Μια μεγαλύτερη μέση αυξάνει τον κίνδυνο θανάτου

Οι μεγαλύτερες σε ηλικία γυναίκες με μεγαλύτερη περιφέρεια μέσης ενδέχεται να διατρέχουν πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου για οποιοδήποτε δεδομένο ΔΜΣ, σύμφωνα με διεθνή έρευνα, η οποία παρακολούθησε τις γυναίκες για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Η μελέτη διαπίστωσε ότι για τις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ηλικίας 50-79 ετών, η συνεκτίμηση της περιφέρειας μέσης μαζί με τον ΔΜΣ, αντανακλούσε καλύτερα τον ρόλο που διαδραματίζει η παχυσαρκία στον κίνδυνο θανάτου από ό,τι η χρήση μόνο του ΔΜΣ.

Μια προοπτική μελέτη κοόρτης διαπίστωσε ότι η διαστρωμάτωση των κατηγοριών ΔΜΣ με βάση τα όρια περιφέρειας μέσης που αφορούν τον ΔΜΣ βελτίωσε σε μέτριο βαθμό τη διαστρωμάτωση του κινδύνου θνησιμότητας στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, με τη μεγαλύτερη περιφέρεια μέσης να προβλέπει μεγαλύτερη θνησιμότητα στις γυναίκες σε όλες τις ομάδες ΔΜΣ.

Τα ευρήματα υποστηρίζουν τις πρόσφατες συστάσεις της Διεθνούς Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης (IAS) και της Διεθνούς Έδρας για τον Καρδιομεταβολικό Κίνδυνο (ICCR) να συμπεριληφθεί η μέτρηση της περιφέρειας μέσης με τον ΔΜΣ στις εξετάσεις ασθενών για τον εντοπισμό φαινοτύπων παχυσαρκίας υψηλού κινδύνου. Η μελέτη δημοσιεύεται στο Annals of Internal Medicine. Στο ίδιο τεύχος δημοσιεύθηκαν επίσης μια Σύνταξη και Περίληψη για τους Ασθενείς.

Ερευνητές από το Κέντρο Καρκίνου Fred Hutchinson και οι συνεργάτες τους ανέλυσαν δεδομένα για 139.213 μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες ηλικίας 50 έως 79 ετών από την Πρωτοβουλία για την Υγεία των Γυναικών, μια πολυκεντρική, πληθυσμιακή μελέτη με εγγραφή από το 1993 έως το 1998 και παρακολούθηση έως το 2021. Οι συμμετέχουσες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες: ομάδα ανάπτυξης (67.774 συμμετέχουσες), ομάδα επικύρωσης 1 (48.335 συμμετέχουσες με υψηλή συχνότητα εμφάνισης υπερβολικού βάρους ή παχυσαρκίας) και ομάδα επικύρωσης 2 (23.104 συμμετέχουσες από διαφορετικά, γεωγραφικά ξεχωριστά κέντρα).

Οι ερευνητές ανέπτυξαν τρία μοντέλα για την πρόβλεψη του κινδύνου θνησιμότητας: ένα μοντέλο θνησιμότητας· το μοντέλο θνησιμότητας συν ΔΜΣ (μοντέλο ΔΜΣ)· και το μοντέλο θνησιμότητας συν ΔΜΣ συν όρια περιφέρειας μέσης ειδικά για τον ΔΜΣ (μοντέλο ΔΜΣ-ΠΤ). Οι κατηγορίες ΔΜΣ περιελάμβαναν κανονικό βάρος, υπερβολικό βάρος και παχυσαρκία τάξεις 1 έως 3 και κατηγοριοποιήθηκαν με βάση προκαθορισμένα όρια περιφέρειας μέσης ≥80, ≥90, ≥105, ≥115 και ≥115 cm, αντίστοιχα.

Η Ομάδα Επικύρωσης 1 είχε υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης μεγάλης περιφέρειας μέσης (21,9%), σύμφωνα με τα όρια μέσης ειδικά για τον ΔΜΣ, από την Ομάδα Επικύρωσης 2 (18,2%). Σχεδόν όλες οι γυναίκες με παχυσαρκία-2 ή παχυσαρκία-3 είχαν περιφέρεια μέσης 88 cm ή μεγαλύτερη – η τρέχουσα κατευθυντήρια γραμμή για τις γυναίκες και ανεξάρτητη από τον ΔΜΣ.

Μετά την κατηγοριοποίηση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο κίνδυνος θνησιμότητας ήταν μεγαλύτερος για τις κατηγορίες ΔΜΣ με μεγαλύτερη περιφέρεια μέσης από τις αντίστοιχες με φυσιολογική περιφέρεια μέσης. Επιπλέον, ο κίνδυνος θνησιμότητας ήταν παρόμοιος για τις γυναίκες με φυσιολογικό βάρος ή υπέρβαρο και μεγάλη περιφέρεια μέσης και τις γυναίκες με παχυσαρκία-1 και φυσιολογική περιφέρεια μέσης.

Συνολικά, η κατηγοριοποίηση των κατηγοριών ΔΜΣ με βάση τα όρια περιφέρειας μέσης βελτιώνει μέτρια την κατηγοριοποίηση κινδύνου για θνησιμότητα από κάθε αιτία σε υγιείς μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες με υψηλή συχνότητα εμφάνισης υπερβολικού βάρους ή παχυσαρκίας. Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι οι κλινικές οδηγίες για την αξιολόγηση της παχυσαρκίας θα ωφελούνταν από την ενσωμάτωση της περιφέρειας μέσης με τις μετρήσεις του ΔΜΣ.