Ο ιός HIV δεν επηρεάζει μόνο το ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά και τον ύπνο — ένα από τα πιο θεμελιώδη στοιχεία της ανθρώπινης υγείας. Νέα μελέτη με τη συμμετοχή ερευνητών του Πανεπιστημίου Wits, δημοσιευμένη στο περιοδικό The Lancet HIV, δείχνει ότι οι άνθρωποι που ζουν με HIV (PLWHIV) αντιμετωπίζουν σημαντικά υψηλότερα ποσοστά προβλημάτων ύπνου, ακόμα κι όταν η ιική τους φόρτιση είναι κατασταλμένη. Η χρόνια αυτή διαταραχή του ύπνου μοιάζει με μια συνεχή κατάσταση «jet lag», με συνέπειες που επεκτείνονται πέρα από την κούραση — επηρεάζοντας την καρδιαγγειακή υγεία, την ψυχική διάθεση, τη γνωστική λειτουργία και τη συμμόρφωση με τη θεραπεία.

«Ο ύπνος είναι το χαμένο ζωτικό σημάδι στη φροντίδα του HIV»
Οι καθηγητές Xavier Gómez-Olivé και Karine Scheuermaier από το Wits, συν-συγγραφείς της μελέτης, υποστηρίζουν ότι ο ύπνος πρέπει να αντιμετωπίζεται ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα και όχι ως πολυτέλεια.
«Στον HIV ελέγχουμε τακτικά το ιικό φορτίο και την πίεση του αίματος», λέει ο Gómez-Olivé. «Όμως δεν ρωτάμε αν οι ασθενείς κοιμούνται καλά. Ο κακός ύπνος υπονομεύει όλα τα υπόλοιπα: την ανοσία, τη διάθεση, τη μνήμη και την αποτελεσματικότητα της θεραπείας».
Η μελέτη αναδεικνύει ένα μεγάλο κενό στη φροντίδα των ασθενών, καθώς οι περισσότεροι γιατροί δεν ρωτούν για τον ύπνο, ενώ οι ασθενείς συχνά δεν αναφέρουν δυσκολίες. Το αποτέλεσμα είναι ότι εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με χρόνια κόπωση, μειωμένη συγκέντρωση και ευπάθεια σε άλλες παθήσεις.
Η «αόρατη» επιβάρυνση του διαταραγμένου ύπνου
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στην αγροτική περιοχή Bushbuckridge, 500 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Γιοχάνεσμπουργκ, κοντά στο Εθνικό Πάρκο Kruger. Εκεί, οι ερευνητές παρακολούθησαν τους κιρκαδικούς ρυθμούς ενηλίκων με και χωρίς HIV. Αν και τα ωράρια ύπνου ήταν παρόμοια, οι συμμετέχοντες με HIV εμφάνιζαν καθυστερημένο βιολογικό ρολόι, κάτι που επηρεάζει την ποιότητα του ύπνου. Περίπου 60% των ατόμων με HIV ανέφεραν μη αναζωογονητικό ύπνο — ποσοστό πολύ υψηλότερο από τον γενικό πληθυσμό.
Η καθηγήτρια Scheuermaier εξηγεί: «Δεν πρόκειται πάντα για τυπική αϋπνία ή υπνική άπνοια. Ο ύπνος είναι κατακερματισμένος, ρηχός και μη ικανοποιητικός. Αυτά τα συμπτώματα δεν καταγράφονται, αλλά έχουν τεράστιες συνέπειες για την υγεία». Ακόμα και όταν η αντιρετροϊκή θεραπεία (ART) λειτουργεί, τα προβλήματα ύπνου μειώνουν τα “υγιή χρόνια ζωής” των ασθενών. Οι άνθρωποι με HIV ζουν πλέον σχεδόν το ίδιο με τους υγιείς, αλλά δεν απολαμβάνουν την ίδια ποιότητα ζωής.
Γιατί ο HIV διαταράσσει τον ύπνο
Η μελέτη εντοπίζει τρεις βασικούς μηχανισμούς που αλληλεπιδρούν:
-
Φλεγμονή και ανοσολογική ενεργοποίηση – Ο HIV προκαλεί χρόνια φλεγμονή, που διαταράσσει τα μοτίβα ύπνου.
-
Παρενέργειες θεραπείας (ART) – Ορισμένα φάρμακα προκαλούν αϋπνία ή έντονα όνειρα.
-
Κιρκαδική ασυμφωνία – Οι πρωτεΐνες του HIV, όπως η Tat, μπορεί να καθυστερούν το εσωτερικό ρολόι του σώματος.
Σε αυτά προστίθενται ψυχολογικοί και κοινωνικοί παράγοντες: κατάθλιψη, στίγμα, χρόνιος πόνος και ανασφαλείς συνθήκες διαβίωσης. Όλα αυτά κρατούν το σώμα «σε επιφυλακή», εμποδίζοντας τη χαλάρωση. Όπως λέει ο Gómez-Olivé: «Ο ύπνος δεν μπορεί να διαχωριστεί από την ψυχική και κοινωνική υγεία. Όταν ζεις με άγχος ή φόβο, το σώμα δεν ησυχάζει ποτέ».
Πρακτική προσέγγιση για γιατρούς
Οι συγγραφείς προτείνουν ένα τετραβηματικό μοντέλο για την αναγνώριση και αντιμετώπιση προβλημάτων ύπνου:
-
Απλή ερώτηση: «Έχετε δυσκολία να κοιμηθείτε ή νιώθετε υπερβολικά κουρασμένοι μέσα στην ημέρα;»
-
Χρήση σύντομων εργαλείων αξιολόγησης, όπως το Pittsburgh Sleep Quality Index ή το STOP-BANG για υπνική άπνοια.
-
Αντιμετώπιση παραγόντων κινδύνου (κατάθλιψη, πόνος, ουσίες, παρενέργειες φαρμάκων, στρες) πριν γίνει διάγνωση επίσημης διαταραχής.
-
Θεραπεία ή παραπομπή – Η Γνωσιακή Συμπεριφορική Θεραπεία για την Αϋπνία (CBT-i) μπορεί να εφαρμοστεί ακόμα και μέσω εφαρμογών ή SMS σε περιοχές χαμηλών πόρων.
Η Scheuermaier τονίζει: «Αν δώσουμε προτεραιότητα στον ύπνο, θα μειώσουμε τον καρδιαγγειακό κίνδυνο, θα βελτιώσουμε τη διάθεση και θα ενισχύσουμε τη συμμόρφωση στη θεραπεία — θεμελιώδεις στόχοι στη χρόνια φροντίδα HIV».
Ο ύπνος ως δημόσιο αγαθό
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η Αφρική πρέπει να αναγνωρίσει τον ύπνο ως δείκτη δημόσιας υγείας. Όπως οι χώρες του Βορρά υπολογίζουν το οικονομικό κόστος της έλλειψης ύπνου, έτσι και η ήπειρος χρειάζεται να εντάξει την ποιότητα ύπνου στα εθνικά της προγράμματα.
Η ενσωμάτωση ερωτήσεων για τον ύπνο στις τακτικές επισκέψεις HIV δεν θα κόστιζε πολύ, αλλά θα μπορούσε να βελτιώσει θεαματικά την ποιότητα ζωής εκατομμυρίων ανθρώπων.

«Η υγεία του ύπνου είναι το θεμέλιο για όλα τα υπόλοιπα», λέει ο Gómez-Olivé. «Αν θέλουμε να παρατείνουμε όχι μόνο τη ζωή αλλά και την ποιότητα ζωής των ανθρώπων με HIV στην Αφρική, πρέπει να αρχίσουμε να δίνουμε σημασία σε αυτό».
Ο ύπνος δεν είναι απλώς ξεκούραση, αλλά φάρμακο. Για τα εκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν με HIV, η προτεραιοποίηση του ύπνου μπορεί να αποτελέσει το επόμενο μεγάλο βήμα στη φροντίδα και την πρόληψη χρόνιων επιπλοκών.

