Η στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ) αποτελεί ένα συχνό πρόβλημα που επηρεάζει την ποιότητα ζωής πολλών ανδρών και συχνά σχετίζεται με την ηλικία, αλλά και με άλλους παράγοντες όπως η καρδιαγγειακή υγεία, ο διαβήτης και το άγχος. Παραδοσιακά, η διάγνωση και η αντιμετώπισή της περιελάμβαναν κλινική αξιολόγηση, ψυχολογική υποστήριξη και φαρμακευτικές θεραπείες όπως τα αναστολείς της φωσφοδιεστεράσης τύπου 5 (π.χ. σιλδεναφίλη). Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί νέες ενδοαγγειακές μέθοδοι που προσφέρουν εναλλακτικές λύσεις τόσο στη διάγνωση όσο και στη θεραπεία της ΣΔ.

Ενδοαγγειακή διάγνωση της στυτικής δυσλειτουργίας
Οι ενδοαγγειακές τεχνικές επιτρέπουν την ακριβή αξιολόγηση της αρτηριακής και φλεβικής λειτουργίας του πέους. Μία από τις πιο διαδεδομένες μεθόδους είναι η ενδοπεϊκή έγχυση αγγειοδραστικών ουσιών (π.χ. αδρεναλίνη, prostaglandin E1), που προκαλούν ελεγχόμενη διόγκωση και στύση, ενώ παράλληλα πραγματοποιείται αρτηριακό και φλεβικό έλεγχο μέσω αγγειογραφίας. Αυτό επιτρέπει την αναγνώριση τυχόν αρτηριακών θρομβώσεων, στένωσης ή διαταραχών στη φλεβική εκροή, παρέχοντας ακριβή εικόνα της αιτίας της δυσλειτουργίας.
Ενδοαγγειακές θεραπείες
Οι εξελίξεις στην ενδαγγειακή θεραπεία περιλαμβάνουν τη χρήση αυτόλογων ή αλλογενών μοσχευμάτων, εμβολισμών και αγγειοπλαστικής. Πιο συγκεκριμένα:
- Αγγειοπλαστική και stenting: Σε περιπτώσεις αρτηριακής στένωσης ή απόφραξης, η ενδοαγγειακή επαναιμάτωση με αγγειοπλαστική και τοποθέτηση stent μπορεί να βελτιώσει την ροή του αίματος και να αποκαταστήσει τη φυσιολογική στύση.
- Εμβολισμός φλεβικών διαταραχών: Σε περιπτώσεις υπερβολικής φλεβικής εκροής, η ενδοαγγειακή εμβολή με βιοαποδομήσιμα υλικά μπορεί να μειώσει την ατελή εκροή αίματος και να βελτιώσει τη στύση.
- Ενδοπεϊκές εμφυτεύματα και βαλβίδες: Αν και πιο επεμβατικές, οι τεχνικές αυτές μπορούν να εφαρμοστούν ενδοαγγειακά μέσω ειδικών καθετήρων και συστημάτων, παρέχοντας μόνιμες λύσεις σε σοβαρές περιπτώσεις.

Οι ενδοαγγειακές μέθοδοι συνεχίζουν να εξελίσσονται με την ανάπτυξη νέων υλικών, μικρο-εργαλείων και τεχνικών εικόνας, όπως η 3D αγγειογραφία και η υπερηχογραφία με ενδοαγγειακά αισθητήρια. Η συνδυασμένη χρήση αυτών των τεχνολογιών επιτρέπει την ακριβή διάγνωση και την εξατομικευμένη αντιμετώπιση της ΣΔ, μειώνοντας την ανάγκη για πιο επεμβατικές χειρουργικές επεμβάσεις και βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής των ασθενών.

