Medicare: Πέντε υπηρεσίες οδηγούν σε $2,6 δισ. σπατάλη

Κάθε χρόνο, το ομοσπονδιακό πρόγραμμα Medicare των ΗΠΑ και οι ηλικιωμένοι που συμμετέχουν σε αυτό, δαπανούν 4,4 δισεκατομμύρια δολάρια για ιατρικές υπηρεσίες που, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, έχουν μικρή ή καθόλου κλινική αξία. Ορισμένες από αυτές τις υπηρεσίες μάλιστα ενδέχεται να αυξήσουν τον κίνδυνο βλάβης για τους ασθενείς.

Η έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο JAMA Health Forum, ανέλυσε 47 εξετάσεις, απεικονιστικές μεθόδους και ιατρικές διαδικασίες που, βάσει ερευνητικών δεδομένων, δεν προσφέρουν ουσιαστικό όφελος στην πλειονότητα των ασθενών. Μείωση της χρήσης τους σε περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει πιθανότητα ωφέλειας, θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντική εξοικονόμηση πόρων για το σύστημα υγείας και σε αποφυγή περιττών κινδύνων για τους ασθενείς.

Πέντε Υπηρεσίες – $2,6 Δισ. Σπατάλη

Οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι μόνο πέντε από τις υπηρεσίες που αναλύθηκαν ευθύνονται για $2,6 δισ. του συνολικού κόστους. Αυτές οι πέντε υπηρεσίες έχουν αξιολογηθεί με βαθμό “D” από την Ομάδα Προληπτικών Υπηρεσιών των ΗΠΑ (USPSTF), γεγονός που υποδηλώνει ότι είναι είτε αναποτελεσματικές είτε ενδέχεται να είναι επιβλαβείς. Συγκεκριμένα, οι πέντε υπηρεσίες είναι:

1. Έλεγχος για Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) σε όλους τους ηλικιωμένους, χωρίς συμπτώματα.

2. Έλεγχος για βακτήρια στα ούρα σε ασθενείς χωρίς ουρολογικά συμπτώματα.

3. Έλεγχος για PSA (ειδικό προστατικό αντιγόνο) σε άνδρες άνω των 70 ετών χωρίς ατομικό ή οικογενειακό ιστορικό προστατικής νόσου.

4. Έλεγχος για απόφραξη στις καρωτίδες σε ηλικιωμένους χωρίς συμπτώματα.

5. Ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) σε ηλικιωμένους χωρίς καρδιολογικά συμπτώματα.

Ο βαθμός “D” επιτρέπει στον Υπουργό Υγείας των ΗΠΑ να διακόψει την κάλυψη αυτών των υπηρεσιών μέσω του Νόμου Προσιτής Φροντίδας (Affordable Care Act).

Χαμηλής Αξίας Υπηρεσίες: Μεγάλο Κόστος, Μηδενικό Όφελος

Η μελέτη περιλαμβάνει και 42 ακόμα υπηρεσίες που κρίνονται χαμηλής αξίας για μέρος ή το σύνολο των ασθενών, βάσει οδηγιών από ιατρικές επαγγελματικές εταιρείες και επιστημονικά δεδομένα. Συνολικά, 17 από αυτές μαζί με τρεις από τις πέντε υπηρεσίες με βαθμό D ευθύνονται για το 94% της σπατάλης που εντοπίστηκε.

Οι Ερευνητές και το Μήνυμά τους

Οι επιστήμονες πίσω από τη μελέτη, ο οικονομολόγος υγείας David D. Kim του Πανεπιστημίου του Σικάγο και ο ιατρός πρωτοβάθμιας φροντίδας A. Mark Fendrick του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, επισημαίνουν την ανάγκη για στοχευμένες παρεμβάσεις που εστιάζουν στην αξιολόγηση κλινικής αξίας και όχι σε γενικές περικοπές.

“Οι ασθενείς που μπορεί να ωφεληθούν από αυτές τις υπηρεσίες θα πρέπει σαφώς να τις λαμβάνουν,” δήλωσε ο Kim. “Όμως αποδείξαμε ότι μπορεί να επιτευχθούν τεράστιες εξοικονομήσεις αν αποφύγουμε αυτές τις υπηρεσίες σε ασθενείς που δεν ωφελούνται ή ενδέχεται να υποστούν βλάβη.” Ο Fendrick προσθέτει ότι η μελέτη βασίζεται σε κλινικά τεκμηριωμένη διαφοροποίηση μεταξύ ασθενών που έχουν πιθανότητα ωφέλειας και εκείνων που δεν έχουν.

Το Πραγματικό Κόστος είναι Ακόμα Μεγαλύτερο

Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα $4,4 δισ. δεν περιλαμβάνουν το κόστος που ακολουθεί τις χαμηλής αξίας υπηρεσίες. Για παράδειγμα, στην περίπτωση του γενικού PSA ελέγχου, για κάθε $1 που ξοδεύεται για έλεγχο, ξοδεύονται $6 για περαιτέρω διαγνωστικές ή θεραπευτικές παρεμβάσεις που συχνά δεν είναι απαραίτητες.

Πώς Διενεργήθηκε η Μελέτη

Οι ερευνητές ανέλυσαν ανώνυμα δεδομένα από υπηρεσίες που καλύφθηκαν από το παραδοσιακό Medicare κατά τα έτη 2018-2020, και κατόπιν εξέτασαν την εικόνα σε εθνικό επίπεδο μέσω στατιστικής εξαγωγής (extrapolation).

Προτάσεις Πολιτικής

Η μελέτη υποδεικνύει ότι η προσεκτική, τεκμηριωμένη διαχείριση των υπηρεσιών είναι πιο ωφέλιμη από τις γενικές πολιτικές περικοπών. Η δυνατότητα διακοπής της κάλυψης από το Medicare σε υπηρεσίες με βαθμό “D” είναι παράδειγμα «ασφαλιστικού σχεδιασμού βάσει αξίας», που ενσωματώνεται στον Νόμο ACA.

Η εξάλειψη ιατρικών πρακτικών χαμηλής αξίας δεν σημαίνει περικοπές εις βάρος των ασθενών, αλλά καλύτερη στόχευση στις ανάγκες τους. Μείωση της περιττής ιατρικής φροντίδας σημαίνει περισσότερα διαθέσιμα κονδύλια για πραγματικά χρήσιμες υπηρεσίες, μεγαλύτερη ασφάλεια για τους ηλικιωμένους και βιώσιμη λειτουργία του Medicare.