τα τρία οστά που σχηματίζουν κάθε πλευρά της λεκάνης. Το σημείο αυτό το νιώθουμε όταν ακουμπάμε τα χέρια μας στα ισχία (γοφούς).
Πρώτη μετάλλαξη: Περιστροφή του λαγονίου οστού
Η πρώτη μετάλλαξη επέτρεψε στο λαγόνιο οστό να περιστρέφεται κατά 90 μοίρες σε σχέση με το ιερό οστό – το κατώτερο τμήμα της σπονδυλικής στήλης, γνωστό και ως «ουρά». Αυτή η αλλαγή μετέβαλε τον τρόπο πρόσφυσης των μυών στην πύελο, δημιουργώντας τη μηχανική βάση για τη δίποδη βάδιση.
Δεύτερη μετάλλαξη: Επιβράδυνση της οστεοποίησης
Η δεύτερη μετάλλαξη επιβράδυνε τη σκλήρυνση (οστεοποίηση) του λαγονίου οστού. Έτσι, το οστό είχε περισσότερο χρόνο να διευρύνεται προς τα πλάγια, αποκτώντας το χαρακτηριστικό καμπυλωτό σχήμα της ανθρώπινης λεκάνης – παρόμοιο με ένα μπολ.
Οι αλλαγές αυτές, όπως εξηγεί ο επικεφαλής ερευνητής Dr. Terence Capellini, καθηγητής Εξελικτικής Βιολογίας του Ανθρώπου στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, «ήταν καθοριστικές για τη μετατόπιση των μυών προς τα πλάγια. Έτσι, οι μύες που στα άλλα θηλαστικά βρίσκονται στην πλάτη, στους ανθρώπους βοηθούν στη σταθεροποίηση του σώματος στην όρθια στάση κατά τη βάδιση».
Συνδυασμός μελετών και ευρήματα
Η έρευνα στηρίχθηκε σε αναλύσεις αναπτυσσόμενου ιστού πυέλου, σε συνδυασμό με αξονικές τομογραφίες, από ανθρώπους, χιμπατζήδες και ποντίκια.
Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι στους ανθρώπους ο πυελικός χόνδρος αναπτύσσεται προς τα πλάγια, ενώ στους χιμπατζήδες αναπτύσσεται κάθετα. Επίσης, στους ανθρώπους ο ιστός χρειάζεται περισσότερο χρόνο για να σκληρύνει, επιτρέποντας στη λεκάνη να διευρύνεται καθώς σχηματίζεται.
Γονιδιακή ρύθμιση
Περαιτέρω αναλύσεις έδειξαν ότι οι κρίσιμες αυτές διαφορές οφείλονται σε μικρές αλλαγές στη γονιδιακή ρύθμιση, οι οποίες επηρεάζουν τη δραστηριότητα συγκεκριμένων γονιδίων. Αυτά τα γονίδια ελέγχουν τόσο την ανάπτυξη του πυελικού χόνδρου όσο και τη σκλήρυνσή του, καθορίζοντας τελικά το σχήμα και τη λειτουργία της ανθρώπινης λεκάνης — και κατ’ επέκταση, τη μοναδική μας ικανότητα να περπατάμε στα δύο πόδια.
Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!