Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Ο πόνος στην πλάτη επηρεάζει περισσότερους από 80 εκατομμύρια ανθρώπους στην Ευρώπη και αποτελεί την πιο συχνή αιτία αναπηρίας. Εάν ο πόνος επιμένει για περισσότερο από τρεις μήνες, αναφέρεται ως χρόνιος πόνος στην πλάτη, ο οποίος όχι μόνο μειώνει την ποιότητα ζωής των προσβεβλημένων ατόμων, αλλά επιβαρύνει και το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Ερευνητές στο Τεχνικό Πανεπιστήμιο του Μονάχου (TUM) διερεύνησαν τη σχέση μεταξύ της ποιότητας των μυών και του χρόνιου πόνου στην πλάτη χρησιμοποιώντας μεθόδους ολόσωμης μαγνητικής τομογραφίας (MRI) και τεχνητής νοημοσύνης (AI).
Η ανάλυση δεδομένων μαγνητικής τομογραφίας από περίπου 30.000 συμμετέχοντες στην Εθνική Ομάδα της Γερμανίας (NAKO) έδειξε ότι ένα υψηλότερο ποσοστό λιπώδους ιστού στους μύες της πλάτης και η χαμηλότερη μυϊκή μάζα συσχετίστηκαν με χρόνιο πόνο στην πλάτη. Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο The Lancet Regional Health – Europe, υπογραμμίζει ότι η αξιολόγηση της μυϊκής σύνθεσης θα μπορούσε να είναι χρήσιμη στην αξιολόγηση του κινδύνου χρόνιου πόνου στην πλάτη.
«Ο πόνος στην πλάτη, ειδικά στη χρόνια μορφή του, είναι ένα πολυπαραγοντικό πρόβλημα και συχνά συνυπάρχει με άλλες μυοσκελετικές διαταραχές. Ο εντοπισμός τροποποιήσιμων παραγόντων όπως η σωματική δραστηριότητα, η διατροφή και οι καθημερινές συνήθειες δεν είναι μόνο απαραίτητος για τη διαχείριση της θεραπείας, αλλά προσφέρει επίσης τεράστιες δυνατότητες για πρωτογενή πρόληψη. Η ακτινολογική απεικόνιση ολόκληρου του σώματος, χρησιμοποιώντας μαγνητική τομογραφία, επιτρέπει την ακριβή ποσοτικοποίηση μεμονωμένων διαμερισμάτων του σώματος μέσω μοντέλων που υποστηρίζονται από τεχνητή νοημοσύνη.
«Το επίκεντρο της έρευνάς μας ήταν οι σκελετικοί μύες στην περιοχή της πλάτης. «Αυτοί οι μύες δεν επηρεάζονται μόνο έντονα από παράγοντες του τρόπου ζωής, αλλά, σύμφωνα με την υπόθεσή μας, παρουσιάζουν επίσης αλλοιωμένη σύνθεση στον χρόνιο πόνο στην πλάτη», αναφέρει ο Δρ. Sebastian Ziegelmayer, επιστήμονας και γιατρός στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο TUM. Αναλύθηκαν τα δεδομένα μαγνητικής τομογραφίας ολόκληρου του σώματος 27.518 συμμετεχόντων στη μελέτη NAKO ηλικίας μεταξύ 19 και 74 ετών. Το 21,8% ανέφερε χρόνιο πόνο στην πλάτη.
Χρησιμοποιώντας τμηματοποίηση μυών βασισμένη σε μαγνητική τομογραφία και υποστηριζόμενη από τεχνητή νοημοσύνη, οι μύες της πλάτης οριοθετήθηκαν και ταξινομήθηκαν σε λιπαρά και μη λιπαρά συστατικά. Στη στατιστική ανάλυση, οι ερευνητές προσάρμοσαν διάφορους παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, η σωματική δραστηριότητα και οι συννοσηρότητες (διαβήτης, δυσλιπιδαιμία, οστεοπόρωση και οστεοαρθρίτιδα), οι οποίες έχουν αποδειχθεί ότι επηρεάζουν τη σύνθεση των μυών.
Οι αναλύσεις των ερευνητών έδειξαν ότι ένα υψηλότερο επίπεδο ενδομυϊκού λιπώδους ιστού συσχετίστηκε με αυξημένη πιθανότητα χρόνιου πόνου στην πλάτη, ενώ η μεγαλύτερη μυϊκή μάζα συνδέθηκε με χαμηλότερη πιθανότητα. Η μελέτη παρέχει επίσης στοιχεία ότι η σωματική δραστηριότητα – σε επίπεδο που συνάδει με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) για 150 λεπτά μέτριας έως έντονης άσκησης την εβδομάδα – συσχετίστηκε με τη χαμηλότερη συχνότητα εμφάνισης πόνου στην πλάτη. πόνος, ενώ τόσο η πολύ λίγη όσο και η υπερβολική άσκηση αύξησαν τον κίνδυνο.
«Ωστόσο, η εργασία μας έχει και περιορισμούς: Ο σχεδιασμός της μελέτης, ο οποίος βασίζεται σε δεδομένα από ένα μόνο χρονικό σημείο, μας επιτρέπει μόνο να εξαγάγουμε συμπεράσματα σχετικά με τις συσχετίσεις. Ειδικά για τον πόνο στην πλάτη, ο οποίος μπορεί να επηρεαστεί από πολλούς παράγοντες, απαιτούνται περαιτέρω μελέτες για να διερευνηθούν οι αιτιώδεις σχέσεις και οι υποκείμενοι μηχανισμοί με μεγαλύτερη λεπτομέρεια», λέει ο Ziegelmayer.
«Η μυϊκή σύνθεση συχνά παραμελείται στις συνήθεις διαγνωστικές εξετάσεις, αλλά φαίνεται -ιδιαίτερα σε συνδυασμό με άλλους παράγοντες όπως ο τρόπος ζωής, οι ψυχολογικές και βιομηχανικές πτυχές- να αποτελεί ένα πιθανό κομμάτι του παζλ για τον χρόνιο πόνο στην πλάτη. Ελπίζουμε ότι τα αποτελέσματά μας θα δώσουν ώθηση για περαιτέρω μελέτες, επιτρέποντας την ανάπτυξη εξατομικευμένων στρατηγικών διαχείρισης και μειώνοντας έτσι το οικονομικό και κοινωνικό βάρος του χρόνιου πόνου στην πλάτη».
