Η μητρότητα αποτελεί μια μοναδική και συνάμα σύνθετη εμπειρία, γεμάτη βαθιά συναισθήματα, προκλήσεις και ευθύνες. Όμως, το πώς αισθάνεται μια μητέρα μέσα στον στη γονεϊκότητα φαίνεται πως επηρεάζει την ψυχική της υγεία περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον παράγοντα. Μια πρόσφατη έρευνα επισημαίνει ότι η έλλειψη αυτοπεποίθησης στον ρόλο της καθημερινής φροντίδας και ανατροφής του παιδιού συσχετίζεται με αυξημένα επίπεδα αγχωδών και συναισθηματικών διαταραχών.
Οι μητέρες που αισθάνονται ότι δεν ανταποκρίνονται επαρκώς στα καθήκοντά τους, δηλαδή δεν έχουν την αίσθηση ότι “τα καταφέρνουν”, εμφανίζουν υψηλότερα επίπεδα άγχους και καταθλιπτικής διάθεσης. Η αίσθηση αποτυχίας ή αμφιβολίας οδηγεί σε αυξημένο ψυχικό φορτίο, επιβαρύνοντας δραματικά την καθημερινότητά τους. Παράλληλα, η ισορροπία ανάμεσα στον ρόλο της γονέα και των επαγγελματικών, οικογενειακών ή προσωπικών απαιτήσεων παίζει κρίσιμο ρόλο: όσο καλλίτερη η ισορροπία, τόσο πιο υγιής η ψυχολογική κατάσταση.
Οι διαταραχές είναι δυστυχώς συχνές: υψηλά ποσοστά μητέρων αναφέρουν αγχώδεις ή συναισθηματικές διαταραχές, με έντονα και επίμονα συμπτώματα. Δεν είναι λίγες εκείνες που αναφέρουν συναισθήματα έντασης, υπερβολικής πίεσης και κόπωσης στο τέλος της ημέρας. Παλιά ή εποχικά προβλήματα ενδέχεται να γιγαντωθούν αν δεν αναγνωριστούν εγκαίρως.
Η έρευνα αναδεικνύει επίσης σημαντική θετική επίδραση των προγραμμάτων μητέρα–παιδί, δηλαδή των δομών που δίνουν τη δυνατότητα στις μητέρες να ενταχθούν σε συνεδρίες ή θεραπείες μαζί με το παιδί τους. Τέτοια προγράμματα, που εφαρμόζονται συνήθως μέσω του ασφαλιστικού συστήματος ως μέτρα πρόληψης ή αποκατάστασης, προσφέρουν ανακούφιση και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής των μητέρων, ακόμη και μετά από μήνες από τη λήξη τους. Ο ενισχυμένος δεσμός μεταξύ μητέρας και παιδιού, αλλά και η υποστήριξη από ειδικούς, συμβάλλει σε ουσιαστική ψυχική ενδυνάμωση και ελάφρυνση.
Συνοψίζοντας, η ψυχική υγεία μιας μητέρας επηρεάζεται καθοριστικά από το πώς αντιλαμβάνεται τον ρόλο της ως γονέας. Όταν νιώθει ικανή, ισορροπημένη και υποστηριγμένη, έχει μεγαλύτερη αντίσταση στο άγχος και την κόπωση. Αντίθετα, όταν αισθάνεται αποτυχημένη ή μόνη στη διαχείριση της καθημερινότητας, το στρες αυξάνεται δραματικά.
Για την αντιμετώπιση αυτής της πρόκλησης, οι κοινωνίες και τα συστήματα υγείας θα πρέπει να ενισχύσουν τη στήριξη προς τις μητέρες με στοχευμένα προγράμματα μητέρα–παιδί, ψυχολογική υποστήριξη και εύκολη πρόσβαση σε υπηρεσίες ευεξίας. Παράλληλα, η οικογένεια και η κοινότητα έχουν ρόλο κλειδί—η αίσθηση ότι “δεν είσαι μόνη” μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά.
Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!