ESMO 2025: Πρωτοποριακές θεραπείες αλλάζουν τα δεδομένα στον καρκίνο του μαστού

Το ESMO 2025 που πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο (17–21 Οκτωβρίου 2025) αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τις εξελίξεις στην Ογκολογία.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον συγκέντρωσαν οι νέες μελέτες για τον καρκίνο του μαστού, που σύμφωνα με τους ειδικούς του ΕΚΠΑ αναμένεται να αλλάξουν ουσιαστικά τον θεραπευτικό χάρτη τα επόμενα χρόνια.

Οι σημαντικότερες ανακοινώσεις του ESMO 2025

Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα» – Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ) Αγγελική Ανδρικοπούλου και Θάνος Δημόπουλος (Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας, τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ) συνοψίζουν τις πιο καθοριστικές μελέτες που παρουσιάστηκαν.

Σε περίπου 20% των ασθενών με καρκίνο του μαστού, τα καρκινικά κύτταρα φέρουν υποδοχείς HER2, έναν στόχο στον οποίο εστιάζουν στοχευμένες θεραπείες εδώ και χρόνια.
Στο ESMO 2025, παρουσιάστηκαν νέα δεδομένα που αφορούν αυτήν την ομάδα ασθενών με HER2-θετική νόσο.

Νέες στρατηγικές στη νεοεπικουρική θεραπεία

Για τις ασθενείς με όγκους άνω των 2cm (T2) ή διηθημένους λεμφαδένες, η καθιερωμένη προσέγγιση περιλαμβάνει νεοεπικουρική χημειοθεραπεία συνδυασμένη με θεραπεία κατά του HER2, ακολουθούμενη από χειρουργική επέμβαση.
Στόχος παραμένει η πλήρης παθολογοανατομική ανταπόκριση (pCR), δηλαδή η εξάλειψη της νόσου, που σχετίζεται με καλύτερη πρόγνωση. Τα ποσοστά pCR φτάνουν 40–60%, υψηλότερα στις ασθενείς χωρίς ορμονικούς υποδοχείς.

Στο ESMO 2025, η μελέτη DESTINY-Breast11 έδειξε ότι η τραστουζουμάμπη δερουξτεκάνη (T-DXd, Enhertu) ως νεοεπικουρική θεραπεία πέτυχε πολύ υψηλότερα ποσοστά πλήρους ανταπόκρισης σε σύγκριση με την κλασική χημειοθεραπεία με ανθρακυκλίνη.
Συγκεκριμένα, η πλήρης ανταπόκριση αυξήθηκε από 56,3% σε 67,3% σε ασθενείς με νόσο υψηλού κινδύνου (στάδιο ≥T3 ή N1–3).

Αξίζει να σημειωθεί ότι το όφελος ήταν σημαντικό ακόμη και σε γυναίκες με θετικούς ορμονικούς υποδοχείς, όπου η ανταπόκριση είναι συνήθως χαμηλότερη (61,4% έναντι 52,3%).
Παρατηρήθηκε επίσης τάση μείωσης του κινδύνου υποτροπής κατά 44% στους 24 μήνες παρακολούθησης.

Εντυπωσιακά δεδομένα στην επικουρική θεραπεία

Η μελέτη DESTINY-Breast05, επίσης ανακοινωμένη στο συνέδριο, έδειξε ότι η τραστουζουμάμπη δερουξτεκάνη μείωσε τον κίνδυνο υποτροπής κατά 53% σε σύγκριση με την καθιερωμένη θεραπεία με τραστουζουμάμπη εμτανσίνη (T-DM1, Kadcyla).
Επιπλέον, παρατηρήθηκε μείωση κατά 36% του κινδύνου ανάπτυξης εγκεφαλικών μεταστάσεων, οι οποίες συνδέονται με δυσμενή πρόγνωση.

Ωστόσο, απαιτείται προσοχή λόγω της πιθανής διάμεσης πνευμονίτιδας, που εμφανίστηκε στο 9,6% των ασθενών με T-DXd έναντι 1,6% με T-DM1.
Παρά ταύτα, τα δεδομένα αυτά καθιστούν την τραστουζουμάμπη δερουξτεκάνη υποψήφια να αποτελέσει τη νέα καθιερωμένη επικουρική θεραπεία για ασθενείς με HER2-θετικό πρώιμο καρκίνο του μαστού που δεν πέτυχαν πλήρη ανταπόκριση στη νεοεπικουρική αγωγή.

Νεότερες θεραπείες για τον τριπλά αρνητικό καρκίνο του μαστού

Περίπου 20% των ασθενών με καρκίνο μαστού δεν εκφράζουν υποδοχείς οιστρογόνων, προγεστερόνης ή HER2, αποτελώντας την κατηγορία του τριπλά αρνητικού καρκίνου.
Για αυτές τις ασθενείς, η εισαγωγή των συζευγμένων αντισωμάτων με φάρμακο (ADC) αλλάζει ριζικά την κλινική πρακτική.

Η μελέτη ASCENT-03 έδειξε ότι η σακιτουζουμάμπη γκοβιτεκάνη, ένα σύζευγμα αντισώματος-φαρμάκου που στοχεύει τον TROP2 υποδοχέα, αύξησε το διάστημα χωρίς υποτροπή από 6,9 σε 9,7 μήνες, μειώνοντας τον κίνδυνο υποτροπής κατά 38% σε σύγκριση με τη συμβατική χημειοθεραπεία.
Η διάρκεια ανταπόκρισης ήταν 12,2 μήνες έναντι 7,2 μηνών με την παραδοσιακή αγωγή, με παρόμοιο προφίλ τοξικότητας.

Τα θετικά δεδομένα από τον συνδυασμό σακιτουζουμάμπης γκοβιτεκάνης με πεμπρολιζουμάμπη (ανοσοθεραπεία) στη μελέτη ASCENT-04/KEYNOTE-D19 ενισχύουν την άποψη ότι ο θεραπευτικός αλγόριθμος του μεταστατικού τριπλά αρνητικού καρκίνου αλλάζει ουσιαστικά.

Οι μελέτες που παρουσιάστηκαν στο ESMO 2025 επιβεβαιώνουν ότι η εξατομικευμένη ιατρική και οι νεότερες στοχευμένες θεραπείες οδηγούν σε μεγαλύτερη επιβίωση και βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών με καρκίνο του μαστού.
Η τραστουζουμάμπη δερουξτεκάνη και η σακιτουζουμάμπη γκοβιτεκάνη βρίσκονται πλέον στην πρώτη γραμμή της καινοτομίας, αλλά και της κλινικής ευθύνης για προσεκτική παρακολούθηση της ασφάλειας.