Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η ταχεία εξάπλωση των ψηφιακών τεχνολογιών υγείας ωφελεί τους ασθενείς με πολλούς τρόπους. Ωστόσο, νέα έρευνα δείχνει ότι η χρήση αυτών των τεχνολογιών μπορεί να είναι δύσκολη για ασθενείς με πολλαπλές χρόνιες παθήσεις, καθώς θα πρέπει να χρησιμοποιούν πολλές από αυτές ταυτόχρονα για να αποκομίσουν τα οφέλη τους.
Η έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο JAMA Network Open, είχε ως στόχο να αξιολογήσει τον αριθμό των ψηφιακών τεχνολογιών υγείας που θα πρέπει να συνταγογραφούνται σε έναν ασθενή με πέντε χρόνιες παθήσεις για να λάβει οφέλη. Οι συγγραφείς της μελέτης σημείωσαν ότι, αν και οι ψηφιακές τεχνολογίες υγείας έχουν αποδεδειγμένα οφέλη, οι περισσότερες έχουν σχεδιαστεί για μία πάθηση ή πρόβλημα. Εν τω μεταξύ, οι περισσότεροι ασθενείς με χρόνια φροντίδα έχουν πολλαπλές χρόνιες παθήσεις.
Οι ερευνητές διεξήγαγαν μια συστηματική ανασκόπηση χωρίς μετα-ανάλυση, εντοπίζοντας πρώτα όλες τις ψηφιακές τεχνολογίες υγείας που θα μπορούσαν να συνταγογραφηθούν σε μια υποθετική γυναίκα, 79 ετών, με διαβήτη τύπου 2, υπέρταση, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), οστεοπόρωση και οστεοαρθρίτιδα. Επέλεξαν τις τεχνολογίες από τρεις βάσεις δεδομένων του FDA και τη Βιβλιοθήκη Εφαρμογών του Οργανισμού για την Αναθεώρηση Εφαρμογών Φροντίδας και Υγείας (ORCHA) από την Εθνική Υπηρεσία Υγείας (NHS) στο Σόμερσετ για εγκεκριμένες ή συνιστώμενες τεχνολογίες ψηφιακής υγείας μεταξύ 1ης Ιανουαρίου 2019 και 31ης Δεκεμβρίου 2022.
Εντοπίστηκαν 148 μοναδικές τεχνολογίες ψηφιακής υγείας που θα μπορούσαν να συνταγογραφηθούν στον υποθετικό ασθενή με πολλαπλές νοσηρότητες. Οι περισσότερες από αυτές τις τεχνολογίες αφορούσαν συσκευές (65%), ενώ οι υπόλοιπες (35%) ήταν αυτόνομες εφαρμογές υγείας.
Συνολικά, το 97% των τεχνολογιών προορίζονταν για μεμονωμένες παθήσεις και προβλήματα και το 86% ήταν προσβάσιμο χωρίς ιατρική συνταγή. Μόνο πέντε τεχνολογίες ψηφιακής υγείας (3,4%) προορίζονταν για δύο ή περισσότερες παθήσεις.
Οι περισσότερες τεχνολογίες προορίζονταν για την παρακολούθηση, θεραπεία ή/και διαχείριση του διαβήτη (39%), της υπέρτασης (17%) και της ΧΑΠ (14%). Τα εργαλεία προσέφεραν 140 στοιχειώδεις λειτουργίες, που κυμαίνονταν από την καταγραφή και παρακολούθηση μετρήσεων υγείας έως ψηφιακές θεραπείες με παρεμβάσεις.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι στον υποθετικό ασθενή θα έπρεπε να συνταγογραφηθούν έως και 13 εφαρμογές και επτά συσκευές, συμπεριλαμβανομένου ενός μετρητή αρτηριακής πίεσης, ενός έξυπνου ρολογιού και ενός παλμικού οξύμετρου, για να επωφεληθεί από 28 λειτουργίες που οι περισσότεροι επαγγελματίες υγείας θεωρούν σημαντικές.
«Τα ευρήματα αυτής της συστηματικής ανασκόπησης υποδηλώνουν ότι η τρέχουσα κατάσταση των ψηφιακών τεχνολογιών υγείας (DHT) μπορεί να δημιουργήσει ένα σημαντικό βάρος για τους ασθενείς με χρόνιες παθήσεις, οι οποίοι συχνά έχουν πολλαπλά προβλήματα και παθήσεις υγείας», έγραψαν οι ερευνητές.
Το βάρος περιλαμβάνει την ανάγκη των ασθενών να εξοικειωθούν με διαφορετικές διεπαφές, να δημιουργήσουν νέες ρουτίνες για να ενσωματώσουν τις τεχνολογίες στη ζωή τους και ενδεχομένως να αντιμετωπίσουν αντιφατικές πληροφορίες.
«Είναι απαραίτητο να αλλάξουμε την οπτική της ψηφιακής ιατρικής, που συχνά επικεντρώνεται στα προϊόντα, ώστε να την επικεντρώσουμε στις ανάγκες και τις δυνατότητες των ασθενών, επιδιώκοντας μια ελάχιστα ανατρεπτική ψηφιακή ιατρική», κατέληξαν οι ερευνητές.
Αρκετές μελέτες έχουν επισημάνει τις μεταβλητότητες στη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας υγείας, υπογραμμίζοντας περαιτέρω την ανάγκη για ανάπτυξη τεχνολογίας με επίκεντρο τον ασθενή.
Για παράδειγμα, έρευνα που δημοσιεύθηκε νωρίτερα φέτος αποκάλυψε ότι η φυλή, το φύλο, η ηλικία και άλλοι δημογραφικοί παράγοντες των ηλικιωμένων ενηλίκων επηρεάζουν τη χρήση των ψηφιακών τεχνολογιών υγείας. Οι ερευνητές αξιολόγησαν δεδομένα από μια έρευνα του Αυγούστου 2021, η οποία διεξήχθη στο πλαίσιο της Εθνικής Δημοσκόπησης για την Υγιή Γήρανση, στην οποία συμμετείχαν ενήλικες ηλικίας 50 έως 80 ετών.
Από τους 2.110 ερωτηθέντες στην έρευνα, το 81,4% ανέφερε ότι χρησιμοποιεί ψηφιακή συσκευή υγείας. Ωστόσο, οι γυναίκες ερωτηθέντες και τα άτομα ηλικίας 50 έως 59 ετών ήταν πιο πιθανό να αναφέρουν χρήση ψηφιακής τεχνολογίας υγείας από τους άνδρες ερωτηθέντες και τα άτομα ηλικίας 60 ετών και άνω. Επιπλέον, η πλειοψηφία των λευκών ενηλίκων (70,2%) ανέφερε ότι χρησιμοποιεί ψηφιακές τεχνολογίες υγείας σε σύγκριση με μόνο το 11,4% των μαύρων και το 11,9% των ισπανόφωνων ενηλίκων.
