Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Η αγάπη είναι τυφλή, λέει η παροιμία, και χάρη σε μια παγκόσμια πρώτη αυστραλιανή μελέτη, είμαστε τώρα ένα βήμα πιο κοντά στην κατανόηση του γιατί. Είναι γνωστό ότι η ρομαντική αγάπη αλλάζει τον εγκέφαλο, απελευθερώνοντας τη λεγόμενη ορμόνη της αγάπης ωκυτοκίνη, υπεύθυνη για την ευφορία που νιώθουμε όταν ερωτευόμαστε. Τώρα, ερευνητές από το ANU, το Πανεπιστήμιο της Καμπέρα και το Πανεπιστήμιο της Νότιας Αυστραλίας μέτρησαν πώς ένα μέρος του εγκεφάλου είναι υπεύθυνο για να βάλει το αγαπημένο μας πρόσωπο σε ένα βάθρο σε αυτή την πρώτη έκρηξη ρομαντισμού.
Στην πρώτη μελέτη στον κόσμο που διερεύνησε τη σχέση μεταξύ του συστήματος ενεργοποίησης συμπεριφοράς του ανθρώπινου εγκεφάλου (BAS) και της ρομαντικής αγάπης, οι ερευνητές εξέτασαν 1.556 νεαρούς ενήλικες που αναγνώρισαν ότι είναι «ερωτευμένοι». Οι ερωτήσεις της έρευνας επικεντρώθηκαν στη συναισθηματική αντίδραση στον σύντροφό τους, στη συμπεριφορά τους γύρω τους και στην εστίαση που έδωσαν πάνω από όλα στο αγαπημένο τους πρόσωπο.
Αποδεικνύεται ότι όταν είμαστε ερωτευμένοι, ο εγκέφαλός μας αντιδρά διαφορετικά. Κάνει το αντικείμενο των στοργών μας το κέντρο της ζωής μας. Ο επικεφαλής ερευνητής ANU και Ph.D. φοιτητής Adam Bode λέει ότι η μελέτη, “Romantic Love and Behavioral Activation System Sensitivity to a Loved One”, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Behavioral Sciences, ρίχνει φως στους μηχανισμούς που προκαλούν τη ρομαντική αγάπη. «Γνωρίζουμε πραγματικά πολύ λίγα για την εξέλιξη της ρομαντικής αγάπης», λέει ο Bode. Ως αποτέλεσμα, κάθε εύρημα που μας λέει για την εξέλιξη της ρομαντικής αγάπης είναι ένα σημαντικό κομμάτι του παζλ που μόλις ξεκίνησε».
“Πιστεύεται ότι ο ρομαντικός έρωτας εμφανίστηκε για πρώτη φορά πριν από περίπου πέντε εκατομμύρια χρόνια αφού χωρίσαμε από τους προγόνους μας, τους μεγάλους πιθήκους. Γνωρίζουμε ότι οι αρχαίοι Έλληνες το φιλοσοφούσαν πολύ, αναγνωρίζοντάς το τόσο ως εκπληκτική όσο και ως τραυματική εμπειρία. Το παλαιότερο ποίημα που θα ανακτηθεί ήταν στην πραγματικότητα ένα ποίημα αγάπης που χρονολογείται γύρω στο 2000 π.Χ.”. Ο ακαδημαϊκός και αναπληρωτής καθηγητής της UniSA του Πανεπιστημίου της Καμπέρα, Δρ. Φιλ Κάβανα, λέει ότι η μελέτη δείχνει ότι η ρομαντική αγάπη συνδέεται με αλλαγές στη συμπεριφορά καθώς και με τα συναισθήματα.
«Γνωρίζουμε τον ρόλο που παίζει η ωκυτοκίνη στη ρομαντική αγάπη, επειδή έχουμε κύματα της που κυκλοφορούν σε όλο το νευρικό μας σύστημα και την κυκλοφορία του αίματος όταν αλληλεπιδρούμε με αγαπημένα πρόσωπα», λέει ο Δρ Kavanagh. “Ο τρόπος με τον οποίο τα αγαπημένα πρόσωπα παίρνουν ιδιαίτερη σημασία, ωστόσο, οφείλεται στον συνδυασμό ωκυτοκίνης με ντοπαμίνη, μια χημική ουσία που απελευθερώνει ο εγκέφαλός μας κατά τη διάρκεια του ρομαντικού έρωτα. Ουσιαστικά, η αγάπη ενεργοποιεί μονοπάτια στον εγκέφαλο που σχετίζονται με θετικά συναισθήματα.”
Το επόμενο στάδιο της έρευνας περιλαμβάνει τη διερεύνηση των διαφορών μεταξύ ανδρών και γυναικών στην προσέγγισή τους στην αγάπη και μια παγκόσμια έρευνα που προσδιορίζει τέσσερις διαφορετικούς τύπους ρομαντικών εραστών.
