Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Μια δημοσίευση στη Βάση Δεδομένων Συστηματικών Ανασκοπήσεων Cochrane διαπίστωσε ότι η εικονική πραγματικότητα (VR), όταν χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με την τυπική θεραπεία, μπορεί να βοηθήσει τους επιζώντες από εγκεφαλικό επεισόδιο να ανακτήσουν την κίνηση του βραχίονα. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η εικονική πραγματικότητα θα μπορούσε να είναι ένα πολλά υποσχόμενο εργαλείο για την ενίσχυση των προσπαθειών αποκατάστασης, ιδίως αυξάνοντας την ποσότητα θεραπείας που λαμβάνουν οι ασθενείς.
Αυτή είναι η τέταρτη ενημέρωση μιας ανασκόπησης Cochrane που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά το 2011 και τώρα περιλαμβάνει δεδομένα από 190 δοκιμές που αφορούσαν 7.188 συμμετέχοντες – με 119 νέες μελέτες να έχουν προστεθεί από την προηγούμενη έκδοση το 2017. Η ανασκόπηση αξιολόγησε ένα ευρύ φάσμα τεχνολογιών εικονικής πραγματικότητας, από απλά παιχνίδια που βασίζονται σε οθόνη έως καθηλωτικές, τοποθετημένες στο κεφάλι συσκευές που έχουν αναπτυχθεί ειδικά για περιβάλλοντα αποκατάστασης.
Μια ομάδα συγγραφέων της Cochrane με έδρα την Αυστραλία, τον Καναδά και τις Ηνωμένες Πολιτείες διαπίστωσε ότι η εικονική πραγματικότητα, σε σύγκριση με τη συμβατική θεραπεία, μπορεί να βελτιώσει ελαφρώς τη λειτουργία και τη δραστηριότητα του βραχίονα. Πιο πολλά υποσχόμενα αποτελέσματα παρατηρήθηκαν όταν η εικονική πραγματικότητα προστέθηκε στη συνήθη φροντίδα, αυξάνοντας τον συνολικό χρόνο θεραπείας και οδηγώντας σε μεγαλύτερα κέρδη στη λειτουργία του βραχίονα.
«Είναι γνωστό ότι η αφιέρωση περισσότερου χρόνου στη θεραπεία βελτιώνει τα αποτελέσματα μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο», δήλωσε η καθηγήτρια Kate Laver, κύρια συγγραφέας από το Πανεπιστήμιο Flinders. «Η εικονική πραγματικότητα μπορεί να προσφέρει έναν αρκετά οικονομικό και ελκυστικό τρόπο για να αυξηθεί η ποσότητα της θεραπείας χωρίς την επίβλεψη κλινικού ιατρού».
Η ανασκόπηση διαπίστωσε επίσης ότι η εικονική πραγματικότητα μπορεί να είναι ευεργετική για τη βελτίωση της ισορροπίας και τη μείωση των περιορισμών δραστηριότητας, αν και οι επιπτώσεις στην κινητικότητα, τη συμμετοχή και την ποιότητα ζωής παραμένουν αβέβαιες λόγω περιορισμένων ή χαμηλής βεβαιότητας στοιχείων.
Παρά τον αυξανόμενο αριθμό μελετών, πολλές δοκιμές ήταν μικρές και χρησιμοποίησαν βασικές ή χαμηλού κόστους τεχνολογίες εικονικής πραγματικότητας, όπως έτοιμα συστήματα παιχνιδιών. Λίγες μελέτες αξιολόγησαν τα καθηλωτικά, τοποθετημένα στο κεφάλι συστήματα και η αποτελεσματικότητά τους εξακολουθεί να είναι ασαφής. Η ανασκόπηση σημείωσε επίσης ότι τα περισσότερα τρέχοντα προγράμματα εικονικής πραγματικότητας επικεντρώνονται στην εκπαίδευση κίνησης, αντί να βοηθούν τους ανθρώπους να ανακτήσουν λειτουργικές ικανότητες όπως το ντύσιμο ή το μαγείρεμα.
«Αυτή η τεχνολογία έχει τη δυνατότητα να προσομοιώνει περιβάλλοντα πραγματικής ζωής, όπως ψώνια σε ένα σούπερ μάρκετ ή διάσχιση ενός δρόμου, γεγονός που επιτρέπει στους κλινικούς ιατρούς να δοκιμάζουν εργασίες που δεν είναι ασφαλείς για να εξασκηθούν στον πραγματικό κόσμο», δήλωσε η καθηγήτρια Laver.
«Ωστόσο, εξακολουθούμε να βλέπουμε απλές παρεμβάσεις εικονικής πραγματικότητας (VR) να κυριαρχούν στην έρευνα. Υπάρχει μια πραγματική ευκαιρία για τους ερευνητές να προχωρήσουν περαιτέρω και να αναπτύξουν πιο εξελιγμένες, λειτουργικά επικεντρωμένες θεραπείες».
Ενώ οι ανεπιθύμητες ενέργειες παρακολουθήθηκαν σε πολλές από τις μελέτες που συμπεριλήφθηκαν, ήταν σπάνιες και ήπιες, γεγονός που υποδηλώνει ότι η εικονική πραγματικότητα (VR) είναι γενικά ασφαλής και καλά ανεκτή.
Η ανασκόπηση υπογραμμίζει την ανάγκη για πιο καλά σχεδιασμένες, μεγαλύτερες μελέτες, ιδίως εκείνες που αξιολογούν τεχνολογίες εικονικής πραγματικότητας (VR) που βασίζονται σε εμβυθιστικές και συγκεκριμένες εργασίες, για να κατανοήσουμε τον καλύτερο τρόπο χρήσης αυτού του εργαλείου στην ανάρρωση από εγκεφαλικό επεισόδιο.
