Η στρατηγική σημειολογία της προσχώρησης Λοβέρδου στη ΝΔ

Η πολιτική σημειολογία της προσχώρησης Λοβέρδου στη Νέα Δημοκρατία

Η ένταξη του Ανδρέα Λοβέρδου στη Νέα Δημοκρατία δεν αποτέλεσε αιφνίδια εξέλιξη στο πολιτικό σκηνικό. Αντιθέτως, σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη, θα μπορούσε να είχε συμβεί και νωρίτερα, καθώς ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ είχε τοποθετηθεί δημόσια υπέρ κυβερνητικών επιλογών και έχει ιστορικό συνύπαρξης με τη ΝΔ στην περίοδο της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου.

Στο Μέγαρο Μαξίμου υπογραμμίζουν πως η κίνηση αυτή εντάσσεται στη στρατηγική της διεύρυνσης που έχει χαράξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήδη πριν το 2019, με στόχο τη διαμόρφωση μιας μεγάλης κεντροδεξιάς παράταξης που αντλεί δυνάμεις από το πολιτικό Κέντρο. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός έχει επανειλημμένα επισημάνει πως «το Κέντρο βγάζει κυβερνήσεις».

Το κλίμα ενότητας που επιχειρεί να καλλιεργήσει η κυβέρνηση αποτυπώθηκε και στη χθεσινή αναφορά του κ. Μητσοτάκη στο Athens International Investors Summit, όπου έκανε λόγο για «πολιτική σταθερότητα» που επιτρέπει την ανάπτυξη και την προσέλκυση επενδύσεων. Στην ίδια λογική εντάχθηκε και η συνάντησή του με τον Ανδρέα Λοβέρδο και στελέχη των Δημοκρατών, με τον πρωθυπουργό να τονίζει πως:

• «Η παράταξή μας κρατά ανοιχτές τις πόρτες σε κάθε δύναμη που πιστεύει σε μια ισχυρή, σύγχρονη, ευρωπαϊκή Ελλάδα».
• «Μακριά από ταμπέλες και δόγματα ενώνουμε τις προσπάθειες για ένα καλύτερο μέλλον, σε μια εποχή διεθνούς αβεβαιότητας που επιβάλλει ενότητα και σταθερότητα».

Η χρονική συγκυρία δεν περνά απαρατήρητη. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε έντονη πολιτική αντιπαράθεση με το ΠΑΣΟΚ, και στη ΝΔ θεωρούν πως η παρουσία του Λοβέρδου ενισχύει τη δυναμική του κόμματος στον χώρο του Κέντρου. Παράλληλα, στέλνει μήνυμα πολιτικής διεύρυνσης ενόψει των επόμενων εκλογικών αναμετρήσεων.

Σε αυτό το πλαίσιο, η προσχώρηση Λοβέρδου μπορεί να ιδωθεί όχι μόνο ως προσωπική πολιτική επιλογή, αλλά και ως στρατηγική κίνηση του Μεγάρου Μαξίμου να επαναβεβαιώσει την προσήλωσή του σε μια «πολυκομματική» δεξαμενή στελεχών, που λειτουργεί ως εχέγγυο για τη διατήρηση της αυτοδυναμίας.