Το Πάρκινσον είναι μια χρόνια νευροεκφυλιστική διαταραχή που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα, κυρίως τους νευρώνες που παράγουν ντοπαμίνη στον εγκέφαλο. Η ακριβής αιτία της νόσου παραμένει άγνωστη, αλλά πιθανοί παράγοντες περιλαμβάνουν γενετική προδιάθεση, περιβαλλοντικούς παράγοντες και γήρανση.
Η εμφάνιση του Πάρκινσον συνήθως ξεκινά σε άτομα άνω των 60 ετών, αν και μπορεί να εμφανιστεί και σε νεότερη ηλικία. Τα πρώτα συμπτώματα είναι συχνά ήπια και δύσκολα εντοπίζονται. Τα πιο κοινά αρχικά σημάδια περιλαμβάνουν τρέμουλο σε ηρεμία, ακαμψία των μυών, επιβράδυνση στις κινήσεις και δυσκολία στην ισορροπία. Τα συμπτώματα συχνά ξεκινούν από μια πλευρά του σώματος και σταδιακά επεκτείνονται και στην άλλη.
Καθώς η νόσος εξελίσσεται, τα συμπτώματα γίνονται πιο έντονα και πολυδιάστατα. Εκτός από τα κινητικά προβλήματα, εμφανίζονται και μη κινητικά συμπτώματα, όπως διαταραχές ύπνου, κατάθλιψη, άγχος, γνωστικές διαταραχές και προβλήματα αυτόνομης λειτουργίας. Η εξέλιξη ποικίλει από άτομο σε άτομο, αλλά η γενική πορεία είναι προοδευτική και σταδιακή.
Η νόσος γίνεται επικίνδυνη όταν επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής και την αυτονομία του ατόμου. Τα σοβαρά κινητικά προβλήματα, όπως δυσκολία στην κίνηση και στην ισορροπία, αυξάνουν τον κίνδυνο πτώσεων και τραυματισμών. Επιπλέον, οι μη κινητικές διαταραχές, όπως η άνοια, μπορούν να περιορίσουν την ικανότητα αυτοεξυπηρέτησης. Σε προχωρημένα στάδια, η ασθένεια μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές επιπλοκές, όπως πνευμονίες λόγω δυσκολίας στην κατάποση ή ακινησία.
Παρόλο που δεν υπάρχει θεραπεία που να σταματά την εξέλιξη του Πάρκινσον, υπάρχουν διαθέσιμες θεραπείες που βοηθούν στη διαχείριση των συμπτωμάτων. Τα φάρμακα που αυξάνουν ή αντικαθιστούν τη ντοπαμίνη, καθώς και η φυσικοθεραπεία, η εργοθεραπεία και η λογοθεραπεία, μπορούν να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής. Επιπλέον, η έγκαιρη διάγνωση και η προσαρμογή του τρόπου ζωής είναι ζωτικής σημασίας.
Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!