Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο Emory εντόπισε μια βιολογική σύνδεση μεταξύ της φλεγμονής και των ελλειμμάτων κινήτρων σε άτομα με σχιζοφρένεια, προσφέροντας νέα ελπίδα για τη θεραπεία συμπτωμάτων που είναι από καιρό ανθεκτικά στις υπάρχουσες θεραπείες. Δημοσιεύτηκε στο Neuropsychopharmacology, η μελέτη διαπίστωσε ότι υψηλότερα επίπεδα C-αντιδρώσας πρωτεΐνης – ενός βιοδείκτη αίματος φλεγμονής που παράγεται από το ήπαρ – συσχετίστηκαν με μειωμένη δραστηριότητα στα εγκεφαλικά κυκλώματα που συνδέονται με την ανταμοιβή και το κίνητρο.
Αυτές οι αλλαγές στον εγκέφαλο, με τη σειρά τους, συνδέθηκαν με αρνητικά συμπτώματα σχιζοφρένειας ειδικά για τα ελλείμματα κινήτρων, όπως δυσκολίες στην εύρεση εργασίας, σχέσεων ή σχολείου. Η φλεγμονή δεν συσχετίστηκε με άλλα συμπτώματα σχιζοφρένειας, όπως ψευδαισθήσεις, παραληρητικές ιδέες ή κατάθλιψη. Τα ευρήματα είναι σημαντικά επειδή τα τρέχοντα αντιψυχωσικά φάρμακα δεν αντιμετωπίζουν αυτά τα ελλείμματα κινήτρων και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί ακόμη και να τα επιδεινώσουν. Αυτά τα συμπτώματα συνδέονται επίσης έντονα με κακά λειτουργικά αποτελέσματα σε ασθενείς με σχιζοφρένεια.
Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε ένα βασικό κύκλωμα του εγκεφάλου που περιλαμβάνει το κοιλιακό ραβδωτό σώμα και τον κοιλιακό-μεσαίο προμετωπιαίο φλοιό – περιοχές που προηγουμένως είχαν αποδειχθεί ευαίσθητες στη φλεγμονή σε μελέτες για την κατάθλιψη. «Αυτή είναι η πρώτη μελέτη για τη σχιζοφρένεια που συνδέει τη φλεγμονή τόσο με τις αλλαγές στον εγκέφαλο στα κυκλώματα ανταμοιβής όσο και με συγκεκριμένα συμπτώματα κινήτρων», λέει ο David Goldsmith, MD, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Ψυχιατρικής και Επιστημών Συμπεριφοράς στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Emory.
«Εντοπίζοντας έναν βιολογικό μηχανισμό που κρύβεται πίσω από αυτά τα συμπτώματα, είμαστε πιο κοντά στην ανάπτυξη στοχευμένων θεραπειών που θα μπορούσαν να προσφέρουν πραγματική ανακούφιση στους ασθενείς». Η μελέτη υποστηρίζει μια προσέγγιση ακριβούς ιατρικής υποδηλώνοντας ότι οι θεραπείες που στοχεύουν στη φλεγμονή μπορεί να ωφελήσουν μόνο μια συγκεκριμένη ομάδα ασθενών – εκείνους με αυξημένους φλεγμονώδεις δείκτες και σημαντικές προκλήσεις κινήτρων.
Για παράδειγμα, προηγούμενες μελέτες φαρμάκων που στοχεύουν στη φλεγμονή σε ασθενείς με σχιζοφρένεια έχουν σε μεγάλο βαθμό αποτύχει, μη εντοπίζοντας ποιοι ασθενείς θα ωφελούνταν από αυτές τις προσεγγίσεις. Η εργασία βοήθησε να τεθούν τα θεμέλια για μια τρέχουσα πειραματική ιατρική δοκιμή στο Emory που δοκιμάζει το αντιφλεγμονώδες φάρμακο infliximab, που χρησιμοποιείται συνήθως για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και της φλεγμονώδους νόσου του εντέρου, σε ασθενείς με σχιζοφρένεια που έχουν υψηλή φλεγμονή και ελλείμματα κινήτρων.
Αυτή είναι η πρώτη μελέτη για την infliximab σε αυτόν τον πληθυσμό ασθενών και έχει σχεδιαστεί για να ελέγξει εάν η επίδραση της φλεγμονής σε αυτό το κύκλωμα και σε αυτά τα συμπτώματα μπορεί να είναι αιτιώδης. «Υπάρχει επείγουσα ανάγκη να αναπτυχθούν νέες στρατηγικές για την αντιμετώπιση των αρνητικών συμπτωμάτων της σχιζοφρένειας, η οποία παραμένει μια από τις μεγαλύτερες ανεκπλήρωτες ανάγκες στον τομέα», λέει ο Goldsmith. «Ελπίζουμε ότι αυτή η ερευνητική γραμμή θα το αλλάξει αυτό. Αν θέλουμε να υποστηρίξουμε την ανάρρωση από τη σχιζοφρένεια, πρέπει να είμαστε σε θέση να αντιμετωπίσουμε αυτά τα συμπτώματα».
