Η κοινωνία συχνά αντιμετωπίζει τα άτομα με σύνδρομο Down μέσα από το πρίσμα περιορισμών. Όμως, η αλήθεια είναι πολύ διαφορετική. Η ανεξαρτησία για άτομα με σύνδρομο Down δεν είναι μόνο εφικτή – είναι ήδη πραγματικότητα για πολλούς.
Κάθε άτομο είναι μοναδικό
Όπως όλοι οι άνθρωποι, έτσι και τα άτομα με σύνδρομο Down έχουν το δικό τους χαρακτήρα, τις δικές τους δεξιότητες και επιθυμίες. Δεν είναι όλα τα ίδια, ούτε περιορίζονται από τη διάγνωσή τους. Με την κατάλληλη υποστήριξη, μπορούν να αποκτήσουν σημαντικό βαθμό αυτονομίας.
Καθημερινές δεξιότητες και εργασία
Πολλά άτομα με σύνδρομο Down εργάζονται σε καταστήματα, γραφεία, ή συμμετέχουν σε κοινωνικά προγράμματα. Μπορούν να διαχειρίζονται την προσωπική τους υγιεινή, να ψωνίζουν, να μαγειρεύουν και να χρησιμοποιούν μέσα μεταφοράς. Κάποιοι ζουν σε ημι-ανεξάρτητες δομές ή ακόμα και εντελώς ανεξάρτητα.
Το “κλειδί” είναι η στήριξη
Η ανεξαρτησία δεν σημαίνει απόλυτη αυτάρκεια. Σημαίνει να έχεις επιλογές και τον έλεγχο της ζωής σου. Αυτό γίνεται εφικτό μέσω της σωστής εκπαίδευσης, της οικογενειακής και επαγγελματικής υποστήριξης, και –πάνω απ’ όλα– μέσω της κοινωνικής αποδοχής.
Αποδοχή αντί για λύπηση
Αυτό που χρειάζονται τα άτομα με σύνδρομο Down δεν είναι οίκτος, αλλά ευκαιρίες. Να τους εμπιστευτούμε, να τους ενθαρρύνουμε και να τους δώσουμε χώρο να δοκιμάσουν, να κάνουν λάθη και να προοδεύσουν.
Η ανεξαρτησία δεν είναι προνόμιο λίγων. Είναι δικαίωμα όλων.