Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η νόσος Πάρκινσον θεωρείται ευρέως μια πάθηση της τρίτης ηλικίας, όμως η πραγματικότητα είναι πιο σύνθετη. Αν και είναι αλήθεια ότι η πλειοψηφία των διαγνώσεων γίνεται μετά την ηλικία των 60 ετών, η νόσος δεν περιορίζεται μόνο στους ηλικιωμένους.
Πάρκινσον και νεότερες ηλικίες
Περίπου το 10-15% των ασθενών εμφανίζουν πρώιμη έναρξη της νόσου, δηλαδή πριν από την ηλικία των 50. Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις όπου η νόσος διαγιγνώσκεται ακόμη και σε άτομα 30 ή 40 ετών. Σε αυτές τις περιπτώσεις, η εξέλιξη της νόσου μπορεί να είναι πιο αργή, αλλά η διάγνωση σε νεαρή ηλικία φέρνει άλλες προκλήσεις: κοινωνικές, επαγγελματικές και ψυχολογικές.
Η ηλικία ως παράγοντας κινδύνου, όχι ως όριο
Η ηλικία είναι ένας από τους κύριους παράγοντες κινδύνου, αλλά όχι ο μοναδικός. Η νόσος σχετίζεται με γενετικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες, ενώ η ακριβής αιτία της παραμένει άγνωστη. Η εμφάνισή της δεν είναι αναπόφευκτη συνέπεια της γήρανσης, ούτε αφορά αποκλειστικά “πολύ μεγάλες ηλικίες”.
Η σημασία της έγκαιρης διάγνωσης
Επειδή τα πρώιμα συμπτώματα συχνά παρερμηνεύονται – ιδιαίτερα σε νεότερους ανθρώπους – η νόσος μπορεί να διαφύγει της προσοχής για μεγάλο διάστημα. Η έγκαιρη διάγνωση είναι καθοριστική για τη διαχείριση της νόσου και τη διατήρηση της ποιότητας ζωής.
Συμπερασματικά, η νόσος Πάρκινσον δεν “έχει ηλικία”. Μπορεί να εμφανιστεί νωρίτερα από ό,τι φανταζόμαστε και γι’ αυτό χρειάζεται ενημέρωση, προσοχή και ενσυναίσθηση σε κάθε ηλικιακή ομάδα.
