Δεν υπάρχει σημαντική διαφορά στην αποτελεσματικότητα του τρόπου επικοινωνίας των αυτιστικών και μη αυτιστικών ατόμων, σύμφωνα με μια νέα μελέτη, η οποία αμφισβητεί το στερεότυπο ότι τα αυτιστικά άτομα δυσκολεύονται να συνδεθούν με τους άλλους. Η μελέτη δημοσιεύεται στο Nature Human Behaviour. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι κοινωνικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν συχνά τα αυτιστικά άτομα σχετίζονται περισσότερο με τις διαφορές στον τρόπο επικοινωνίας των αυτιστικών και μη αυτιστικών ατόμων, παρά με την έλλειψη κοινωνικής ικανότητας στα αυτιστικά άτομα, λένε οι ειδικοί.
Οι ερευνητές ελπίζουν ότι τα αποτελέσματα της μελέτης θα βοηθήσουν στη μείωση του στίγματος που περιβάλλει τον αυτισμό και θα οδηγήσουν σε πιο αποτελεσματική υποστήριξη επικοινωνίας για τα αυτιστικά άτομα. Ο αυτισμός είναι μια δια βίου νευροαπόκλιση και αναπηρία και επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι βιώνουν και αλληλεπιδρούν με τον κόσμο.
Τα αυτιστικά άτομα συχνά επικοινωνούν πιο άμεσα και μπορεί να δυσκολεύονται με την ανάγνωση κοινωνικών ενδείξεων και γλώσσας του σώματος, οδηγώντας σε διαφορές στον τρόπο με τον οποίο συμμετέχουν σε συνομιλίες σε σύγκριση με τα μη αυτιστικά άτομα. Η μελέτη, με επικεφαλής ειδικούς από το Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου, εξέτασε πόσο αποτελεσματικά μεταδίδονταν οι πληροφορίες μεταξύ 311 αυτιστικών και μη αυτιστικών ατόμων.
Οι συμμετέχοντες εξετάστηκαν σε ομάδες όπου όλοι ήταν αυτιστικοί, όλοι ήταν μη αυτιστικοί ή ένας συνδυασμός και των δύο. Το πρώτο άτομο της ομάδας άκουγε μια ιστορία από τον ερευνητή και στη συνέχεια την έδινε στο επόμενο άτομο. Κάθε άτομο έπρεπε να θυμηθεί και να επαναλάβει την ιστορία, και το τελευταίο άτομο στην αλυσίδα την ανακαλούσε δυνατά.
Η ποσότητα των πληροφοριών που μεταδίδονταν σε κάθε σημείο της αλυσίδας βαθμολογούνταν για να διαπιστωθεί πόσο αποτελεσματικοί ήταν οι συμμετέχοντες στην κοινοποίηση της ιστορίας. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ αυτιστικών, μη αυτιστικών και μικτών ομάδων. Μετά την εργασία, οι συμμετέχοντες αξιολόγησαν πόσο απόλαυσαν την αλληλεπίδραση με τους άλλους συμμετέχοντες, με βάση το πόσο φιλική, εύκολη ή αμήχανη ήταν η ανταλλαγή.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα μη αυτιστικά άτομα προτιμούσαν να αλληλεπιδρούν με άλλους σαν τους εαυτούς τους, και τα αυτιστικά άτομα προτιμούσαν να μαθαίνουν από άλλα αυτιστικά άτομα. Αυτό πιθανότατα οφείλεται στους διαφορετικούς τρόπους με τους οποίους επικοινωνούν τα αυτιστικά και τα μη αυτιστικά άτομα, λένε οι ειδικοί. Τα ευρήματα επιβεβαιώνουν παρόμοια ευρήματα από μια προηγούμενη μικρότερη μελέτη που διεξήχθη από τους ίδιους ερευνητές. Λένε ότι τα νέα στοιχεία θα πρέπει να οδηγήσουν σε αυξημένη κατανόηση των αυτιστικών στυλ επικοινωνίας ως διαφορά, όχι ως ανεπάρκεια.
Η Δρ. Catherine Crompton, Chancellor’s Fellow στο Κέντρο Κλινικών Επιστημών Εγκεφάλου του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου, δήλωσε: «Ο αυτισμός έχει συχνά συσχετιστεί με κοινωνικές βλάβες, τόσο στην καθομιλουμένη όσο και σε κλινικά κριτήρια. Οι ερευνητές έχουν αφιερώσει πολύ χρόνο προσπαθώντας να «διορθώσουν» την αυτιστική επικοινωνία, αλλά αυτή η μελέτη δείχνει ότι παρά το γεγονός ότι τα αυτιστικά και τα μη αυτιστικά άτομα επικοινωνούν διαφορετικά, είναι εξίσου επιτυχημένο.
«Με τις ευκαιρίες για τα αυτιστικά άτομα να περιορίζονται συχνά από παρανοήσεις και παρανοήσεις, αυτή η νέα έρευνα θα μπορούσε να ανοίξει τον δρόμο για τη γεφύρωση του χάσματος επικοινωνίας και τη δημιουργία πιο συμπεριληπτικών χώρων για όλους».