Μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Plastic and Reconstructive Surgery δείχνει ότι οι ασθενείς που έχουν νοσήσει από COVID-19 ενδέχεται να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης επικίνδυνων θρόμβων αίματος – γνωστών ως φλεβική θρομβοεμβολή (VTE) – μετά από την κοιλιοπλαστική, δηλαδή την αφαίρεση της περίσσειας δέρματος και λίπους από την κάτω κοιλιακή χώρα.
Σύμφωνα με την κύρια συγγραφέα της μελέτης, Mary Newland, φοιτήτρια Ιατρικής στο Penn State College of Medicine, “τα ευρήματά μας υποδεικνύουν ότι ένα ιστορικό COVID-19 μπορεί να αποτελεί έναν πρόσθετο προδιαθεσικό παράγοντα για VTE σε ασθενείς που υποβάλλονται σε panniculectomy. Αυτό θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην αξιολόγηση και την πρόληψη των μετεγχειρητικών επιπλοκών σε επεμβάσεις διαμόρφωσης σώματος μετά από μεγάλη απώλεια βάρους”.
Τι είναι η κοιλιοπλαστική και γιατί πραγματοποιείται
Η κοιλιοπλαστική είναι μια μορφή λειτουργικής χειρουργικής επέμβασης, που στοχεύει στην αφαίρεση του χαλαρού, υπερβολικού δέρματος και λίπους από την κάτω κοιλιακή περιοχή. Δεν πρόκειται για καθαρά αισθητική πράξη, καθώς οι ασθενείς που έχουν υποβληθεί σε σημαντική απώλεια βάρους συχνά υποφέρουν από προβλήματα όπως ερεθισμούς, δερματίτιδες, λοιμώξεις, έλκη και περιορισμένη κινητικότητα λόγω του πλεονάζοντος δέρματος.
Οι ασθενείς που υποβάλλονται σε panniculectomy παρακολουθούνται στενά για την πρόληψη θρομβοεμβολικών επεισοδίων, τα οποία αποτελούν δυνητικά απειλητικές για τη ζωή επιπλοκές, όπως η εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση και η πνευμονική εμβολή. Για τον σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται αντιπηκτικά φάρμακα (αιμορραγικά) και εφαρμόζονται πρωτόκολλα πρόληψης με βάση το Caprini score, το οποίο αξιολογεί εξατομικευμένα τον κίνδυνο κάθε ασθενούς.
Νέα δεδομένα για τη σχέση COVID και VTE μετά από χειρουργείο
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε στοιχεία από 7.114 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε panniculectomy μεταξύ 2017 και 2023, χρησιμοποιώντας τη διεθνή βάση δεδομένων TriNetX. Από αυτούς, 3.015 ασθενείς χειρουργήθηκαν πριν από την πανδημία και 4.099 μετά την έναρξή της, τον Μάρτιο του 2020.
Αρχικά, τα ποσοστά εμφάνισης φλεβικής θρομβοεμβολής ήταν παρόμοια στις δύο περιόδους: 3,2% πριν και 3,0% μετά την πανδημία. Ωστόσο, όταν οι ερευνητές επικεντρώθηκαν στους ασθενείς που είχαν ιστορικό COVID-19, εντόπισαν σημαντικές διαφορές.
Από τους 4.099 ασθενείς της περιόδου μετά την πανδημία, 790 είχαν περάσει COVID-19. Σε αυτούς, το ποσοστό VTE έφτασε το 4,9%, έναντι 2,5% σε όσους δεν είχαν ιστορικό της νόσου. Τα υπόλοιπα προδιαθεσικά στοιχεία —όπως καρδιολογικά, πνευμονικά ή αγγειακά νοσήματα— ήταν παρόμοια και στις δύο ομάδες, γεγονός που ενισχύει τη σύνδεση μεταξύ της COVID-19 και της αυξημένης πηκτικότητας του αίματος.
Πώς η COVID μπορεί να επηρεάζει την πήξη του αίματος
Η COVID-19 έχει συσχετιστεί με υπερπηκτικότητα, δηλαδή αυξημένη τάση του αίματος να σχηματίζει θρόμβους. Ακόμη και μήνες μετά την ανάρρωση, η λειτουργία του αγγειακού ενδοθηλίου και του ανοσοποιητικού συστήματος ενδέχεται να παραμένει διαταραγμένη, οδηγώντας σε αυξημένο κίνδυνο δημιουργίας μικροθρόμβων.
Αυτό μπορεί να εξηγήσει γιατί οι ασθενείς που είχαν νοσήσει από τον ιό παρουσιάζουν υψηλότερα ποσοστά VTE μετά από χειρουργικές επεμβάσεις, ακόμη και όταν λαμβάνουν προληπτικά αντιπηκτικά. Οι ερευνητές σημειώνουν ότι η COVID μπορεί να προκαλέσει μακροχρόνιες αλλαγές στο αιμοστατικό σύστημα, οι οποίες επιβαρύνουν το ήδη αυξημένο ρίσκο που συνεπάγεται μια μεγάλη χειρουργική πράξη.
Νέα κατηγορία ασθενών υψηλού κινδύνου
“Τα αποτελέσματά μας δείχνουν την εμφάνιση μιας νέας κατηγορίας ασθενών, οι οποίοι είναι πιο ευάλωτοι σε μετεγχειρητικές θρομβώσεις”, αναφέρει η Newland. Οι ερευνητές προτείνουν την αναθεώρηση των πρωτοκόλλων αξιολόγησης κινδύνου για όσους έχουν ιστορικό COVID-19 και πρόκειται να υποβληθούν σε χειρουργείο, ειδικά σε επεμβάσεις σώματος μετά από μεγάλη απώλεια βάρους.
Επιπλέον, προτείνεται η ενισχυμένη παρακολούθηση των ασθενών αυτών, καθώς και η παράταση της αντιπηκτικής αγωγής για προληπτικούς λόγους, εφόσον δεν υπάρχουν αντενδείξεις.
Η ανάγκη για περαιτέρω έρευνα
Παρότι η μελέτη βασίστηκε σε μεγάλο δείγμα και εθνικά δεδομένα, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι απαιτούνται περισσότερες κλινικές μελέτες για να επιβεβαιωθεί η συσχέτιση μεταξύ COVID-19 και αυξημένου κινδύνου VTE σε επεμβάσεις panniculectomy.
Η Newland και οι συνεργάτες της τονίζουν ότι η κατανόηση αυτής της σχέσης μπορεί να οδηγήσει σε αναθεωρημένα πρωτόκολλα πρόληψης και θεραπείας, προστατεύοντας καλύτερα όσους ασθενείς έχουν αναρρώσει από COVID αλλά εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν μακροπρόθεσμες επιπτώσεις.
Η μελέτη καταλήγει ότι η COVID-19 ενδέχεται να αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου για μετεγχειρητική φλεβική θρομβοεμβολή. Καθώς οι επεμβάσεις διαμόρφωσης σώματος γίνονται όλο και πιο συχνές, η γνώση αυτών των ευρημάτων είναι κρίσιμη για τους χειρουργούς και τους ασθενείς, ώστε να λαμβάνονται εξατομικευμένα προληπτικά μέτρα και να μειώνεται ο κίνδυνος σοβαρών επιπλοκών.
Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!