Μια νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν (University of Michigan) δείχνει ότι το πρόγραμμα Medicaid, που παρέχει υγειονομική κάλυψη σε άτομα με χαμηλό εισόδημα, όχι μόνο βελτιώνει την υγεία των πολιτών, αλλά και αυξάνει τις πιθανότητες απασχόλησης. Τα ευρήματα αυτά έρχονται σε μια κρίσιμη στιγμή, καθώς νέα νομοθεσία απαιτεί από τις πολιτείες να επιβάλουν κανόνες εργασιακής υποχρέωσης για τους δικαιούχους του Medicaid έως το 2027.

Η νέα νομοθεσία και οι επιπτώσεις της
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ ψήφισε πρόσφατα νόμο που απαιτεί από τις 40 πολιτείες που έχουν επεκτείνει το Medicaid μέσω του Affordable Care Act να ενσωματώσουν εργασιακές απαιτήσεις στα προγράμματά τους.
Αυτό σημαίνει ότι οι πολίτες με χαμηλό εισόδημα θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι εργάζονται ή να προσκομίζουν δικαιολογητικό λόγο για τη μη εργασία τους, προκειμένου να διατηρήσουν την ασφαλιστική τους κάλυψη. Εάν δεν τηρήσουν τις προθεσμίες ή δεν υποβάλουν τα σωστά έγγραφα, μπορεί να χάσουν την πρόσβασή τους στην υγειονομική περίθαλψη.
Σύμφωνα με το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου (CBO), περίπου 5 εκατομμύρια Αμερικανοί κινδυνεύουν να χάσουν την κάλυψη Medicaid από το 2027 έως το 2034 — ακόμη και αν εξακολουθούν να πληρούν τα κριτήρια εισοδήματος.
Τα ευρήματα της μελέτης του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν
Η μελέτη, με τίτλο “Employment and Health Burden Changes Among Medicaid Expansion Enrollees” και δημοσιευμένη στο JAMA Health Forum, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ασφαλιστική κάλυψη μέσω Medicaid συμβάλλει στην αύξηση της απασχόλησης, ειδικά μεταξύ ατόμων με σοβαρά προβλήματα υγείας και χαμηλό εισόδημα.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την Ομάδα Πολιτικής και Καινοτομίας Υγειονομικής Περίθαλψης (IHPI) του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, που αξιολογεί την επέκταση του Medicaid στην πολιτεία εδώ και πάνω από δέκα χρόνια.
Η επικεφαλής ερευνήτρια Minal Patel, καθηγήτρια στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του πανεπιστημίου, δήλωσε: «Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η επέκταση του Medicaid δεν αποθαρρύνει την εργασία – αντίθετα, τη διευκολύνει. Με τη βελτίωση της υγείας, το πρόγραμμα δίνει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να συμμετέχουν πιο ενεργά στο εργατικό δυναμικό».
Η περίπτωση του προγράμματος “Healthy Michigan Plan”
Η έρευνα βασίστηκε σε δεδομένα από περισσότερους από 4.000 συμμετέχοντες στο πρόγραμμα Healthy Michigan Plan, το οποίο καλύπτει πάνω από 716.000 κατοίκους του Μίσιγκαν με εισοδήματα έως 133% του ορίου φτώχειας (περίπου 16.500 δολάρια ετησίως για ένα άτομο). Οι συμμετέχοντες απάντησαν σε ερωτηματολόγια το 2016, 2017 και 2018 σχετικά με την υγεία και την εργασία τους.
Υγεία και εργασία: οι αριθμοί μιλούν
Στην αρχή της μελέτης, μόνο το 26% των ατόμων με σοβαρά προβλήματα υγείας εργάζονταν. Ωστόσο, μέχρι το τέλος της περιόδου παρακολούθησης, το ποσοστό απασχόλησης αυξήθηκε στο 47% — σχεδόν διπλασιασμός.
Μεταξύ όσων είχαν μέτρια ή σοβαρή επιβάρυνση υγείας και αρχικά ήταν άνεργοι, 38% απέκτησαν εργασία μέχρι το 2018 εφόσον ανέφεραν βελτίωση της υγείας τους. Αντίθετα, μόνο 14% από όσους η υγεία τους δεν άλλαξε ή επιδεινώθηκε βρήκαν εργασία.
Η ανάλυση έδειξε επίσης ότι τα άτομα με μικρότερο φορτίο υγείας είχαν ήδη υψηλά ποσοστά απασχόλησης, αλλά συνέχισαν να βελτιώνονται.
Η Susan Goold, ανώτερη συγγραφέας της μελέτης και καθηγήτρια στην Ιατρική Σχολή του U-M, σημείωσε ότι «η καλή υγεία αποτελεί βασική προϋπόθεση για την οικονομική ανεξαρτησία. Το Medicaid επιτρέπει στους πολίτες να επιστρέψουν στην παραγωγική δραστηριότητα».
Τι σημαίνουν αυτά τα ευρήματα
Η μελέτη δείχνει ότι η επέκταση του Medicaid όχι μόνο δεν αποθαρρύνει την εργασία, αλλά προάγει τη σταθερότητα και την οικονομική συμμετοχή μέσω της βελτίωσης της υγείας.
Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι η επιβολή κανόνων εργασίας μπορεί να αντιστρέψει αυτή τη θετική πορεία, αποκλείοντας τους ίδιους ανθρώπους που το πρόγραμμα βοηθά περισσότερο — εκείνους με σοβαρά προβλήματα υγείας που μόλις αρχίζουν να βελτιώνονται.
Επιπλέον, η απώλεια ασφαλιστικής κάλυψης θα μπορούσε να επιδεινώσει χρόνιες παθήσεις, να αυξήσει την ανεργία και να επιβαρύνει τα συστήματα υγείας και κοινωνικής πρόνοιας.

Η έρευνα του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν καταδεικνύει ότι το Medicaid είναι κάτι περισσότερο από ένα πρόγραμμα υγειονομικής περίθαλψης: είναι μοχλός κοινωνικής και οικονομικής ανθεκτικότητας. Η βελτίωση της υγείας επιτρέπει στους ανθρώπους να εργαστούν, να συνεισφέρουν στην οικονομία και να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Η επιβολή περιοριστικών κανόνων εργασίας, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα οφέλη αυτά, κινδυνεύει να υπονομεύσει την πρόοδο που έχει επιτευχθεί.
Όπως επισημαίνουν οι συγγραφείς: «Η υγεία και η εργασία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Η διατήρηση της πρόσβασης στο Medicaid δεν είναι απλώς θέμα πολιτικής — είναι επένδυση στην ευημερία και την παραγωγικότητα των πολιτών».

