Καθώς οι πυρκαγιές συνεχίζουν να μαίνονται στην περιοχή του Λος Άντζελες, το αντίτιμό τους σε ζωές, σπίτια και φυσικά τοπία είναι αναμφισβήτητο. Λιγότερο προφανείς είναι οι επιπτώσεις στην υγεία, όπως τα αναπνευστικά προβλήματα που προκαλούνται από την εισπνοή καπνού και οι ψυχικές πιέσεις που προκαλούνται από την εκκένωση και την απώλεια, που θα μπορούσαν να επεκταθούν πολύ πέρα από τη ζώνη καύσης και να παραμείνουν για τα επόμενα χρόνια.
Οι ερευνητές του Στάνφορντ εργάζονται για να αποκαλύψουν το πλήρες εύρος των κινδύνων για την υγεία που σχετίζονται με τις πυρκαγιές και πώς οι στρατηγικές δημόσιας υγείας μπορούν να τους μετριάσουν. Παρακάτω, τέσσερις ειδικοί του Στάνφορντ που καλύπτουν τους τομείς της περιβαλλοντικής επιστήμης, της ιατρικής και της δημόσιας υγείας συζητούν τι γνωρίζουμε για τις επιπτώσεις των πυρκαγιών στην υγεία, τι παραμένει μυστήριο και πώς οι κοινότητες μπορούν να προστατευτούν καλύτερα από την ολοένα και πιο κοινή απειλή.
Η Λίζα Πατέλ, κλινική αναπληρώτρια καθηγήτρια παιδιατρικής στην Ιατρική Σχολή του Στάνφορντ, είναι η κύρια συγγραφέας του βιβλίου “Clime Resilient Schools: A Call to Action”, μιας έκθεσης που περιγράφει λεπτομερώς τις επιπτώσεις των πυρκαγιών στην υγεία των παιδιών και προτείνει πολιτικές λύσεις. Η Σάρον Τσιντρατζά, αναπληρώτρια καθηγήτρια ιατρικής και παιδιατρικής, μελετά τις αλλεργίες και το άσθμα. Ο Marshall Burke, αναπληρωτής καθηγητής στη Σχολή Βιωσιμότητας Stanford Doerr, μελετά τις επιπτώσεις της ποιότητας του αέρα στην ανθρώπινη υγεία και πρόσφατα δημοσίευσε μια προδημοσίευση μελέτης που δείχνει πώς ο καπνός των πυρκαγιών έχει από μόνη της εμποδίσει την πρόοδο στον καθαρό αέρα στις ΗΠΑ.
Είναι ο καπνός των πυρκαγιών πιο επικίνδυνος από άλλες μορφές ατμοσφαιρικής ρύπανσης; Πώς μπορούμε να μετρήσουμε τον κίνδυνο και να προστατευτούμε από αυτόν;
Τα δεδομένα λένε αρκετά ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχει ασφαλές επίπεδο έκθεσης στον καπνό των πυρκαγιών: όσο περισσότερη έκθεση έχουμε, τόσο χειρότερα είναι τα αποτελέσματα για την υγεία. Τα δεδομένα δείχνουν επίσης αρκετά ξεκάθαρα ότι η αντίληψή μας για τις ευαίσθητες ομάδες θα πρέπει πιθανώς να διευρυνθεί σημαντικά. Εκτός από τα παιδιά, τους ηλικιωμένους ή οποιονδήποτε άλλον με προϋπάρχουσες παθήσεις, όπως το άσθμα, πρέπει να σκεφτούμε πληθυσμούς όπως οι έγκυες των οποίων τα αποτελέσματα των γεννήσεων μπορούν να επηρεαστούν σημαντικά από την έκθεση. Το φορητό εσωτερικό φιλτράρισμα είναι συχνά η καλύτερη επιλογή για πολλά νοικοκυριά και οι μάσκες N95 που εφαρμόζουν καλά μπορούν να βοηθήσουν όταν βρίσκονται έξω.
Εκτιμούμε ότι ο καπνός από πυρκαγιές είναι περίπου 10 φορές πιο τοξικός από την κανονική ατμοσφαιρική ρύπανση που αναπνέουμε από την καύση ορυκτών καυσίμων. Δεδομένης της τοξικότητας του καπνού από πυρκαγιές και του ότι μπορούμε να περιμένουμε ότι τα παιδιά θα εκτίθενται σε αυτά τα τοξικά συμβάντα πιο συχνά, νομίζω ότι είναι καλύτερο να είμαστε προσεκτικοί. Τα παιδιά είναι ένας ευαίσθητος πληθυσμός και θα πρέπει να περιορίζουν τον χρόνο τους σε εξωτερικούς χώρους κατά τη διάρκεια ημερών με κακή ποιότητα αέρα. Τα σχολεία πρέπει να διαθέτουν συστήματα φιλτραρίσματος για να διατηρούν την ποιότητα του εσωτερικού αέρα καθαρή για τους μαθητές, είτε πρόκειται για συστήματα HVAC είτε για φορητούς καθαριστές αέρα.
Ο καπνός από πυρκαγιές περιέχει μια ποικιλία ρύπων και η σύνθεσή του εξαρτάται από παράγοντες όπως ο τύπος καυσίμου που καίγεται, όπως η βλάστηση και τα υλικά στέγασης, η ένταση της φωτιάς και οι ατμοσφαιρικές συνθήκες. Αυτοί οι παράγοντες μπορούν να οδηγήσουν στην απελευθέρωση λεπτών σωματιδίων, επιβλαβών αερίων, πτητικών οργανικών ενώσεων και τοξικών ουσιών, όπως το βενζόλιο και τα βαρέα μέταλλα. Τα λεπτά σωματίδια από τον καπνό των πυρκαγιών είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα επειδή μπορούν να διεισδύσουν βαθιά στους πνεύμονες και να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος, προκαλώντας ενδεχομένως βλάβη σε πολλά συστήματα του σώματος, συμπεριλαμβανομένων των καρδιαγγειακών και νευρικών συστημάτων.
Πώς θα μπορούσε η επαναλαμβανόμενη έκθεση στον καπνό των πυρκαγιών να επηρεάσει την ανάπτυξη ή την επιδείνωση αναπνευστικών παθήσεων στα παιδιά; Υπάρχουν αντιφατικά ευρήματα σχετικά με την ευαισθησία ή την ανθεκτικότητα μεταξύ διαφορετικών παιδιατρικών πληθυσμών;
Οξύτατα, βλέπουμε περισσότερα παιδιά να εμφανίζονται στα επείγοντα με άσθμα, συριγμό, βρογχίτιδα και πνευμονία. Ενώ δεν γνωρίζουμε τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα για το τι σημαίνουν αυτές οι επαναλαμβανόμενες εκθέσεις για τα παιδιά, κάθε νέα μελέτη που δημοσιεύεται θα πρέπει να αυξάνει την ανησυχία μας. Μελέτες που παρακολουθούν παιδιά 2-4 χρόνια μετά την έκθεση στον καπνό από μεγάλες πυρκαγιές δείχνουν μειωμένη πνευμονική λειτουργία, αυξημένη χρήση αντιβιοτικών και αυξημένη χρήση υγειονομικής περίθαλψης.
Τα βρέφη αναπνέουν περισσότερο αέρα ανά μονάδα σωματικού βάρους από τους ενήλικες και οι τοξικολογικές μελέτες δείχνουν ότι το αναπνευστικό σύστημα συνεχίζει να αναπτύσσεται μέχρι περίπου την ηλικία των 21 ετών. Αυτό υπογραμμίζει γιατί οι παιδιατρικοί πληθυσμοί είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι σε δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία από τον καπνό των πυρκαγιών. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι οι τοξικολογικές επιπτώσεις του καπνού από πυρκαγιές στα αναπτυσσόμενα αναπνευστικά συστήματα εκτείνονται πέρα από τα μικρά παιδιά και περιλαμβάνουν εφήβους, εφήβους και νεαρούς ενήλικες.
Τα σχολεία και τα εξωσχολικά προγράμματα σε εξωτερικούς χώρους, όπως τα αθλήματα, χρησιμοποιούν τα όρια του AQI για να καθορίσουν πότε πρέπει να περιορίσουν την έκθεση και να μεταφέρουν τα παιδιά σε εσωτερικούς χώρους. Ωστόσο, με τις επαναλαμβανόμενες εκθέσεις, πρέπει να εξετάσουμε αυτές τις προσεγγίσεις.
Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!