Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Οι φοβίες στα παιδιά είναι κάτι συχνό και, τις περισσότερες φορές, φυσιολογικό μέρος της ανάπτυξης. Από το σκοτάδι και τα τέρατα κάτω από το κρεβάτι μέχρι τους δυνατούς ήχους ή την απομάκρυνση από τους γονείς, κάθε ηλικιακή φάση συνοδεύεται από συγκεκριμένες ανησυχίες.
Ωστόσο, όταν ο φόβος είναι υπερβολικός, διαρκεί για μεγάλο διάστημα και επηρεάζει την καθημερινότητα του παιδιού —τόσο στο σπίτι όσο και στο σχολείο— τότε μπορεί να μιλάμε για φοβία. Σε αντίθεση με τον απλό φόβο, η φοβία είναι επίμονη, έντονη και συχνά παράλογη αντίδραση σε κάποιο ερέθισμα ή κατάσταση, όπως π.χ. ζώα, ύψη, νερό ή ακόμη και κοινωνικές καταστάσεις.
Οι αιτίες των παιδικών φοβιών ποικίλλουν. Μπορεί να προκύψουν από μια τραυματική εμπειρία, παρατήρηση συμπεριφορών ενηλίκων, ή ακόμα και από τη φαντασία του παιδιού. Σε κάποιες περιπτώσεις, υπάρχει και γενετική προδιάθεση για αυξημένο άγχος ή ευαισθησία.
Η καλύτερη αντιμετώπιση δεν είναι ούτε η υποτίμηση ούτε η υπερπροστασία. Οι γονείς καλούνται να δείχνουν κατανόηση, να ακούν χωρίς να κοροϊδεύουν και να ενθαρρύνουν σταδιακή έκθεση στο αντικείμενο του φόβου — πάντα με ασφάλεια και στήριξη. Αν η φοβία επιμένει ή εντείνεται, η καθοδήγηση ενός παιδοψυχολόγου είναι εξαιρετικά βοηθητική.
Συμπερασματικά, οι παιδικές φοβίες δεν είναι κάτι «παράξενο» ούτε «ντροπή». Είναι μέρος της ανάπτυξης και, με τη σωστή προσέγγιση, μπορούν να ξεπεραστούν. Το πιο σημαντικό είναι να δείξετε στο παιδί ότι δεν είναι μόνο του — και ότι όλοι οι φόβοι, μικροί ή μεγάλοι, αξίζουν σεβασμό και φροντίδα.
