Η ελληνική οικονομία εισέρχεται σε μια νέα φάση δημοσιονομικής σταθεροποίησης, όπως αποτυπώνεται στον Πολυετή Δημοσιονομικό Προγραμματισμό 2026-2029. Σύμφωνα με τις επίσημες εκτιμήσεις, η χώρα στοχεύει σε σημαντική αποκλιμάκωση του δημόσιου χρέους και σε σταθερή, έστω συγκρατημένη, αναπτυξιακή πορεία.
Μείωση του δημόσιου χρέους στο 119% του ΑΕΠ έως το 2029
Στον δημοσιονομικό οδικό χάρτη, τίθεται ως βασικός στόχος η μείωση του δημόσιου χρέους στο 119% του ΑΕΠ το 2029. Παρότι το ποσοστό παραμένει υψηλό σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η τάση αποκλιμάκωσης θεωρείται θετική και ενισχύει την αξιοπιστία της χώρας στις διεθνείς αγορές.
Για την επίτευξη του στόχου προβλέπεται η διατήρηση πρωτογενών πλεονασμάτων περίπου 2,7% του ΑΕΠ και η ενίσχυση των δημόσιων επενδύσεων, οι οποίες αναμένεται να λειτουργήσουν ως μοχλός ανάπτυξης και σταθεροποίησης.
Ανάπτυξη στο 1,5% την περίοδο 2027-2029
Η οικονομική δραστηριότητα αναμένεται να κινηθεί σε ρυθμούς ανάπτυξης περίπου 1,5%, σύμφωνα με τις προβλέψεις. Το ποσοστό είναι χαμηλότερο από τις επιδόσεις των προηγούμενων ετών, ωστόσο εντάσσεται σε ένα περιβάλλον αυξημένων διεθνών πιέσεων, υψηλών επιτοκίων και αβεβαιοτήτων στις ευρωπαϊκές οικονομίες.
Οι δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις, η ενίσχυση της κατανάλωσης και οι μεταρρυθμίσεις θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση της αναπτυξιακής δυναμικής.
Επενδύσεις και δημοσιονομική πειθαρχία στο επίκεντρο
Το νέο πολυετές πλαίσιο δίνει έμφαση:
- Στην ενίσχυση των δημοσίων επενδύσεων μέσω του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και του Ταμείου Ανάκαμψης.
- Στη διατήρηση δημοσιονομικής πειθαρχίας χωρίς να ακυρώνονται πολιτικές κοινωνικής στήριξης.
- Στην προώθηση μεταρρυθμίσεων που θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα και την ανθεκτικότητα της ελληνικής οικονομίας.
Οι προβλέψεις λαμβάνουν υπόψη τη συνεχή αποκλιμάκωση του κόστους δανεισμού, τις αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας και την πρόοδο στη διαχείριση του χρέους από τον ΟΔΔΗΧ.
Προκλήσεις και αβεβαιότητες
Παρά τη θετική κατεύθυνση, ο προγραμματισμός συνοδεύεται από σημαντικές προκλήσεις:
- Τα πρωτογενή πλεονάσματα απαιτούν σταθερή και συνετή δημοσιονομική πολιτική.
- Η διεθνής αβεβαιότητα (γεωπολιτικές εντάσεις, επιτόκια, ενεργειακό κόστος) μπορεί να επηρεάσει την πορεία της ανάπτυξης.
- Η ανάγκη παράλληλης στήριξης της υγείας, της κοινωνικής πρόνοιας και των ευάλωτων ομάδων επιβάλλει ισορροπίες που δεν είναι πάντα εύκολες.
Ωστόσο, η σαφής αποκλιμάκωση του χρέους και η πιο στιβαρή εικόνα της οικονομίας δίνουν περιθώρια αισιοδοξίας για τα επόμενα χρόνια.


