Την Πέμπτη, ο κυβερνήτης της Φλόριντα, Ρον ΝτεΣάντις, υπέγραψε το νομοσχέδιο για τη γεωργία της Φλόριντα, το οποίο απαγορεύει την προσθήκη οποιουδήποτε υλικού στην παροχή νερού που δεν προορίζεται για την απολύμανση του πόσιμου νερού. «Ναι, χρησιμοποιήστε φθόριο για τα δόντια σας, είναι εντάξει. Αλλά η επιβολή του στην παροχή νερού είναι ουσιαστικά επιβολή φαρμακευτικής αγωγής στους ανθρώπους», δήλωσε ο ΝτεΣάντις.
Το φθόριο εισήχθη για πρώτη φορά στα συστήματα ύδρευσης των ΗΠΑ το 1945, μειώνοντας δραματικά τις τερηδόνες στην παιδική ηλικία και την απώλεια δοντιών στους ενήλικες. Τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων το χαιρετίζουν ως ένα από τα κορυφαία επιτεύγματα δημόσιας υγείας του 20ού αιώνα. Ο τερματισμός της φθορίωσης γενικά αντιτίθεται στις οδοντιατρικές και δημόσιες υγειονομικές κοινότητες, αλλά έχει αναπτυχθεί διαμάχη γύρω από τις πιθανές νευροτοξικές επιπτώσεις της.
Πέρυσι, το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών υπό τον πρώην πρόεδρο Τζο Μπάιντεν κατέληξε με «μέτρια βεβαιότητα» ότι τα υψηλότερα επίπεδα φθορίου συνδέονται με χαμηλότερες βαθμολογίες IQ. Ο υπουργός Υγείας των ΗΠΑ, Ρόμπερτ Φ. Κένεντι Τζούνιορ, και ο γενικός χειρουργός της πολιτείας της Φλόριντα, Τζόζεφ Λαδάπο, αντιτίθενται και οι δύο στην πρακτική, υποστηρίζοντας ότι θα μπορούσε να επηρεάσει τις γνωστικές ικανότητες των παιδιών.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει καλέσει τις αρχές δημόσιας υγείας να διασφαλίσουν επαρκή φθορίωση, επισημαίνοντας τόσο τα οφέλη της στη μείωση της τερηδόνας όσο και τους κινδύνους της υπερέκθεσης σε παρατεταμένες, υψηλές συγκεντρώσεις. Ωστόσο, το όριο ασφαλείας του ΠΟΥ ανέρχεται σε 1,5 χιλιοστόγραμμα ανά λίτρο – περίπου το διπλάσιο της αμερικανικής οδηγίας των 0,7 mg/L.
Οι πολιτικές φθορίωσης ποικίλλουν σημαντικά ανά χώρα, με πολλές, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας και της Γαλλίας, να αποφεύγουν την πρακτική. Τον Μάρτιο, η μεσοδυτική πολιτεία της Γιούτα έγινε η πρώτη που απαγόρευσε τη φθορίωση, με τον νόμο να τίθεται σε ισχύ αυτόν τον μήνα.