Φίλες και φίλοι, καλώς ήρθατε στο Opinion Health. Είμαι η Νικολέτα Ντάμπου. Σήμερα θα ασχοληθούμε με έναν κλάδο που αποτελεί τον πυρήνα όλων των βαθμίδων υγείας, αλλά τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα: τον κλάδο των Παθολόγων. Μαζί μας φιλοξενούμε στο στούντιο τον κύριο Ευάγγελο Τούλη, ο οποίος είναι Πρόεδρος
της Επαγγελματικής Ένωσης Παθολόγων Ελλάδος, για να δούμε ποια είναι τα βασικά ζητήματα που απασχολούν τους Παθολόγους και κατ’ επέκταση όλους εμάς τους πολίτες.
Κύριε Τούλη, καλώς ήρθατε
Καλώς σας βρήκα και σας ευχαριστώ πολύ για την ευγενική πρόσκληση.
Εμείς ευχαριστούμε θερμά για την αποδοχή της πρόσκλησης, κύριε Τούλη, για να συζητήσουμε όντως για ένα τόσο σημαντικό θέμα που απασχολεί τους γιατρούς, αλλά και όλους εμάς τους πολίτες, γιατί ο Παθολόγος είναι ένας από τους βασικούς γιατρούς του κάθε πολίτη, είναι ο πρώτος γιατρός που βλέπει. Οπότε, κύριε Τούλη, πείτε μας, η Ένωσή σας κάνει λόγο για υποβάθμιση του ρόλου του Παθολόγου στο Σύστημα Υγείας. Τι εννοείτε;
Αυτό βλέπουμε να συμβαίνει τα τελευταία χρόνια. Μην ξεχνάμε ότι ο Παθολόγος ήταν ο βασικός γιατρός σε όλες τις βαθμίδες υγείας εδώ και πολλές δεκαετίες. Ήταν η πρώτη ειδικότητα που ασχολήθηκε με την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στην Ελλάδα. Στο ΙΚΑ κάποτε υπήρχαν μόνο παθολόγοι ή γιατροί χωρίς ειδικότητα σε κάποιες άλλες εποχές.
Σωστά.
Τα τελευταία χρόνια προέκυψαν κι άλλες ειδικότητες που βρίσκονται στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Αλλά βλέπουμε ότι σιγά-σιγά υποβαθμίστηκε ο ρόλος των Παθολόγων, για τον απλούστατο λόγο ότι στα παλιότερα ταμεία αλλά και στον ΕΟΠΗ σε πολλά σημεία αντιμετωπίζονται πλέον σαν συνταγογράφοι του συστήματος ενώ θα έπρεπε να είναι μπροστά σαν θεραπευτές βασικά και μετά σαν συνταγογράφοι. Στον παθολόγο δεν πάμε για να γράψουμε μια συνταγή. Πηγαίνουμε για να εξεταστούμε και να λύσουμε το πρόβλημά μας.
Αυτό γιατί συμβαίνει κύριε Τούλη, γιατί υπάρχει αυτή η αλλαγή;
Γιατί έχουν δημιουργηθεί πάρα πολλές υποειδικότητες τα τελευταία χρόνια, αυτό είναι ένα ίδιον της Ελλάδος θα έλεγα.
Δηλαδή φέρτε μας ένα παράδειγμα.
Υπάρχουν άπειροι Ενδοκρινολόγοι, υπάρχουν Γαστρεντερολόγοι. Έχει γενικά επιμεριστεί το κομμάτι της εσωτερικής παθολογίας σε αρκετές υποειδικότητες, όπου υπάρχουν πολύ εξειδικευμένοι γιατροί, αλλά μην ξεχνάμε ότι ο καθένας βλέπει το κομμάτι που έχει μάθει και χάνει το όλον. Αυτό μπορεί να το κάνει κυρίως μόνο ο Παθολόγος, Αλλά βλέπουμε ότι αυτό δεν γίνεται. Εγώ βλέπω πολλούς ασθενείς που έρχονται στο ιατρείο μου με ένα τεράστιο φάκελο εξετάσεων και τελικά κανένας δεν ξέρει τι έχει. Αυτό είναι και σπατάλη για το σύστημα, αλλά και πολλοί ασθενείς δεν βρίσκουν την υγεία τους. Δεν πρέπει ένας ασθενής να ξεκινά την υποειδικότητα, πρέπει να ξεκινάει από τον Παθολόγο. Και φυσικά πρέπει να έχουμε και μία σοβαρή πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, κάτι που το παλεύουμε πολλά χρόνια.
Ναι, σίγουρα. Άρα εκεί θα ήταν καλό να είχε λειτουργήσει ο προσωπικός γιατρός κύριε Τούλη;
Στην προσωπική πρωτοβάθμια Φροντίδα υγείας, γιατί πρέπει να είναι η πρώτη στάση του ασθενή προς το σύστημα υγείας. Και όταν ο προσωπικός του γιατρός είναι Παθολόγος, σε ένα μεγάλο αριθμό παθήσεων μπορεί να είναι και η τελευταία. Γιατί θα λύσει το πρόβλημα, δεν θα το παραπέμψει κατευθείαν. Είναι μία διαφορά και μία ικανότητα που την έχουν οι παθολόγοι, η οποία δεν αξιοποιείται όμως.
Και αν δεν λυθούν τα προβλήματα που υπάρχουν στην πρωτοβάθμια να λειτουργήσει, δεν θα λυθούν και στα νοσοκομεία ποτέ, κύριε Τούλη. Στην πρωτοβάθμια θα πρέπει να λειτουργήσει ο προσωπικός γιατρός, και να μπορέσουν και τα νοσοκομεία να μην έχουν τόσο όγκο.
Μα τα Νοσοκομεία κάνουν και πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Είναι κρίμα να φτάνει ο ασθενής με την απλή γρίπη να φτάνει στην εφημερία ενός νοσοκομείου. Εγώ σπούδασα στη Γερμανία. Δεν θα ξεχάσω όταν κάναμε την πρακτική μας το τελευταίο έτος σε μεγάλα νοσοκομεία, τα περιστατικά που έφταναν στην παθολογική κλινική ήταν 15-20, είχανε περάσει όλα από την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Και αυτό πριν πολλές δεκαετίες. Εμείς αυτό προσπαθούμε να το οργανώσουμε τα τελευταία 30 χρόνια. Θεωρώ ότι δεν το έχουμε καταφέρει.
Κύριε Τούλη, για να μας καταλαβαίνει όλο το ευρύ κοινό, μπορείτε να μας απαριθμήσετε τα βασικά προβλήματα που υπάρχουν στη πρωτοβάθμια και τα βασικά προβλήματα που υπάρχουν στα νοσοκομεία;
Στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας είναι πρώτον ότι δεν λειτούργησε ο θεσμός του προσωπικού γιατρού όπως τα έπρεπε. Αυτή τη στιγμή έχουμε προσωπικούς γιατρούς που έχουν ενταγμένους ασθενείς, οι οποίοι κατά βάση εντάχθηκαν σε αυτούς μέσω των φαρμακείων.
Τι εννοείτε μέσω των φαρμακείων;
Όταν λέμε στο κοινό, στους ασθενείς, ότι είναι υποχρεωτική η ένταξη σε έναν προσωπικό γιατρό, και όσο το δυνατόν πιο σύντομα, γιατί μετά θα χάσετε κάποια από τα δικαιώματά σας, και για να γίνει αυτό γρήγορα, η ένταξη των ασθενών δεν έγινε κυρίως από τους γιατρούς, έγινε κυρίως από τα φαρμακεία. Πήγαινε ο ασθενής στο φαρμακείο και τον ενέτασσαν σε έναν προσωπικό γιατρό. Και έχουμε μάλιστα το παράδοξο ασθενής από τη Μύκονο να έχει προσωπικό γιατρό στην Αθήνα. Γιατί εκεί υπήρχε διαθέσιμος γιατρός, δεν υπήρχε γιατρός στη Μύκονο.
Α, ναι, ήταν βασικό πρόβλημα του οικογενειακού γιατρού.
Για να λυθεί αυτό το πρόβλημα, τότε ενέταξαν όλους τους γιατρούς στα κέντρα Υγείας, τους παθολόγους και τους γενικούς γιατρούς στο σύστημα του προσωπικού γιατρού. Στη συνέχεια ενέταξαν και αγροτικούς γιατρούς και ειδικευόμενους νοσοκομείων, υποβαθμίζοντας με αυτόν τον τρόπο και το ρόλο του προσωπικού γιατρού, αλλά και το ρόλο του παθολόγου στο σύστημα. Και είχαμε πει εξ αρχής ότι δεν θα λειτουργήσει αυτό και δυστυχώς το βλέπουμε στην καθημερινή πράξη. Το άλλο πρόβλημα που υπάρχει είναι ότι πρέπει ο ασθενής να έχει τον γιατρό του μόνιμα, να έχει πρόσβαση στον γιατρό του, να σηκώνει τον τηλέφωνό του ο γιατρός. Εγώ έχω ανοιχτό το κινητό μου από το 1997. Είμαι εκτός δημοσίου συστήματος υγείας εδώ και 12 χρόνια, από τότε που έγινε ο ΕΟΠΥΥ, και σας πληροφορώ ότι οι ασθενείς μου με εμπιστεύονται και συνεχίζουν να έρχονται.
Και μου λέγατε πριν, κύριε Τούλη, ότι κάθε Σαββατοκύριακο στην κλινική που δουλεύετε δεν σταματάτε ποτέ.
Πέρα από το ιατρείο είμαι και σε μια ιδιωτική κλινική όπου πρέπει να πηγαίνεις να βλέπεις τους ασθενείς σου καθημερινά. Μου αρέσει. Δεν έχω χάσει το κέφι μου, αλλά είναι δύσκολο, ειδικά για έναν νέο παθολόγο, να φτάσει στο σημείο να πρέπει να δουλεύει άπειρες ώρες για να έχει, ας πάμε πρώτα στο οικονομικό, ένα εισόδημα το οποίο άλλες ειδικότητες το έχουν με πολύ μεγαλύτερη ευκολία και με πολύ μικρότερο κόπο. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις βαθμίδες υγείας, δηλαδή και στην πρωτοβάθμια, αλλά και στα νοσοκομεία.
Στα νοσοκομεία θεωρείτε ότι ο αριθμός των παθολόγων που έχουμε αυτή τη στιγμή, μιλάμε για τα δημόσια νοσοκομεία πάντα, είναι αρκετό, φτάνουν οι παθολόγοι στα δημόσια νοσοκομεία;
Είναι ακόμη ικανοποιητική η κάλυψη στα νοσοκομεία του κέντρου και αρκετών μεγάλων πόλεων. Αλλά από εκεί και πέρα πλέον έχουμε τεράστιες ελλείψεις σε περιφερειακά νοσοκομεία, σε νησιωτικά νοσοκομεία, σε ακριτικά νοσοκομεία. Δεν θέλω να τα κατονομάσω, τα διαβάζετε. Έχουμε τη μετακίνηση – τους νομάδες παθολόγους, γιατί μόνο οι παθολόγοι είναι κυρίως οι νομάδες, και κάποιοι αναισθησιολόγοι, που μεταφέρονται από νοσοκομείο σε νοσοκομείο για να καλύψουν τις ανάγκες των εφημεριών.
Ναι, ναι. Κι αυθημερόν ίσως.
Όχι αυθημερόν, γιατί διανυκτερεύουν υποχρεωτικά. Το θέμα είναι ποιος βλέπει όλους τους ασθενείς την επόμενη. Είναι πολλά νοσοκομεία που είναι ένας μόνο ο πρωινός παθολόγος. Και δεν μπορεί να διαχειριστεί ίσως και τον όγκο. Και πέρα από αυτό, από τη διαχείριση του όγκου των ασθενών, είναι ότι σε πολλά περιφερειακά νοσοκομεία έχουμε έλλειψη σε υποστηρικτικές, όπως τις λέω ειδικότητες. Δηλαδή στο ακτινολογικό, στο νευρολογικό, στο καρδιολογικό. Έχουμε πρόβλημα με εντατικές μονάδες, με αναισθησιολόγους. Και το πιο σημαντικό είναι ότι ένας παθολόγος στην εφημερία αντιμετωπίζει περίπου το 80% των περιστατικών που έρχονται στο νοσοκομείο. Φανταστείτε δηλαδή, γι’ αυτό βλέπουμε και αυτές τις τεράστιες ουρές, που είναι σπάνια σε άλλες κλινικές πλην της παθολογικής, ίσως και στην καρδιολογική ένα κομμάτι της, όπου υπάρχουν καρδιολόγοι στα περιφερειακά νοσοκομεία, γιατί και εκεί έχουμε κάποια προβλήματα.
Άρα υπάρχουν ελλείψεις σε Παθολόγους στα νοσοκομεία.
Δεν είναι ικανοποιητικός ο αριθμός. Υπάρχουν ελλείψεις στην περιφέρεια. Και το χειρότερο είναι ότι δεν πηγαίνουν πλέον τα παιδιά να γίνουν οι νέοι να γίνουν Παθολόγοι.
Ναι, θα τα πούμε και αυτά. Οπότε, κύριε Τούλη, υπάρχουν κάποιες ελλείψεις Παθολόγων κυρίως στην επαρχία. Από εκεί και πέρα, εσείς λέτε ότι έχετε μια σειρά προβλημάτων. Πιστεύετε ότι η Πολιτεία τα τελευταία χρόνια δεν έχει δώσει τη σημασία που πρέπει να δώσει στους Παθολόγους; Εσείς αισθάνεστε κάτι τέτοιο, και ως γιατρός και ως Πρόεδρος της Ένωσης Παθολόγων Ελλάδας;
Το αισθάνομαι. Γιατί αυτά τα προβλήματα τα έχουμε τονίσει εδώ και πολύ καιρό, όχι τον τελευταίο χρόνο. Αυτά που έχουν γίνει μέχρι τώρα δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα, δυστυχώς. Ακόμη και το κίνητρο αυτό που δόθηκε των 40.000 ευρώ είδαμε ότι δεν έχει βοηθήσει τα νέα παιδιά. Πάλι δεν πάνε να γίνουν Παθολόγοι. Δεν πάνε, για τα προβλήματα που συζητάμε. Θα πάρει 40.000 ευρώ σε δύο δόσεις στη διάρκεια των πέντε χρόνων της ειδικότητας. Και για αυτό το ποσό θα πρέπει να μείνει πέντε χρόνια σε ένα περιφερειακό νοσοκομείο με τα προβλήματα που είπαμε υποχρεωτικά. Εάν έχει κάποια εντοπιότητα, ίσως να το κάνει. Αλλά τα νέα παιδιά που μιλάω και πηγαίνουν σε νοσοκομεία του κέντρου και κάνουν εκεί την Παθολογία για να μην έχουν την υποχρέωση να μείνουν μετά στο νοσοκομείο.
Έχουν φύγει, πιστεύετε, οι Παθολόγοι από το Εθνικό Σύστημα Υγείας και έχουν πάει αυτή την στιγμή στην Ελλάδα στον ιδιωτικό τομέα;
Επειδή στα νοσοκομεία δεν υπήρχε η δυνατότητα κατά το Υπουργείο να αυξηθούν οι μισθοί των γιατρών, δόθηκε από τον τελευταίο Υπουργό η δυνατότητα στους γιατρούς των νοσοκομείων να έχουν και ιδιωτικό έργο. Αυτό βέβαια το κάνουν περισσότερο οι χειρουργικές ειδικότητες, γιατί οι Παθολόγοι δεν έχουν πάντα τον χρόνο για κάτι τέτοιο. Αλλά είναι και αρκετοί παθολόγοι που ήδη το κάνουν και μόλις δουν ότι το ιδιωτικό ιατρείο αποδίδει, δεν θα καθίσουν στο νοσοκομείο. Θεωρώ ότι θα έχουμε απώλειες στην πορεία. Και είναι κρίμα να γίνεται αυτό. Δηλαδή, ήταν προτιμότερο να γίνει μία αύξηση στον μισθό του προσωπικού γιατρού. Γιατί είναι δύσκολο να σκέφτεται ένας γιατρός πώς θα πληρώσει τη ΔΕΗ του. Και η μισθοί αυτή τη στιγμή πραγματικά δεν είναι αυτοί που πρέπει και για τον όγκο δουλειάς που αντιμετωπίζουν και για την μεγάλη ευθύνη.
Εσάς στην Ένωση Παθολόγων Ελλάδας έχουν φύγει γιατροί, είναι μεγάλο το ποσοστό των γιατρών που έχουν φύγει πλέον και δεν ασχολούνται καθόλου με το Εθνικό Σύστημα Υγείας και είναι μόνο είτε στο προσωπικό τους ιατρείο είτε σε κάποιο ιδιωτικό;
Από τους νεότερους παθολόγους, ναι. Είναι μεγάλος ο αριθμός.
Από τους παλαιότερους;
Αυτοί που ήταν στο νοσοκομείο παραμένουν για να πάρουν τη σύνταξή τους από εκεί.
Αλλά οι νεότεροι όντως φεύγουν. Και βλέπουμε στα νοσοκομεία να μην έχουν νέους Παθολόγους. Ειπώθηκε κάποια στιγμή ότι θα γίνουν εφημερίες Τομέα, δηλαδή θα καλύπτουν την παθολογική κλινική όλες οι υποειδικότητες που υπάρχουν, αν υπάρχουν σε ένα νοσοκομείο. Αυτό δεν μπορεί να γίνει γιατί στις υποειδικότητες είναι ένα άλλο θέμα που υπάρχει. Ο χρόνος παθολογίας που έχουν κάνει είναι ένα ή δύο χρόνια και μετά κάνουν άλλα τρία με τέσσερα χρόνια για την υποειδικότητα με ένα μεγάλο μεσοδιάστημα αναμονής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην έχουν την εμπειρία και τη δυνατότητα να καλύψουν μια παθολογική κλινική πλήρως. Είναι ένα θέμα, γιατί στην παθολογική καταλήγει ό,τι βαρύ περιστατικό υπάρχει σε ένα νοσοκομείο. Ακόμη και τυχόν επιπλοκές άλλων ειδικοτήτων σε εμάς καταλήγουν. Αυτό γίνεται στο νοσοκομείο. Όταν βγαίνουμε έξω, ξαφνικά, οι παθολόγοι δεν είναι κατάλληλοι να βλέπουν το διαβήτη, δεν είναι κατάλληλοι να βλέπουν το θυρεοειδή.
Δηλαδή εκεί αρχίζει ο κανιβαλισμός της ειδικότητας, ενώ στην νοσοκομεία όλοι τα στέλνουν στον Παθολόγο. Είναι ένα θέμα, γι’ αυτό μιλάμε για υποβάθμιση και απαξίωση. Αυτό που μαθαίνουμε να κάνουμε, να μας αφήνουμε να το κάνουμε και έξω.
Αυτό τώρα, κύριε Τούλη, πώς μπορεί να λυθεί; Ας πούμε, εσείς έχετε μιλήσει με το Υπουργείο Υγείας, που είναι το αρμόδιο υπουργείο για να μπορέσουν να σας ακούσουν να λυθούν τα θέματα;
Έχουμε δηλώσει και την πρόθεσή μας και τη διάθεσή μας να βοηθήσουμε στο θέμα αυτό. Υπάρχει μια δυσλειτουργία στην επικοινωνία, ελπίζουμε να λυθεί στο μέλλον. Πάντως είμαστε εδώ και δηλώνουμε και πρόθυμοι να βοηθήσουμε σε οτιδήποτε χρειαστεί.
Ναι, μα και σίγουρα πρέπει να λυθεί, να κάνετε ένα ραντεβού με το Υπουργείο Υγείας, να μιλήσετε. Το Υπουργείο Υγείας αυτή τη στιγμή είναι ανοιχτό, να καταθέσετε και εσείς τις προτάσεις σας και σιγά σιγά να βρεθούν κάποιες λύσεις.
Έχουμε καταθέσει κατά καιρούς αρκετές προτάσεις. Προσπαθούμε.
Τώρα να σας ρωτήσω κύριε Τούλη, όσον αφορά στα πρακτικά, εσείς ως Παθολόγος, καθημερινά σε μια επίσκεψη με έναν ασθενή, χρειάζεστε πάρα πολύ χρόνο, πάνω από τα 15 λεπτά που έχουν οριστεί κιόλας; Τι είναι αυτό το οποίο σας καθυστερεί περισσότερο, η συνταγογράφηση ή κάτι άλλο;
Όταν μιλάμε για επανεξέταση, ο χρόνος των 15 λεπτών είναι αρκετός. Αλλά όταν ο ασθενής έρχεται για πρώτη φορά για διάγνωση, δεν επαρκεί ούτε μία ώρα. Ειδικά όταν είναι σύνθετα περιστατικά. Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση ήταν ένα πολύ σημαντικό βήμα που έγινε. Και γίνονται και αρκετές προσπάθειες για τη βελτίωσή της. Δεν είναι ακόμη εκεί που θα έπρεπε, αλλά έχουμε μεγάλη βελτίωση. Κάνει καλή δουλειά η ΗΔΙΚΑ σε αυτό το θέμα. Είναι ένα χρονοβόρο κομμάτι της δουλειάς μας. Εγώ προσωπικά δεν το έχω αυτό το πρόβλημα γιατί έχω γραμματεία. Αλλά η πλειοψηφία, θα έλεγα, των προσωπικών γιατρών, με το ποσό το οποίο δίνουν, εάν έχουν και γραμματεία, αυτά που θα μείνουν, εάν λειτουργήσουν όπως πρέπει, δεν θα είναι και ικανοποιητικά τα χρήματα για κάτι τέτοιο. Πρέπει να παρθούν κάποια μέτρα φορολογικού τύπου, δεν ξέρω με ποιον τρόπο, δεν είναι δικό μου το θέμα αυτό, ώστε να υπάρχει τουλάχιστον μια γραμματειακή υποστήριξη για να μπορεί ο γιατρός να ασχολείται περισσότερη ώρα με τον ασθενή.
Στο Εθνικό Σύστημα Υγείας λέτε;
Όχι, και στο ιατρείο του. Στον θεσμό του προσωπικού γιατρού. Στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και εκεί υπάρχει το θέμα του χρόνου. Και εκεί πρέπει να γίνουν κάποια πράγματα, να υπάρχει επαρκής αριθμός ειδικευομένων. Είναι πολλά τα προβλήματα. Και όσο πιο μικρό το νοσοκομείο, τόσο μεγαλύτερα.
Τόσο μεγαλύτερα τα προβλήματα. Ποια θα ήταν εκείνα τα κίνητρα όπου δεν θα φεύγουν οι γιατροί στο εξωτερικό ή οι νεότεροι θα επιλέγουν την ειδικότητα της Παθολογίας;
Ένα σημαντικό κίνητρο θα ήταν να αναγνωριστεί λίγο περισσότερο από την Πολιτεία ο επιτελικός ρόλος του Παθολόγου στις βαθμίδες υγείας. Δεν λέω να μας κάνει στρατηγούς, αλλά λίγο να αναγνωρίζεται το έργο αυτό που κάνουμε. Σημαντικό θα ήταν επίσης να δοθούν και κάποια κίνητρα οικονομικά, αλλά και κίνητρα που να διευκολύνουν την καθημερινότητα του Παθολόγου, όσον αφορά τη συνταγογράφηση, όσον αφορά τη δυνατότητα της επικοινωνίας με τον ασθενή, η δυνατότητα να μπορεί να αντιμετωπίσει τον ασθενή και να μπορεί και να του γράψει και τα φάρμακά του χωρίς να υπάρχουν κόφτες. Έχουμε κόφτες, έχουμε πρόστιμα σε Παθολόγους γιατί γράφουν φάρμακα εκτός ειδικότητος. Σκεφτείτε ότι ένας ασθενής με πολλαπλές παθήσεις μπορεί να χρειάζεται 10 φάρμακα. Κάποια από αυτά μπορεί να είναι νευρολογικά, κάποια από αυτά μπορεί να είναι καρδιολογικά. Δεν μπορεί κάθε μήνα να επισκέπτεται τρεις ειδικότητες για να γράψει τα φάρμακα τα καρδιολογικά. Μπορούμε εμείς να τα γράψουμε.
Σας επιτρέπεται;
Μας επιτρέπεται, αλλά έρχονται και κάποιες στιγμές που πέφτουν πρόστιμα. Γιατί θεωρείται ότι είναι συνταγογράφηση εκτός ειδικότητας. Μας επιτρέπεται, αλλά δεν μας επιτρέπεται.
Μήπως εννοείτε ότι έχετε περιορισμένο αριθμό;
Όχι, δεν είναι θέμα αριθμού. Άρα επιτρέπεται και δεν επιτρέπεται. Δεν είναι ξεκάθαρο. Εμένα μου παραπονέθηκαν πολλοί συνάδελφοι για φάρμακα που είχαν γράψει και τους ζητήθηκαν εξηγήσεις και πρόστιμα. Αυτό που έκανα είναι να τους στείλω το ΦΕΚ του 2019 όπου περιγράφει τι μπορεί να κάνει ένας παθολόγος. Και εκεί λύθηκε και το πρόβλημα γιατί η εσωτερική Παθολογία αφορά όλο τον οργανισμό και μπορεί να κάνει πάρα πολλά πράγματα που να αφορούν τον Παθολόγο. Είναι λίγο γκρίζο το πεδίο, αλλά νομίζω ότι θα λυθεί και αυτό.
Πάνω σε αυτό που λέτε τώρα, πρόσφατα είχατε δημοσιεύσει μία ανακοίνωση ως Ένωση Παθολόγων Ελλάδας, όπου λέγατε ότι στα προγράμματα πρόληψης όπως με την παχυσαρκία και τα καρδιακά νοσήματα, οι Παθολόγοι δεν έχουν το ρόλο που θα έπρεπε να έχετε. Τι εννοείτε;
Ας πούμε, ειπώθηκε κάποια στιγμή από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, ότι μία μερίδα του πληθυσμού για το θέμα της παχυσαρκίας θα λάβει δωρεάν φάρμακα, τα οποία θα δίνονται από τους Ενδοκρινολόγους. Εκεί κάναμε μια παρέμβαση, το πήρε πίσω ο Πρωθυπουργός, το διόρθωσε μάλλον, και ενέταξε και τους Παθολόγους και τους Γενικούς Γιατρούς. Πρόσφατα η κυρία Υφυπουργός Δημόσιας Υγείας ξαναέφερε το θέμα και πάλι είπε ότι θα τα γράφουν οι Ενδοκρινολόγοι και όπου δεν υπάρχουν Ενδοκρινολόγοι, Παθολόγοι και Γενικοί Γιατροί. Για ποιο λόγο;
Εσείς για ποιον λόγο πιστεύετε;
Από επιστημονικής άποψης πιο συνολικά από ότι ένας Παθολόγος δεν μπορεί να δει κανένας γιατρός τον ασθενή. Μπορούμε να αντιμετωπίσουμε όλες τις επιπλοκές, να τις διαγνώσουμε με μεγαλύτερη ευκολία από ό,τι άλλες ειδικότητες και πιο συνολικά. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να αποκλειστούμε από αυτό.
Από επιστημονικής άποψης, πρώτα δεν είναι ο Παθολόγος, όπως λέτε τόση ώρα και μετά ο Ενδοκρινολόγος;
Ο Ενδοκρινολόγος ασχολείται κι αυτός με τον μεταβολισμό, ασχολείται με αρκετά πράγματα.
Αλλά τόσα χρόνια κι εσείς οι Παθολόγοι είχατε ασχοληθεί πολύ και με την παχυσαρκία και με τον διαβήτη, θυμάμαι. Πολλά χρόνια στηρίζετε τους ασθενείς.
Ένα διαβητικό κόμμα στο νοσοκομείο δεν το αντιμετωπίζει ούτε ο Ενδοκρινολόγος, ο Διαβητολόγος. Ο Παθολόγος που εφημερεύει το αντιμετωπίζει.
Ακριβώς, έτσι είναι όπως το λέτε. Οπότε, εν κατακλείδι κύριε Τούλη τι θα προτείνατε εσείς; Πείτε μας τρία-τέσσερα βασικά μέτρα, τα οποία θα μπορούσαν να βελτιώσουν την καθημερινότητα του Παθολόγου.
Θεωρώ ότι πρέπει να μας αφήσουν να κάνουμε τη δουλειά μας σαν θεραπευτές πρώτα και να μην αντιμετωπιζόμαστε σαν συνταγογράφοι ή διεκπεραιωτές κάποιων πραγμάτων, γιατί αυτή είναι η δουλειά μας. Να είναι καθορισμένος ο ρόλος του Παθολόγου σε σχέση και με άλλες ειδικότητες για να μην υπάρχει αυτό το πρόβλημα ότι πήγα σε εκείνον τον γιατρό και είναι και εκείνος Παθολόγος. Άλλο Παθολόγος, άλλο κάποιες υποειδικότητες. Θεωρώ επίσης ότι είναι πολύ σημαντικό να διευκολυνθεί η καθημερινότητά μας και ηλεκτρονικά όπως γίνεται με τη συνταγογράφηση. Ένα έλλειμμα που υπάρχει στην προληπτική ιατρική, αυτό που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια, ένα-δύο χρόνια, βλέπουμε ότι γίνεται προληπτική ιατρική μέσω ΕΣΠΑ κατά βάση ή Ταμείου Ανάκαμψης. Μάλιστα είχαμε μια υπόσχεση ότι θα υπάρξει μια κοινή πλατφόρμα για όλους τους γιατρούς, η οποία θα χρησιμοποιείται από αυτούς και για το θέμα της πρόληψης και για το θέμα των εμβολιασμών, που είναι επίσης ένα σημαντικό κομμάτι. Και θα είναι και αυτοματοποιημένη. Δεν είδαμε τίποτα ακόμα. Αντ’ αυτών, παίρνουμε την πρόληψη με τον τρόπο που γίνεται, που πάντα είναι καλό να γίνεται η πρόληψη. Δεν είναι κακό από πού και αν έρχεται. Αλλά νομίζω ότι πρέπει να γίνουν πιο συγκροτημένα και μέσω των γιατρών, που είναι οι καθ’ ύλην αρμόδιοι και όχι απευθείας μεταξύ Υπουργείου και Ασθενούς.
Θεωρώ ότι είναι πιο σωστό.
Υπάρχουν και άλλα προβλήματα που θέλετε να υπογραμμίσετε;
Θέλω να υπογραμμίσω ότι είναι μεγάλος ο φόρτος εργασίας και σίγουρα δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση στα νοσοκομεία και σε κάποια κέντρα υγείας, όπου επίσης είναι υποβαθμισμένος ο ρόλος του Παθολόγου. Σκεφτείτε ότι παρουσία γενικού γιατρού δεν μπορεί να γίνει ποτέ Διευθυντής ο Παθολόγος. Είναι ένας νόμος που θεωρώ ότι είναι άδικος και υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια. Έχουμε ένα θέμα με τη συνταγογράφηση. Θεωρώ ότι για να δώσει ένα φαρμακείο ένα φάρμακο πρέπει να έχει ιατρική συνταγή. Αυτό είναι νόμος του κράτους εδώ και χρόνια. Ο οποίος δεν εφαρμόζεται εδώ και χρόνια.
Εφαρμόζεται μόνο για τα αντιβιοτικά και πάντα εφαρμοζόταν για τα ναρκωτικά. Από εκεί και πέρα το χάος.
Βλέπετε ότι δεν εφαρμόζεται;
Δεν αφορά μόνο τους Παθολόγους, αφορά όλους τους γιατρούς. Αλλά νομίζω ότι ήρθε η ώρα να εφαρμοστεί επιτέλους.
Σίγουρα, είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα. Είπαμε ότι πρέπει κάθε συνταγή να φέρει την υπογραφή του γιατρού. Δεν παίρνω φάρμακο χωρίς ιατρική συνταγή. Το φωνάζετε όλοι. Κύριε Τούλη, σας ευχαριστώ θερμά που ήσασταν κοντά μας εδώ στο Opinion Health του HealthWeb. Κάναμε μια ουσιαστική συζήτηση, πιστεύω, γιατί ο παθολόγος, κύριε Τούλη, μην ξεχνάμε και ας το τονίζουμε, είναι η ραχοκοκαλιά του συστήματος υγείας και της πρόληψης.
Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!