Μια ένωση που βρίσκεται στα ψυχεδελικά μανιτάρια μπορεί να έχει αντιγηραντικές ιδιότητες. Ερευνητές στο Baylor College of Medicine διαπίστωσαν ότι η ψιλοκυβίνη, η δραστική ένωση στα ψυχεδελικά μανιτάρια, μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια ζωής τόσο των κυττάρων όσο και των οργανισμών. Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό npj Aging, δείχνουν ότι η ψιλοκυβίνη μείωσε πολλαπλά σημάδια γήρανσης στα κύτταρα, ενώ παράλληλα βελτίωσε την επιβίωση σε ηλικιωμένα ποντίκια.
«Έχουν διεξαχθεί αρκετές κλινικές μελέτες που έχουν διερευνήσει το θεραπευτικό δυναμικό της ψιλοκυβίνης σε ψυχιατρικές παθήσεις όπως η κατάθλιψη και το άγχος. Ωστόσο, λίγες μελέτες έχουν αξιολογήσει τις επιπτώσεις της εκτός του εγκεφάλου», δήλωσε η Δρ. Louise Hecker, αναπληρώτρια καθηγήτρια ιατρικής – καρδιαγγειακή έρευνα στο Baylor και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
«Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που γνωρίζουμε για την ψιλοκυβίνη αφορά τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζει τον εγκέφαλο. Τα ευρήματά μας υποδηλώνουν ότι η ψιλοκυβίνη έχει ισχυρές επιδράσεις σε ολόκληρο το σώμα, συμπεριλαμβανομένων των αντιγηραντικών ιδιοτήτων, οι οποίες μπορούν επίσης να συμβάλουν στην πληθώρα των παρατηρούμενων ευεργετικών κλινικών αποτελεσμάτων».
Τα τελομερή, τα προστατευτικά καλύμματα των επαναλαμβανόμενων αλληλουχιών DNA που βρίσκονται στα άκρα των χρωμοσωμάτων, μικραίνουν καθώς μεγαλώνουμε — η μείωση των τελομερών είναι ένα κλασικό χαρακτηριστικό της γήρανσης. Η έρευνα του Hecker υποδηλώνει ότι η θεραπεία με ψιλοκυβίνη διατηρεί το μήκος των τελομερών, το οποίο συμβάλλει στην παράταση της κυτταρικής ζωής.
Στην τρέχουσα μελέτη, χρησιμοποιώντας ανθρώπινα κύτταρα, η ομάδα διαπίστωσε ότι η ψιλοκυβίνη παρέτεινε τη διάρκεια ζωής των κυττάρων έως και 57% ανάλογα με τις δοσολογίες. Στα κύτταρα, η ψιλοκίνη (ο ενεργός μεταβολίτης της ψιλοκυβίνης) καθυστέρησε τη γήρανση των κυττάρων, διατήρησε το μήκος των τελομερών και μείωσε τα επίπεδα οξειδωτικού στρες. Τα ευρήματά τους υποδηλώνουν επίσης ότι οδηγεί σε αυξημένη έκφραση SIRT1, η οποία σχετίζεται με τη ρύθμιση της μακροζωίας, καθώς και σε άλλους κυτταρικούς δείκτες που υποδεικνύουν βελτιωμένες αντιδράσεις στη βλάβη του DNA.
Η μελέτη έδειξε επίσης ότι όταν η ψιλοκυβίνη χορηγήθηκε σε ηλικιωμένα ποντίκια (το ισοδύναμο με έναν 60χρονο σε ανθρώπινη ηλικία), τα ποντίκια έδειξαν σημαντικά βελτιωμένη επιβίωση σε σύγκριση με τα ποντίκια ελέγχου. Οι ερευνητές παρατήρησαν επίσης μια ορατή βελτίωση στην ποιότητα του τριχώματος, η οποία υποδηλώνει και υγιέστερη γήρανση. «Πρόκειται για ένα πολύ συναρπαστικό και κλινικά σχετικό εύρημα που υποδηλώνει ότι ακόμη και όταν η παρέμβαση ξεκινά αργά στη ζωή, μπορεί να έχει δραματικές επιπτώσεις», δήλωσε ο Δρ. Kosuke Kato, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης και επίκουρος καθηγητής ιατρικής – πνευμονολογίας στο Baylor.
«Τα ευρήματά μας ανοίγουν ένα συναρπαστικό νέο κεφάλαιο στην έρευνα για τα ψυχεδελικά, πέρα από τα νευρολογικά και ψυχολογικά οφέλη της», δήλωσε ο Hecker. «Η ψιλοκυβίνη μπορεί να αντιπροσωπεύει έναν παράγοντα που προάγει την υγιή γήρανση. Τα επόμενα βήματα πρέπει να διερευνήσουν τις θεραπευτικές επιδράσεις σε πολλαπλές ασθένειες που σχετίζονται με την ηλικία».
«Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι απαιτείται πρόσθετη έρευνα για την επικύρωση αυτών των ευρημάτων σε μελέτες σε ανθρώπους», δήλωσε ο Kato. «Υπάρχουν ακόμη πολλά που πρέπει να κατανοήσουμε, συμπεριλαμβανομένων των βέλτιστων πρωτοκόλλων δοσολογίας που θα οδηγήσουν σε μέγιστη αποτελεσματικότητα. Πρέπει επίσης να κατανοήσουμε καλύτερα τους πιθανούς κινδύνους της μακροχρόνιας θεραπείας με ψιλοκυβίνη πριν αυτός ο τύπος θεραπείας είναι έτοιμος για δημόσια χρήση».