Ψωρίαση: Τα ποσοστά αυξάνονται παγκοσμίως με έμφαση στις πλουσιότερες περιοχές.

Ερευνητές στην Κίνα αναφέρουν ότι τα παγκόσμια ποσοστά εμφάνισης ψωρίασης αυξήθηκαν ελαφρώς από το 1990 έως το 2021 και η ψωρίαση προβλέπεται να συνεχίσει να αυξάνεται τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες έως το 2050.

Στη μελέτη με τίτλο « Παγκόσμιο Φορτίο Ψωρίασης και Προβλέψεις έως το 2050 », που δημοσιεύτηκε ως Research Letter στο JAMA Dermatology , οι ερευνητές χρησιμοποίησαν μια ανάλυση πρόβλεψης χρονοσειρών για να προβλέψουν την παγκόσμια συχνότητα εμφάνισης ψωρίασης έως το 2050 και να αντιμετωπίσουν τις διαφορές ηλικίας, φύλου και περιφερειακής εμβέλειας ως προς το φορτίο.

Οι αναλύσεις περιελάμβαναν ποσοστά επίπτωσης τυποποιημένα ανά ηλικία, περιφερειακά πρότυπα στην ακαθάριστη επίπτωση και επιπολασμό, καθώς και συσχετίσεις μεταξύ του φορτίου της ψωρίασης και του Κοινωνικοδημογραφικού Δείκτη.

Τα δεδομένα για την ψωρίαση από το 1990 έως το 2021 ελήφθησαν από τη Μελέτη Παγκόσμιας Επιβάρυνσης από Νόσους 2021, συμπεριλαμβανομένων των ποσοστών επίπτωσης, επιπολασμού και ετών ζωής προσαρμοσμένων στην αναπηρία ανά ηλικία, φύλο και περιοχή σε 236 χώρες.

Μεταβαλλόμενη συχνότητα εμφάνισης παγκοσμίως

Το παγκόσμιο φορτίο της ψωρίασης παρουσίασε μια μικρή συνολική αύξηση από το 1990 έως το 2021. Τα ποσοστά επίπτωσης, τυποποιημένα ανά ηλικία, για τους άνδρες αυξήθηκαν από 56,89 σε 62,77 ανά 100.000, σημειώνοντας αύξηση 10,3%, και για τις γυναίκες αυξήθηκαν από 57,08 σε 61,26 ανά 100.000, σημειώνοντας αύξηση 7,3%.

Οι προβλέψεις που βασίζονται σε δεδομένα έως το 2021 προβλέπουν ότι τα ποσοστά επίπτωσης, τυποποιημένα ανά ηλικία, θα αυξηθούν σε περίπου 70 ανά 100.000 σε άνδρες και 66 ανά 100.000 σε γυναίκες έως το 2050.

Το 2021, η διαφορά στα ποσοστά επίπτωσης με βάση την ηλικία μεταξύ ανδρών και γυναικών ήταν μικρή, περίπου 1,5 ανά 100.000, με και τα δύο φύλα να παρουσιάζουν σταδιακές αυξήσεις με την πάροδο του χρόνου.

Οι αναλύσεις ευαισθησίας που απέκλεισαν το 2021 από την προσαρμογή του μοντέλου παρήγαγαν μια χαμηλότερη και σχεδόν σταθερή προβλεπόμενη αύξηση για τα αρσενικά άτομα, με ευρύτερα διαστήματα πρόβλεψης, ενώ οι προβολές για τα θηλυκά άτομα ήταν παρόμοιες με την κύρια ανάλυση, και οι υποκείμενοι λόγοι για αυτές τις διαφορές απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση.

Η γεωγραφική ανάλυση αποκάλυψε παγκόσμιες διακυμάνσεις στο φορτίο της ψωρίασης, με τη Βόρεια Αμερική και τη Δυτική Ευρώπη να παρουσιάζουν τα υψηλότερα ποσοστά επίπτωσης και επιπολασμού. Η Ανατολική Ασία και η υποσαχάρια Αφρική παρουσίασαν χαμηλότερα εκτιμώμενα φορτία, με την επιφύλαξη της περιορισμένης διαθεσιμότητας δεδομένων και της πιθανής υποαξιολόγησης σε ορισμένες περιπτώσεις.

Η συχνότητα εμφάνισης ανά ηλικία ανά φύλο έδειξε παρόμοιες διαφορές μεταξύ των φύλων σε παιδιά και εφήβους ηλικίας 5 έως 19 ετών, με τα ποσοστά στις γυναίκες να είναι ελαφρώς υψηλότερα μέχρι την ηλικία των 25-29 ετών περίπου, όπου τα ποσοστά είναι τα ίδια. Από εκείνο το σημείο και μετά, η συχνότητα εμφάνισης στους άνδρες αυξάνεται πολύ πιο σημαντικά.

Η ποιότητα των δεδομένων διέφερε μεταξύ των χωρών και δεν υπήρχαν τυποποιημένα μέτρα μητρώου, κωδικοποίησης ή χρήσης υγειονομικής περίθαλψης σε όλα τα περιβάλλοντα, επομένως οι περιφερειακές συγκρίσεις είναι εκτιμήσεις που ενδέχεται να μην αντικατοπτρίζουν τις φυσικές συνθήκες.

Η ακαθάριστη επίπτωση και ο επιπολασμός δεν αποτυπώνουν τη σοβαρότητα της κάθε περίπτωσης, ενώ δεν μοντελοποιήθηκαν περιβαλλοντικοί και τρόποι ζωής, όπως η ρύπανση και η διατροφή. Οι προβλέψεις τάσεων έως το 2050 ενδέχεται να μην λαμβάνουν υπόψη τις αλλαγές στη διάγνωση, την πρόσβαση στην περίθαλψη ή την αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Η αυξημένη διάγνωση μπορεί να συμπίπτει με την κλινική επίγνωση και τις επιλογές θεραπείας, καθώς τα περισσότερα από τα τρέχοντα συστηματικά φάρμακα για την ψωρίαση κυκλοφόρησαν στην αγορά μετά το 2013.

Η υψηλότερη επιβάρυνση σε περιοχές υψηλού εισοδήματος θα μπορούσε να ταιριάζει με μια σειρά από σενάρια, από τα επίπεδα αναφοράς και τις στάσεις που προκαλούν κλινικό ενδιαφέρον έως μια θεωρία υγιεινής στην οποία οι συνθήκες υγιεινής μιας σύγχρονης κοινωνίας με υψηλό εισόδημα έχουν γυρίσει μπούμερανγκ σε ένα ανεπαρκώς εξοπλισμένο ανοσοποιητικό σύστημα. Ή τα δεδομένα θα μπορούσαν να είναι η υπογραφή ενός συστατικού τροφίμων που έχει σταδιακά αυξήσει τους ρυθμούς του με την πάροδο του χρόνου.

Δυστυχώς, ακόμη και με τα παγκόσμια δεδομένα διαθέσιμα, τα ενδιαφέροντα αποτελέσματα παραμένουν ακριβώς αυτό. Ενδιαφέροντα, αλλά αβέβαια και εντελώς ανεφάρμοστα.