Βρείτε μας στο Google News. Πατήστε εδώ!Όταν ένα παιδί βιώνει άγχος, ο κόσμος του μοιάζει να χάνει τη σταθερότητά του. Μπορεί να κλαίει, να κλείνεται στον εαυτό του ή να αντιδρά έντονα χωρίς προφανή λόγο. Εκείνη τη στιγμή, δεν χρειάζεται τιμωρία ή λογική εξήγηση — χρειάζεται συναισθηματική ασφάλεια.
Το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα είναι να παραμείνετε ήρεμοι εσείς. Τα παιδιά “διαβάζουν” τη γλώσσα του σώματος και τον τόνο της φωνής περισσότερο απ’ τα λόγια. Μια ήρεμη παρουσία λειτουργεί σαν αγκυροβόλιο στη φουρτουνιασμένη τους ψυχή.
Στη συνέχεια, δείξτε κατανόηση. Πείτε κάτι απλό όπως: «Καταλαβαίνω ότι νιώθεις αναστατωμένος. Είμαι εδώ». Μην προσπαθήσετε να διορθώσετε αμέσως την κατάσταση — πρώτα βοηθήστε το παιδί να νιώσει ότι το ακούτε.
Μια δοκιμασμένη τεχνική είναι η βαθιά αναπνοή μαζί: «Πάμε να πάρουμε 3 αργές ανάσες μαζί μου». Οι αναπνοές ενεργοποιούν το νευρικό σύστημα ηρεμίας και επαναφέρουν την ισορροπία.
Άλλες πρακτικές περιλαμβάνουν ένα χαλαρό αγκάλιασμα, μια βόλτα, ή τη χρήση ενός αντικειμένου ασφαλείας (π.χ. ένα αγαπημένο λούτρινο). Η ήρεμη μουσική ή η αφήγηση μιας ιστορίας λειτουργούν επίσης καταπραϋντικά.
Συμπερασματικά, όταν ένα παιδί είναι αγχωμένο, αυτό που χρειάζεται περισσότερο δεν είναι λύσεις, αλλά σύνδεση. Μια ήρεμη φωνή, ένα άγγιγμα, μια μικρή ανάσα μαζί — αυτά είναι τα “φάρμακα” που κάνουν τη διαφορά.
