Ακόμη και τα χαμηλά επίπεδα νιτρικών αλάτων -ένας κοινός ρύπος γεωργικής απορροής και πόσιμου νερού– σχετίζονται με αυξημένους κινδύνους πρόωρου τοκετού και γέννησης μωρών με χαμηλό βάρος, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο PLOS Water από τον Jason Semprini του Κολλεγίου Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου Des Moines, ΗΠΑ.
Τα νιτρικά άλατα είναι μια φυσική ένωση που βρίσκεται όλο και περισσότερο σε ανόργανα λιπάσματα και, μέσω της απορροής, στα υπόγεια ύδατα. Όταν καταναλώνονται από τον άνθρωπο, τα νιτρικά άλατα μπορούν να επηρεάσουν την ικανότητα του αίματος να μεταφέρει οξυγόνο. Από το 1992, η Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος των ΗΠΑ (EPA) έχει ορίσει ως μέγιστο επίπεδο ρύπων για τα νιτρικά άλατα με βάση το νερό τα 10mg/L.
Για να αξιολογήσει τους πιθανούς αναπαραγωγικούς κινδύνους, η Semprini ανέλυσε 357.741 αρχεία γεννήσεων από την Αϊόβα που εκτείνονται από το 1970 έως το 1988, συνδέοντας κάθε γέννηση με μετρήσεις νιτρικών αλάτων σε επίπεδο κομητείας που ελήφθησαν εντός 30 ημερών από τη σύλληψη. Κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης, τα επίπεδα νιτρικών αλάτων αυξήθηκαν κατά μέσο όρο 8% ετησίως, με μέση έκθεση 4,2 mg/L.
Αφού ελήφθησαν υπόψη τα μητρικά και πατρικά χαρακτηριστικά, καθώς και οι εποχιακές διακυμάνσεις, η μελέτη διαπίστωσε ότι η πρώιμη προγεννητική έκθεση σε νιτρικά άλατα άνω του 0,1 mg/L – μόλις το 1% του τρέχοντος ορίου EPA – συσχετίστηκε με αύξηση του πρόωρου τοκετού (Εκτίμηση = +0,66% μονάδες· C.I. = 0,31, 1,01) και η πρώιμη προγεννητική έκθεση σε νιτρικά άλατα άνω των 5 mg/L συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο γέννησης μωρών με χαμηλό βάρος (Εκτίμηση = +0,33% μονάδες· C.I. = 0,03, 0,63). Δεν υπήρχαν πρόσθετοι κίνδυνοι που να προέκυψαν από την έκθεση σε αυξημένα επίπεδα νιτρικών άλατων, άνω των 10 mg/L.
Ο συγγραφέας επισημαίνει ότι τα δεδομένα έχουν περιορισμένο εύρος, εστιάζοντας μόνο σε μία πολιτεία. Πιο πρόσφατα δεδομένα, καθώς και δεδομένα από πρόσθετες πολιτείες και πηγές, όπως το νερό ιδιωτικών πηγαδιών, θα μπορούσαν να βελτιώσουν την ισχύ της συσχέτισης. «Η εργασία μας προσθέτει στη βάση στοιχείων ότι το τρέχον κανονιστικό όριο (> 10 mg/L) μπορεί να μην επαρκεί για την προστασία της ενδομήτριας μετάδοσης νιτρικών αλάτων με βάση το νερό κατά το πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης», λέει ο Semprini.
Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι τα τρέχοντα πρότυπα, τα οποία έχουν παραμείνει αμετάβλητα από το 1992, ίσως χρειαστεί να επανεξεταστούν, καθώς τα επίπεδα νιτρικών αλάτων στα υπόγεια ύδατα συνεχίζουν να αυξάνονται σε όλες τις ΗΠΑ. Προσθέτει: «Δεν υπάρχει ασφαλές επίπεδο προγεννητικής έκθεσης σε νιτρικά. Η εκτιμώμενη επίδραση από την προγεννητική έκθεση σε νιτρικά αντικατοπτρίζει το 15% της βλάβης από την προγεννητική έκθεση στο κάπνισμα τσιγάρων. Δεν θέλω να μειώσω τη σημασία των προσπαθειών για την πρόληψη του καπνίσματος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης… αλλά, πρέπει να ρωτήσω, δίνουμε στα νιτρικά το 15% της προσοχής που δίνουμε στο κάπνισμα;»
Ο Semprini σημειώνει επίσης: «Το κανονιστικό όριο για τα νιτρικά στο δημόσιο νερό δεν λαμβάνει υπόψη την προγεννητική έκθεση και δεν έχει ενημερωθεί από τότε που θεσπίστηκε το 1992. Αγνοώντας την πιθανή βλάβη από τα χαμηλότερα επίπεδα προγεννητικής έκθεσης σε νιτρικά, τα τρέχοντα κανονιστικά πρότυπα δεν προστατεύουν επαρκώς τις μητέρες ή τα παιδιά της Αμερικής».
Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!