Άτομα με υποθυρεοειδισμό μπορεί να διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης βακτηριακής υπερανάπτυξης του λεπτού εντέρου (SIBO), ένας κίνδυνος που μπορεί να μειωθεί με τη θεραπεία με θυρεοειδικές ορμόνες, σύμφωνα με μελέτη που παρουσιάστηκε το Σάββατο στο ENDO 2025, την ετήσια συνάντηση της Ενδοκρινολογικής Εταιρείας στο Σαν Φρανσίσκο της Καλιφόρνια.
«Γνωρίζουμε πλέον ότι τα άτομα με υποθυρεοειδισμό, ειδικά εκείνα με αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα, είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν SIBO, αλλά αυτός ο κίνδυνος φαίνεται να μετριάζεται σε όσους λαμβάνουν φάρμακα για τον θυρεοειδή», δήλωσε η Ruchi Mathur, MD, Διευθύντρια του Κέντρου Εξωτερικής Θεραπείας και Εκπαίδευσης για τον Διαβήτη και Διευθύντρια Κλινικών Λειτουργιών της Ιατρικά Συνδεδεμένης Επιστήμης και Τεχνολογίας, στο Cedars-Sinai στο Λος Άντζελες της Καλιφόρνια.
Η Mathur δήλωσε ότι η έρευνά τους υποδηλώνει επίσης ότι ότι μπορεί να υπάρχει ένας μικροβιολογικός μηχανισμός που να οδηγεί σε αυτή τη συσχέτιση, η οποία θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο εξατομικευμένες θεραπείες. Οι ερευνητές διερεύνησαν τη σχέση μεταξύ SIBO και υποθυρεοειδισμού σε άτομα ηλικίας άνω των 18 ετών που είχαν προηγουμένως υποβληθεί σε άνω ενδοσκόπηση χωρίς προετοιμασία για το κόλον και ανέφεραν ότι ζούσαν με υποθυρεοειδισμό, καθώς και σε ομάδες ελέγχου. Τα άτομα στρατολογήθηκαν μέσω της εμβληματικής τους μελέτης REIMAGINE.
Ανέλυσαν δείγματα υγρού του λεπτού εντέρου από 49 άτομα με υποθυρεοειδισμό και 323 χωρίς την πάθηση και πραγματοποίησαν αλληλούχιση DNA για τον εντοπισμό μικροβιακών ειδών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα άτομα με υποθυρεοειδισμό είχαν σημαντικά υψηλότερη συχνότητα εμφάνισης SIBO σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (33% έναντι 15%). Ο Mathur και οι συνεργάτες του στη συνέχεια αξιολόγησαν περαιτέρω τέσσερις ομάδες: SIBO-θετικό με υποθυρεοειδισμό, SIBO-αρνητικό με υποθυρεοειδισμό, SIBO-θετικό χωρίς νόσο του θυρεοειδούς και SIBO-αρνητικό χωρίς νόσο του θυρεοειδούς.
Η ανάλυση έδειξε διαφορετικά πρότυπα βακτηρίων στο έντερο ανάλογα με την κατάσταση του θυρεοειδούς ενός ατόμου και την συνύπαρξη SIBO. Ξεχωριστά, πραγματοποίησαν μια ανάλυση μεγάλης κλίμακας ιατρικών αρχείων από τη βάση δεδομένων TriNetX, η οποία εξέτασε τους 10ετείς κινδύνους εμφάνισης SIBO σε άτομα με υποθυρεοειδισμό ή αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα σε σύγκριση με αντίστοιχους μάρτυρες.
«Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο κίνδυνος εμφάνισης SIBO σε άτομα με υποθυρεοειδισμό είναι 2,2 φορές μεγαλύτερος από τον κίνδυνο σε μια αντίστοιχη ομάδα ελέγχου και ήταν 2,4 φορές υψηλότερος σε άτομα με αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα σε σύγκριση με μια αντίστοιχη ομάδα ελέγχου. Αυτό αντικατοπτρίζει τα ευρήματά μας στην ομάδα REIMAGINE», σημείωσε η συγγραφέας της μελέτης, Margaret Wei, M.D., του Προγράμματος Ενδοκρινολογικής Υποτροφίας του Ιατρικού Κέντρου Cedars-Sinai.
«Αυτά τα ευρήματα ανοίγουν την πόρτα σε νέες στρατηγικές ελέγχου και πρόληψης. Για παράδειγμα, οι γιατροί μπορεί να αρχίσουν να παρακολουθούν την υγεία του θυρεοειδούς πιο στενά σε ασθενείς με SIBO και αντίστροφα. Υποστηρίζει επίσης την ιδέα ότι η βελτίωση της υγείας του εντέρου θα μπορούσε να έχει εκτεταμένες επιπτώσεις πέρα από την πέψη, πιθανώς ακόμη και να βοηθήσει στην πρόληψη αυτοάνοσων ασθενειών, όπως η νόσος Hashimoto», δήλωσε η Mathur. «Καθώς η έρευνα συνεχίζεται, αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πιο εξατομικευμένη φροντίδα και σε πιο πρώιμες παρεμβάσεις για άτομα που βρίσκονται σε κίνδυνο».