Συχνά αντιμετωπίζουμε τη μείωση της σεξουαλικής επιθυμίας στους άνδρες ως ένα ακόμη σημάδι γήρανσης – τίποτα ασυνήθιστο, τίποτα επείγον. Αλλά έρευνα από την Ιαπωνία υποδηλώνει ότι μπορεί να είναι κάτι περισσότερο. Μια μακροχρόνια μελέτη που παρακολούθησε πάνω από 20.000 ενήλικες διαπίστωσε ότι οι άνδρες άνω των 40 ετών που ανέφεραν ότι έχασαν το ενδιαφέρον τους για σεξ είχαν σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου θανάτου. Ακόμα και μετά τον υπολογισμό των συνηθισμένων κινδύνων για την υγεία, όπως η υψηλή αρτηριακή πίεση, ο διαβήτης, το κάπνισμα και το ψυχολογικό στρες, η σύνδεση παρέμεινε ισχυρή: οι άνδρες χωρίς σεξουαλικό ενδιαφέρον είχαν σχεδόν 70% περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν κατά την περίοδο παρακολούθησης (Sakurada et al., 2022).
Αυτό δεν ήταν ένα μοτίβο που παρατηρήθηκε στις γυναίκες, γεγονός που εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με το πώς λειτουργεί η σεξουαλική επιθυμία όχι μόνο στις σχέσεις, αλλά και ως πιθανός δείκτης βιολογικής ανθεκτικότητας – ειδικά στους άνδρες, όπου η μειωμένη λίμπιντο μπορεί να αντανακλά αλλαγές στην αγγειακή υγεία, τα επίπεδα ορμονών ή την ψυχική υγεία – τομείς που συνδέονται στενά με μακροπρόθεσμα αποτελέσματα.
Η Μελέτη Yamagata
Στη μελέτη συμμετείχαν 20.969 ενήλικες (8.558 άνδρες και 12.411 γυναίκες), οι οποίοι έκαναν μία μόνο ερώτηση με απάντηση ναι/όχι σχετικά με το τρέχον ενδιαφέρον τους για άτομα του αντίθετου φύλου. Σε διάστημα 7,1 ετών, 503 συμμετέχοντες πέθαναν, με 162 θανάτους από καρκίνο και 67 από καρδιαγγειακά αίτια (Sakurada et al., 2022). Ακόμα και μετά από αυστηρή στατιστική προσαρμογή, οι άνδρες χωρίς λίμπιντο παρέμειναν σε σημαντικά υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας – ένα εύρημα που ανεβάζει τη σεξουαλική επιθυμία από ένα απλό μέτρο ποιότητας ζωής σε ένα δυνητικά ζωτικό σημάδι υγείας.
Αξιοσημείωτο είναι ότι η θνησιμότητα που σχετίζεται με τον καρκίνο ήταν αρχικά αυξημένη, αλλά έχασε τη στατιστική σημασία σε πλήρως προσαρμοσμένα μοντέλα. Ωστόσο, η επίμονη συσχέτιση με τη θνησιμότητα από κάθε αιτία σηματοδοτεί ότι κάτι βιολογικά σημαντικό εκτυλίσσεται, αν και οι ερευνητές προειδοποιούν να μην βιαστούν να καταλήξουν σε αιτιώδη συμπεράσματα.
Διάκριση της χαμηλής λίμπιντο από τη στυτική δυσλειτουργία
Πολλοί αναγνώστες μπορεί να συγχέουν την απώλεια λίμπιντο με τη στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ), ωστόσο αυτά είναι αλληλένδετα αλλά διακριτά ζητήματα. Η λίμπιντο αντανακλά την εσωτερική ορμή—η απουσία της μπορεί να οφείλεται σε ορμονικές ανισορροπίες, άγχος, κακή διάθεση ή κόπωση. Η στυτική δυσλειτουργία, αντίθετα, συχνά προέρχεται από κυκλοφορική ή νευρολογική δυσλειτουργία, ιδιαίτερα από αθηροσκλήρωση. Ενώ και τα δύο μπορούν να συνυπάρχουν, η καθεμία παίζει διαφορετικό ρόλο ως δείκτης υγείας.
Μελέτες προειδοποιούν συνεχώς ότι η στυτική δυσλειτουργία συχνά χρησιμεύει ως πρώιμο προειδοποιητικό σημάδι καρδιαγγειακής νόσου. Η βλάβη που προκαλείται από την πλάκα στις αρτηρίες του πέους μπορεί να προηγείται ή να συμπίπτει με τη στεφανιαία νόσο, και η στυτική δυσλειτουργία έχει συνδεθεί με υψηλότερα ποσοστά καρδιακής προσβολής, εγκεφαλικού επεισοδίου και θανάτου (Mayo Clinic Staff, n.d.)
Η σύνδεση μεταξύ σεξουαλικής επιθυμίας και προβλημάτων υγείας
Τι μπορεί να εξηγεί τα ευρήματα του Yamagata; Αναδύονται διάφοροι αλληλένδετοι μηχανισμοί:
Τρόπος ζωής και χρόνιες ασθένειες
Οι άνδρες που δεν έχουν λίμπιντο στην ιαπωνική μελέτη ήταν πιο πιθανό να καπνίζουν και να έχουν διαβήτη—παράγοντες που προδιαθέτουν για καρδιαγγειακές και μεταβολικές ασθένειες (Sakurada et al., 2022). Αυτές οι ασθένειες που σχετίζονται με τον τρόπο ζωής σχετίζονται οι ίδιες με την πρόωρη θνησιμότητα, υποδηλώνοντας ότι η απώλεια της λίμπιντο μπορεί να είναι ένα πρώιμο σύμπτωμα ευρύτερης επιδείνωσης της υγείας.
Ορμονική Δυσλειτουργία & Γήρανση
Η τεστοστερόνη παίζει κεντρικό ρόλο στη ρύθμιση της σεξουαλικής επιθυμίας, της διάθεσης, της μυϊκής μάζας και της μεταβολικής λειτουργίας. Καθώς οι άνδρες μεγαλώνουν, τα φυσικά επίπεδα τεστοστερόνης συχνά μειώνονται, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως χαμηλή λίμπιντο και κόπωση. Ενώ προηγούμενες παρατηρητικές μελέτες εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με πιθανούς καρδιαγγειακούς κινδύνους που σχετίζονται με τη θεραπεία υποκατάστασης τεστοστερόνης (TRT), πιο πρόσφατες δοκιμές μεγάλης κλίμακας δεν έχουν βρει σημαντική αύξηση στις καρδιακές προσβολές ή τα εγκεφαλικά επεισόδια μεταξύ ανδρών με συμπτωματικό υπογοναδισμό (Hackett, 2025).
Ωστόσο, το μακροπρόθεσμο προφίλ ασφάλειας παραμένει υπό ενεργή διερεύνηση. Ορισμένα στοιχεία εξακολουθούν να υποδεικνύουν πιθανούς κινδύνους, όπως η κολπική μαρμαρυγή, οι θρόμβοι αίματος και η πιθανότητα διέγερσης λανθάνουσας νόσου του προστάτη (Grech, Breck, & Heidelbaugh, 2014). Αυτά τα ανάμεικτα ευρήματα υπογραμμίζουν την ανάγκη για εξατομικευμένες αποφάσεις θεραπείας και περαιτέρω έρευνα υψηλής ποιότητας για την πλήρη τεκμηρίωση της ασφάλειας της TRT σε διαφορετικούς πληθυσμούς και προφίλ κινδύνου.
Ενδοθηλιακή Δυσλειτουργία και Αγγειακή Υγεία
Η αθηροσκλήρωση και η ενδοθηλιακή δυσλειτουργία θέτουν σε κίνδυνο τη ροή του αίματος, όχι μόνο στην καρδιά αλλά και στον ιστό του πέους. Η μειωμένη σηματοδότηση του μονοξειδίου του αζώτου μπορεί να μειώσει την ποιότητα της στύσης και τη λίμπιντο, ακόμη και πριν εμφανιστούν εμφανή καρδιαγγειακά συμπτώματα. Η λίμπιντο και η ποιότητα της στύσης μπορεί επομένως να αντικατοπτρίζουν την υγεία των αιμοφόρων αγγείων.
Ψυχολογική και Κοινωνική Ευεξία
Η μελέτη Yamagata συνέδεσε τη χαμηλή λίμπιντο με χαμηλές συχνότητες γέλιου, υψηλή ψυχολογική δυσφορία και χαμηλότερη κοινωνική εμπλοκή – παράγοντες που μπορεί να προηγούνται ή να συνοδεύουν προβλήματα ψυχικής υγείας (Sakurada et al., 2022). Αυτή η ψυχοκοινωνική παρακμή όχι μόνο μειώνει τη σεξουαλική επιθυμία, αλλά συσχετίζεται και με υψηλότερη θνησιμότητα.
Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!