Διαπραγμάτευση τιμών φαρμάκων: Όσα δεν λένε οι αριθμοί:Πολλές φορές έχουμε γράψει για το πληθωρισμό που υπάρχει στις επιτροπές του υπουργείου υγείας και στα μηδενικά αποτελέσματα που προκύπτουν από αυτές αφού δεν υπάρχει ούτε συγκράτηση των δαπανών στα νοσοκομεία, ούτε μείωση του clawback.
Αναρωτιέται καλοπροαίρετα κανείς τι σημαίνει εξοικονόμηση 1,1 δισ. ευρώ για το φάρμακο το 2025 από την Επιτροπή Διαπραγμάτευσης Τιμών Φαρμάκων Υπουργείου Υγείας και ότι διασφάλισε εξοικονομήσεις που υπερβαίνουν για την πενταετία 2020–2024 τα 2,8 δισ. ευρώ σωρευτικά (περίπου 1,9 δισ. ευρώ στον ΕΟΠΥΥ και 0,9 δισ. ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία)όταν υπάρχει το clawback; Το υπουργείο υγείας και ο ΕΟΠΥΥ έχουν με βάση τον εγκεκριμένο προϋπολογισμό τους συγκεκριμένο ύψος δαπανών για τα φάρμακα , τα διαγνωστικά κέντρα , τις φυσικοθεραπείες, κ.α. Όταν αυτό το υπερβαίνουν οι παροχή και οι εταιρείες ενεργοποιείται το clawback και δεν καταβάλει ούτε ένα ευρώ παραπάνω.
Δεν μπορεί κανείς να επικαλείται δημοσιονομικό όφελος αφού το υπερβάλλον ποσό της κάθε κατηγορίας μετατρέπεται σε clawback και το επωμίζονται οι εταιρείες.
Ίσως να πρέπει να υπάρχει μια εγκράτεια ως προς την παρουσίαση των αποτελεσμάτων των διαφόρων επιτροπών και να λαμβάνονται τα σωστά δεδομένα για να μπορέσει τελικά να επέλθει ο αναγκαίος εξορθολογισμός των δαπανών στην υγεία . Και σίγουρα ένα σημαντικό μερίδιο ευθύνης έχουν και οι πολλοί οικονομολόγοι υγείας που εμφανίζονται στα panels και δεν αναφέρονται σε αυτά τα ζητήματα αλλά απλά αλληλοσυγχαίρονται για τα αποτελέσματα των επιτροπών αφού οι ίδιοι και οι ίδιοι συμμετέχουν σε αυτές λες και δεν υπάρχουν άλλοι.