Γιατί οι εργοδότες στη Μαλαισία επανεξετάζουν τις ασφαλιστικές καλύψεις υγείας

Η πρόσφατη αύξηση στα έξοδα υγειονομικής περίθαλψης στη Μαλαισία ωθεί ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις — ειδικά μικρές και μεσαίες — να επανεξετάσουν τα πακέτα υγειονομικής ασφάλισης που προσφέρουν στους εργαζομένους τους. Η πίεση αυτή προκαλεί αναταράξεις στον εργασιακό χώρο, δημιουργώντας ερωτήματα για την ισορροπία μεταξύ κόστους, καλυπτόμενων κινδύνων και αξιοπρέπειας στην παροχή περίθαλψης.

Η ραγδαία άνοδος του κόστους υγείας

Σύμφωνα με την ομοσπονδία εργοδοτών της Μαλαισίας (MEF), οι ασφαλιστικές τιμές αυξάνονται σημαντικά: σε κάποιες περιπτώσεις, οι ασφαλιστικές εισφορές αναμένεται να αυξηθούν κατά 40% έως 78%. Παράλληλα, η “ιατρική τάση” (medical trend rate), δηλαδή ο ετήσιος ρυθμός αύξησης των ιατρικών δαπανών λόγω πληθωρισμού, αυξημένης ζήτησης ή ακριβότερων θεραπειών, προβλέπεται ότι θα φτάσει έως και 15% το 2026 για τη Μαλαισία. Αυτές οι αυξήσεις καθιστούν τις ασφαλιστικές καλύψεις πιο ακριβές για τις επιχειρήσεις και, ως αποτέλεσμα, πολλές εταιρείες αναγκάζονται να κάνουν συμβιβασμούς στο επίπεδο προστασίας που παρέχουν.

Τι αλλάζουν οι εργοδότες

Οι εταιρείες, και ιδιαίτερα οι μικρομεσαίες (MSMEs), έχουν ήδη αρχίσει να μειώνουν το εύρος των παροχών υγείας που παρέχουν στους υπαλλήλους τους:

• υιοθετούν απλούστερα ασφαλιστικά προγράμματα,

• εισάγουν συστήματα συμμετοχής σε κόστος (co-payment),

• μειώνουν καλύψεις όπως οδοντιατρική, οπτική και προστασία εξαρτώμενων μελών.

Μερικές εταιρείες εξετάζουν επίσης υβριδτικά μοντέλα, όπου συνδυάζεται βασική ομαδική ασφάλιση με εσωτερικά «ιατρικά ταμεία» για τις πιο κοινές και μικρές αξιώσεις. Άλλοι εργοδότες επενδύουν παράλληλα σε προγράμματα ευεξίας και προληπτικής υγείας (π.χ. προληπτικές εξετάσεις), με στόχο να μειώσουν μελλοντικά ιατρικά κόστη.

Οι συνέπειες για τους εργαζομένους

Η μείωση των παροχών υγείας έχει άμεσο αντίκτυπο στην ασφάλεια και την εμπιστοσύνη του εργατικού δυναμικού: πολλοί εργαζόμενοι νιώθουν ότι χάνουν κομμάτι της προστασίας που είχαν στο παρελθόν. Αυτό μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα των εταιρειών να διατηρήσουν και να προσελκύσουν ταλέντα, ειδικά σε περιβάλλοντα όπου οι παροχές ασφάλισης αποτελούν σημαντικό κίνητρο. Παράλληλα, ορισμένα κόστη μεταφέρονται έμμεσα στους εργαζομένους: είτε μέσω αυξημένης συμμετοχής, είτε μέσω αλλαγών στα ασφαλιστικά όρια, είτε μέσω περιορισμού της κάλυψης.

Οι ανησυχίες των εργοδοτών

Οι εργοδότες ανησυχούν όχι μόνο για τα αυξημένα κόστη αλλά και για τις οικονομικές επιπτώσεις στα ίδια τους τα επιχειρηματικά μοντέλα:

• οι αυξημένες ασφαλιστικές εισφορές πιέζουν τη ρευστότητα των επιχειρήσεων, ειδικά των MSMEs.

• υπάρχει κίνδυνος να μεταφέρουν το κόστος στους καταναλωτές, αυξάνοντας τιμές προϊόντων ή υπηρεσιών.

• η απώλεια ενός ανταγωνιστικού πακέτου παροχών θα μπορούσε να πλήξει την προσέλκυση και διατήρηση εργαζομένων.

Μάλιστα, η MEF καλεί τις αρχές και τους ασφαλιστές σε πιο διαφανείς μηχανισμούς τιμολόγησης, και ζητά κοινές λύσεις για την επίτευξη βιώσιμης ασφάλισης υγείας.

Αναζητώντας λύσεις σε συστημικό επίπεδο

Η πίεση που δέχονται επιχειρήσεις και εργαζόμενοι λόγω του υψηλού κόστους υγείας απαιτεί δομικές, όχι προσωρινές λύσεις:

• Κάποιοι υποστηρίζουν την καλύτερη ρύθμιση των ασφαλίστρων ώστε να μην είναι απαγορευτικά για τις επιχειρήσεις.

• Άλλοι τονίζουν τη σημασία της πρόληψης: επενδύοντας σε προγράμματα ευεξίας μπορούμε να μειώσουμε μελλοντικές ιατρικές αξιώσεις.

• Παράλληλα, χρειάζεται μεγαλύτερη διαφάνεια στον τρόπο που οι ασφαλιστικές εταιρείες υπολογίζουν τα ασφάλιστρα και τις απαιτήσεις.

• Κάποιοι εργοδότες στρέφονται προς ασφαλιστικά προϊόντα takaful, που θεωρούνται πιο διαφανή ή πιο ευθυγραμμισμένα με βιώσιμες αρχές.

Η Μαλαισία βρίσκεται σήμερα σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι: η αύξηση των ιατρικών εξόδων αναγκάζει τις επιχειρήσεις να επανεξετάσουν το πώς καλύπτουν την υγεία των υπαλλήλων τους, ενώ οι εργαζόμενοι διατρέχουν τον κίνδυνο απώλειας σημαντικών παροχών. Αν δεν αντιμετωπιστεί συστημικά, αυτός ο μετασχηματισμός μπορεί να υπονομεύσει την εμπιστοσύνη των εργαζομένων, να επιβαρύνει τις επιχειρήσεις και να οδηγήσει ακόμη και σε μεγαλύτερη χρήση των δημόσιων νοσοκομείων.

Η πρόκληση είναι μεγάλη, αλλά ίσως η λύση να μην είναι μόνο στην περικοπή δαπανών: ίσως χρειάζεται ένας ευρύτερος διάλογος για μια πιο δίκαιη και βιώσιμη διαχείριση της υγείας – γιατί η υγεία των εργαζομένων δεν είναι μόνο κόστος, είναι επένδυση.