Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Νέα έρευνα που χρησιμοποίησε δείκτες αίματος για τη μέτρηση των επιπέδων λινολεϊκού οξέος και τη σχέση τους με τον καρδιομεταβολικό κίνδυνο προσθέτει στοιχεία ότι αυτό το ωμέγα-6 λιπαρό οξύ μπορεί να βοηθήσει στη μείωση του κινδύνου καρδιακών παθήσεων και διαβήτη τύπου 2. Τα ευρήματα αμφισβητούν τους ισχυρισμούς ότι τα έλαια σπόρων είναι επιβλαβή για την καρδιομεταβολική υγεία. Το λινολεϊκό οξύ, το οποίο βρίσκεται στα φυτικά έλαια – ειδικά στα έλαια σπόρων όπως το σογιέλαιο και το καλαμποκέλαιο – και στις φυτικές τροφές, είναι το κύριο ωμέγα-6 λιπαρό οξύ που καταναλώνεται στη διατροφή.
«Έχει δοθεί αυξανόμενη προσοχή στα έλαια σπόρων, με ορισμένους να ισχυρίζονται ότι αυτά τα έλαια προάγουν τη φλεγμονή και αυξάνουν τον καρδιομεταβολικό κίνδυνο», δήλωσε ο Kevin C. Maki, Ph.D., επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου της Ιντιάνα-Μπλούμινγκτον και επικεφαλής επιστήμονας στο Midwest Biomedical Research. «Η μελέτη μας, που βασίστηκε σε σχεδόν 1.900 άτομα, διαπίστωσε ότι η υψηλότερη περιεκτικότητα σε λινολεϊκό οξύ στο πλάσμα του αίματος συσχετίστηκε με χαμηλότερα επίπεδα βιοδεικτών καρδιομεταβολικού κινδύνου, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με τη φλεγμονή».
Ο Maki θα παρουσιάσει τα ευρήματα στο NUTRITION 2025, την κορυφαία ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Εταιρείας Διατροφής που θα πραγματοποιηθεί από τις 31 Μαΐου έως τις 3 Ιουνίου στο Ορλάντο. Τα νέα αποτελέσματα συμφωνούν με εκείνα από παρατηρητικές μελέτες που έχουν δείξει ότι η υψηλότερη πρόσληψη λινολεϊκού οξέος σχετίζεται με χαμηλότερους κινδύνους για διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακά επεισόδια, όπως καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια.
«Παρόλο που άλλες μελέτες έχουν αξιολογήσει τις σχέσεις μεταξύ του λινολεϊκού οξέος και των καρδιομεταβολικών παραγόντων κινδύνου, η μελέτη μας χρησιμοποίησε αντικειμενικούς βιοδείκτες αντί για αρχεία διατροφής ή ερωτηματολόγια συχνότητας τροφίμων για την αξιολόγηση της πρόσληψης λινολεϊκού οξέος», δήλωσε ο Maki. «Μετρήσαμε επίσης μια σειρά δεικτών φλεγμονής και δεικτών μεταβολισμού της γλυκόζης». Για τη νέα μελέτη, οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια διατομεακή ανάλυση δεδομένων από 1.894 άτομα σε μια παρατηρητική ομάδα που επικεντρώθηκε στην COVID-19.
Διαπίστωσαν ότι τα υψηλότερα επίπεδα λινολεϊκού οξέος στο πλάσμα – ενδεικτικά της διαιτητικής πρόσληψης – συσχετίζονταν σταθερά με χαμηλότερα επίπεδα παραγόντων κινδύνου για καρδιαγγειακές παθήσεις και διαβήτη τύπου 2. Συγκεκριμένα, οι συμμετέχοντες στη μελέτη με υψηλότερο λινολεϊκό οξύ εμφάνισαν χαμηλότερα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης, καθώς και HOMA-IR, ενός βιοδείκτη αντίστασης στην ινσουλίνη. Είχαν επίσης χαμηλότερα επίπεδα βιοδεικτών φλεγμονής, συμπεριλαμβανομένης της C-αντιδρώσας πρωτεΐνης, των ακετυλίων γλυκοπρωτεΐνης και του αμυλοειδούς Α ορού.
«Είδαμε συνεπή αποτελέσματα σε όλους τους διαφορετικούς βιοδείκτες που μετρήθηκαν», δήλωσε ο Maki. «Τα άτομα με υψηλότερα επίπεδα λινολεϊκού οξέος στο αίμα τους έτειναν να έχουν ένα πιο υγιές συνολικό προφίλ κινδύνου για καρδιακές παθήσεις και διαβήτη». Οι ερευνητές λένε ότι τα ευρήματά τους υποστηρίζουν την ανάγκη για πρόσθετες μελέτες παρέμβασης για να ελεγχθεί εάν η αύξηση της πρόσληψης λινολεϊκού οξέος βελτιώνει τους καρδιομεταβολικούς παράγοντες κινδύνου και μειώνει τη συχνότητα εμφάνισης καρδιακών προσβολών, εγκεφαλικών επεισοδίων και διαβήτη τύπου 2.
